علوم اسلامی

تعریف علوم اسلامی

شهید مطهری در کتاب آشنایی با علوم اسلامی، علوم اسلامی را قابل تعریف به چهار گونه می‌داند:

• علومی كه موضوع و مسائل آن علوم، اصول يا فروع اسلام است و يا چيزهائی است كه اصول و فروع اسلام به استناد آنها اثبات می‌شود، يعنی‌ قرآن و سنت، مانند علم قرائت، علم تفسير، علم حديث، علم كلام نقلی، علم فقه، علم اخلاق نقلی.
• علوم مذكور در فوق به علاوه علومی كه مقدمه آن علوم است. علوم‌ مقدمه مانند: ادبيات عرب از صرف و نحو و لغت و معانی و بيان و بديع‌ و غيره، و مانند كلام عقلی، و اخلاق عقلی، و حكمت الهی، و منطق، و اصول فقه، و رجال و درايه.
• علومی كه به نحوی جزء واجبات اسلامی است، يعنی علومی كه تحصيل آن‌ علوم ولو به نحو واجب كفائی بر مسلمين واجب است و مشمول حديث نبوی‌ معروف می‌گردد: «طلب العلم فريضة علی كل مسلم» يعنی دانش طلبی بر هر مسلمانی واجب است.
• علومی كه در حوزه‌های فرهنگ اسلامی رشد و نما يافته است، اعم از آنكه از نظر اسلام، آن علوم واجب و لازم بوده و يا نه، و اعم از آنكه آن‌ علوم از نظر اسلام ممنوع بوده است يا نه، ولی به هر حال در جامعه اسلامی‌ و در ميان مسلمانان راه خود را طی كرده است، مانند نجوم احكامی (نه‌ نجوم رياضی) و بعضی علوم ديگر.

شاخه های علوم اسلامی

تفسير

تفسیر بيان معانى آيات قرآنى است تلاش مفسر قرآن است برای كشف مقصود آیات قرآن و مسائلی که آیه بر آن دلالت دارد. قرآن‌پژوهان برخی علوم و دانسته ها را به عنوان علوم مقدماتی برای تفسیر قرآن می دانند. از جمله : علم لغت، علم نحو و صرف ، دانش قرائتهاى قرآن، علم اسباب نزول آيات، علم حديث، علم به ناسخ و منسوخ آيات و ...

منابع

• شهید مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، جلد اول، درس اول.