یا دهر اف لک
نسخهٔ تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۲ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
«يا دهر اُفّ لک من خليل» مصراع اول از اشعارى است كه امام حسين علیه السلام آنها را مكرر بر زبان جارى كرد:
يا دهر افّ لک من خليل * كم لك بالاشراق والاصيل
من صاحب أو طالب قتيل * والدهر لايقنع بالبديل
و انما الامر الى الجليل * و كل حىّ سالك سبيلى
امام سجاد علیه السلام كه بيمار بود و حضرت زینب علیهاالسلام او را در خيمه پرستارى مىكرد، اين اشعار را شنيد؛ فهميد كه خبر از شهادت مىدهد و گريست. زينب هم شنيد و گريه كرد. امام حسين علیه السلام او را دلدارى داد و به بردبارى سفارش كرد.[۱]
پانویس
- ↑ اعيان الشيعه، ج 1، ص 601.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |