ابو الحتوف
«ابوالحتوف عجلانی» و برادرش «سعد بن الحارث»، اهل کوفه و از تیره بنی عجلان بودند. این دو برادر هر چند سابقه خوبی نداشتند، ولی عاقبت به خیر شدند.
سعد و ابوالحتوف تا قبل از شهادت، در زمره خوارج و در لشکر عمر بن سعد بودند؛ وقتی که در روز عاشورا اصحاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند و به نقل تاریخ، به جز ۲ نفر باقی نمانده بود و امام علیه السلام تنها مانده و ندای «هل من ناصر ینصرنی» فرموده و اهل حرم گریه می کردند، این دو برادر به سعادت روی آورده و ابوالحتوف، با شنیدن هل من ناصر امام، وجدانش بیدار شد و عمیقاً متحول گشت و با برادر خود گفت که مگر نه این که ما می گوییم: «لاحکمَ الا لله ولا طاعة لمن عصی الله» (این شعار خوارج بود) این حسین مگر فرزند پیامبر ما نیست و مگر ما روز قیامت امید شفاعت جد او را نداریم؟ چگونه ما وارد جنگ با او شده و او در میان دشمن بی یار و یاور مانده است.
پس به همراه برادرش (سعد) به یاری حسین علیه السلام آمد و به طرفداری از او، شمشیر از غلاف بیرون کشید و در نقطه ای که به آن حضرت نزدیک بود مرکب خودش را به طرف دشمنان امام کرد و با شمشیر به آنها حمله نمود. پس از جنگ سختی با لشگر عمر سعد، این دو برادر عده ای را کشته و عده ای را زخمی کردند و هر دو در یک مکان به شهادت رسیدند.
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ج ۱، ص ۳۸.
- "ابوالحتوف خزرجی عجلانی"، دايرة المعارف طهور، بازیابی: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۳.
پیوندها
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
