موسی مبرقع
"موسى بن محمد" معروف به "موسی مُبَرقع"، فرزند "امام محمدتقى علیهالسلام" و جد سادات رضوى است و چون پیوسته بر صورت خود بُرقَع (روبند) مى گذاشت، به "مبرقع" شهرت داشت.[۱] مدفن او در محله "چهل اختران" شهر قم، مزار شیعیان است.
محتویات
زندگینامه
ابواحمد موسی مبرقع در حدود سال ۲۱۴ قمری در مدینه منوره از بانوى بزرگوار و پاک سرشتى به نام «سمانه مغربیه» دیده به جهان گشود. موسى مبرقع، برادر امام هادی علیهالسلام و مادر هر دویشان سمانه مغربیه بود.
وى پس از شهادت برادرش امام هادى علیهالسلام در سال ۲۵۴ قمرى در سامرا، مدتى در مدینه اقامت نمود و در سال ۲۵۶ قمرى و به هنگام خلافت "مهتدى عباسى" به "قم" هجرت کرد.
موسى مبرقع نخستین سید رضوى بود که وارد قم شد، ولی مورد استقبال عرب هاى ساکن قم نگردید و آنان وى را از این شهر بیرون نمودند. بدین جهت، او به سوى کاشان رفت و در آنجا، "احمد بن عبدالعزیز بن دُلَف عجلى" (حاکم وقت) از وى استقبال و پذیرایى نمود و به وى جوایز و مرکبهایى بخشید. همچنین مقرر کرد که در هر سال، مبلغ یک هزار مثقال طلا و یک اسب زین و رکاب شده به وى بدهند. عرب هاى قم که به موقعیت نَسَبى و اجتماعى وى آگاه شدند، از سوء کردار خویش پشیمان شده و به خدمت وى در کاشان رفته و عذرخواهى نمودند و او را به قم دعوت کرده و با استقبال شایانى وى را وارد این شهر نمودند.
موسى مبرقع که به مجاورشدن تربت عمه پدرش "حضرت معصومه" علیها السلام خرسند بود، ماندن در قم را پذیرفت و در این شهر ماندنى شد. وى در قم داراى موقعیت اجتماعى و دارایى هاى فراوان شد و مورد توجه همگان گردید. از آن پس، سه تن از خواهرانش و "بریهه" دخترش وارد قم شدند و در این شهر اقامت گزیده و در همین جا وفات یافتند و در جوار حضرت معصومه علیها السلام مدفون شدند.
درباره میزان علم و دانایی او چیزی در منابع نیامده، اما از پرسش هایی که یحیی بن اکثم، قاضی مأمون، از وی داشته است، به دست می آید که وی به احکام دینی و فقهی آشنا بوده است.
موسى مبرقع دارای پنج پسر بود: حسین و على و احمد و محمّد و جعفر. و احمد بن موسى مبرقع را سه پسر بود: عبیداللّه و ابوجعفر محمد اعرج و ابوحمزه جعفر. و صاحب "عمدة الطالب" گفته که اولاد موسى مبرقع از پسرش احمد بن موسى است و اولاد احمد از پسرش محمّد اعرج است.[۲]
وفات
موسى مبرقع پس از چهل سال زندگى در شهر مقدس قم سرانجام در شب چهارشنبه، آخرین روز ماه اردیبهشت و دو روز مانده به آخر ربیع الثانی سال ۲۹۶ قمرى وفات یافت. پس از تشییع باشکوه جنازه وى، "عباس بن عمرو غنوى"، حاکم وقت قم بر وى نماز گذارد و در محله "موسویان" وى را به خاک سپردند. مدفن وى که در محله موسویان و در جنب بقعه "چهل اختران" (واقع در خیابان آذر قم) قرار دارد، مزار شیعیان و محبان اهل بیت علیهمالسلام مى باشد.
پانویس
منابع
- مؤسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام.
- "موسی مبرقع"، پایگاه اطلاعرسانی حوزه.