شریعه
نسخهٔ تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
«شریعه» در لغت، به معناى راهى است که به آب رود یا دریا منتهى مى‌شود. آبشخور، جاى برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچکتر که آب رود، از آن طریق بر دشت مسلط مى‌شود.
لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شریعه فرات.[۱]
در روز عاشورا، عباس بن على علیه السلام براى آب آوردن از فرات به شریعه رفت. در حاشیه رودخانه فرات، منطقه نخلستانى بود. در همان شریعه بود که دشمن در پشت نخل کمین کرده، دست راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به شهادت رسید و همانجا نیز دفن شد.
پانویس
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
