شیخ محمدطه نجف
| |
| نام کامل | شیخ محمدطه نجفی |
| زادروز | ۱۲۴۱ ق |
| زادگاه | نجف |
| وفات | ۱۳۲۳ ق |
| مدفن | نجف |
|
| |
| اساتید | |
| شاگردان |
سید محسن امین، سید محمدسعید حبوبی، شیخ على جواهرى،... |
| آثار |
اتقان المقال فى احوال الرجال، الانصاف فى مسائل الخلاف، الفوائد السنیة،... |
آیت‌الله شیخ محمدطه نجفى (۱۳۲۳-۱۲۴۱ ق)، عالم دینى شیعى، فقیه اصولى، رجالى، مجتهد زاهد، در نجف اشرف دیده به جهان گشود و در همان‌جا نشو و نما یافت. آیت‌الله نجفى پس از درگذشت میرزاى شیرازى، عهده‌دار مرجعیت شیعیان شد.
استادان و شاگردان
محمدطه نجفى مقدمات را از شیخ عبدالرضا طفیلى و دایى‌اش، شیخ جواد، فراگرفت. وی در محضر شیخ محسن خنفر، شیخ مرتضى انصارى، سید حسین کوه‌کمرى و سید حسین بحرالعلوم تلمذ نمود و از شیخ ابوالحسن على بن خلیل رازى اجازه روایت گرفت.
برخی از شاگردان محمدطه نجف عبارتند از:
- سید محمد سعید حبوبى؛
- علامه سید محسن امین؛
- شیخ على جواهرى؛
- شیخ حسن، فرزند شیخ محمدحسن نجفی (صاحب جواهر)؛
- سید مهدى حکیم؛
- سید محمد کاشى حائرى؛
- سید عدنان بحرانى؛
آثار و تألیفات
محمدطه نجف، در موضوعات فقه، اصول فقه و رجال کتاب‌هایی نوشت. برخی از آثار او به این شرح است:
- الانصاف فى مسائل الخلاف؛
- حاشیه بر الجواهر در فقه؛
- اتقان المقال فى احوال الرجال (در شرح حال رجال حدیث که در ابتدا، نام آن، «احیاء الموات فى اسماء الرواة» بود)؛
- الفوائد السنیة (حاشیه بر فرائد الاصول شیخ انصارى)؛
- غنائم المحصلین (حاشیه بر معالم الاصول)؛
- شرح منظومه بحر العلوم؛
- کشف الحجاب فى استصحاب الکرّ و مطلق الاستصحاب؛
- کشف الاستار عن حکم الخارج عن دار الاقامة فى الاسفار.
همچنین او به خوبى شعر مى‌سرود و قصایدى در مدح پیامبر (صلی الله علیه وآله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) از وى باقى مانده است.
وفات
مرحوم آیت‌الله نجفى در اواخر عمر، بینایى‌اش را از دست داد. وی سرانجام در سال ۱۳۲۳ قمری، در نجف اشرف درگذشت و در حجره‌اى در نزدیکى صحن مطهر حرم امیرالمؤمنین (علیه السلام)، به خاک سپرده شد.
منبع
ویکی نور
