صلوات در حرم امام حسين علیه السلام

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

از جمله اعمال در حرم امام حسین علیه السلام، صلوات فرستادن بر آن حضرت است و روایت شده که مى ایستى پشت سر، نزد کتف شریف آن حضرت و صلوات مى فرستى بر پیغمبر صلى الله علیه و آله و بر حسین صلوات الله علیه؛ و سید بن طاووس در مصباح الزائر صلوات را براى آن حضرت در ضمن یکى از زیارات نقل کرده:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَینِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِیرِ الْکرُبَاتِ

پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد و درود فرست بر حسین شهید مظلوم کشته اشک چشم شیعیان و اسیر رنج مصیبت ها

صَلاَةً نَامِیةً زَاکیةً مُبَارَکةً یصْعَدُ أَوَّلُهَا وَ لاَینْفَدُ آخِرُهَا

درودى فرست که با نشو و نما و افزاینده و با برکت باشد و اولش بالا رود و آخرش نفاد و انقطاع نیابد

أَفْضَلَ مَا صَلَّیتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلاَدِ الْأَنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ یا رَبَّ الْعَالَمِینَ

بهتر از هر درودى که بر احدى از فرزندان پیغمبران و رسولانت فرستادى اى پروردگار عالمیان

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الشَّهِیدِ الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ

خدایا درود فرست بر امام شهید که به ظلم و ستم کشته شد و بى یار و یاور ماند

وَ السَّیدِ الْقَائِدِ وَ الْعَابِدِ الزَّاهِدِ الْوَصِی الْخَلِیفَةِ الْإِمَامِ الصِّدِّیقِ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ

و آن بزرگ و پیشواى اهل زهد و عبادت وصى و جانشین امام با صدق و ایمان کامل آن پاک روان قدسى پاکیزه

الطَّیبِ الْمُبَارَک وَ الرَّضِی الْمَرْضِی وَ التَّقِی الْهَادِی الْمَهْدِی الزَّاهِدِ الذَّائِدِ الْمُجَاهِدِ الْعَالِمِ

و روح مبارک و پسندیده و مرضى خدا آن جان با تقوى و زهد رهبر بزرگ عالم مجاهد و دفاع کننده از حریم شرع خدا

إِمَامِ الْهُدَى سِبْطِ الرَّسُولِ وَ قُرَّةِ عَینِ الْبَتُولِ صلى الله علیه و آله و سلم

پیشواى هادى خلق به راه حق سبط پیغمبر اکرم و نور چشم زهراى بتول صلى الله علیه و آله و سلم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَیدِی وَ مَوْلاَی کمَا عَمِلَ بِطَاعَتِک وَ نَهَى عَنْ مَعْصِیتِک

پروردگارا درود فرست بر آقا و مولاى من که همیشه به طاعتت اشتغال داشت و از عصیانت منع مى کرد

وَ بَالَغَ فِی رِضْوَانِک وَ أَقْبَلَ عَلَى إِیمَانِک غَیرَ قَابِلٍ فِیک عُذْراً سِرّاً وَ عَلاَنِیةً

و در راه رضاى تو با منت هاى قدرت مى کوشید و کاملا روى به جانب ایمان و آیین حضرتت آورد و عذر کسى را در مخالفت امرت نمى پذیرفت در باطن و ظاهر

یدْعُو الْعِبَادَ إِلَیک وَ یدُلُّهُمْ عَلَیک وَ قَامَ بَینَ یدَیک یهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوَابِ وَ یحْیی السُّنَّةَ بِالْکتَابِ

بندگانت را به سوى تو مى خواند و به راه تو هدایت مى فرمود و در حضور حضرتت قیام کرد بنیان جور و ظلم را به طریق صواب ویران و منهدم کرد و سنت و طریقه حق طبق کتاب خدا احیاء کرد

فَعَاشَ فِی رِضْوَانِک مَکدُوداً وَ مَضَى عَلَى طَاعَتِک وَ فِی أَوْلِیائِک مَکدُوحاً وَ قَضَى إِلَیک مَفْقُوداً

و عمرى در رنج و الم با رضا و خشنودیت زیست کرد و با کوشش سخت در راه طاعت تو و اولیاى تو از جهان درگذشت و جان به سوى تو تسلیم کرد

لَمْ یعْصِک فِی لَیلٍ وَ لاَ نَهَارٍ بَلْ جَاهَدَ فِیک الْمُنَافِقِینَ وَ الْکفَّارَ

لحظه اى در شب و روز نافرمانى تو نکرد بلکه با قوم منافق و کافر در راه تو جهاد سخت کرد

اللَّهُمَّ فَاجْزِهِ خَیرَ جَزَاءِ الصَّادِقِینَ الْأَبْرَارِ وَ ضَاعِفْ عَلَیهِمُ الْعَذَابَ وَ لِقَاتِلِیهِ الْعِقَابَ

پروردگارا بهترین پاداش اهل صدق و ایمان و نیکوکاران را به او عطا فرما و بر دشمنانش عذاب سخت و مضاعف و بر قاتلانش عقاب شدید مقرر گردان

فَقَدْ قَاتَلَ کرِیماً وَ قُتِلَ مَظْلُوماً وَ مَضَى مَرْحُوماً

که او همانا با حال لطف و مدارا و بزرگوارى با دشمن قتال کرد و به مظلومى کشته شد و برحمت از جهان درگذشت.

یقُولُ أَنَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَ ابْنُ مَنْ زَکى وَ عَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ

در حالی که به قاتلان خود مى فرمود که من فرزند رسول خدا محمد و پسر آن که به فقیران زکات داد و خدا را پرستش کرد باز قوم ترحم نکردند عمدا و بقصد و غرض دشمنى با اسلام و ایمان او را شهید کردند

قَتَلُوهُ عَلَى الْإِیمَانِ وَ أَطَاعُوا فِی قَتْلِهِ الشَّیطَانَ وَ لَمْ یرَاقِبُوا فِیهِ الرَّحْمَنَ

در حالى که در امر قتلش شیطان را اطاعت کردند و خدا را در نظر نیاوردند

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى سَیدِی وَ مَوْلاَی صَلاَةً تَرْفَعُ بِهَا ذِکرَهُ وَ تُظْهِرُ بِهَا أَمْرَهُ وَ تُعَجِّلُ بِهَا نَصْرَهُ

پروردگارا پس درود فرست بر آقا و مولاى من درودى که به آن درود نامش را بلند گردانى و بر کارش او را مظفر و منصور گردانى و به نصرتش تعجیل فرمایى

وَ اخْصُصْهُ بِأَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضَائِلِ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ زِدْهُ شَرَفاً فِی أَعْلَى عِلِّیینَ

و او را به نیکوترین انواع فضایل در قیامت مخصوص گردان و بر مقام شرافتش در اعلى علیین بیفزا

وَ بَلِّغْهُ أَعْلَى شَرَفِ الْمُکرَّمِینَ وَ ارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِک فِی شَرَفِ الْمُقَرَّبِینَ فِی الرَّفِیعِ الْأَعْلَى

و او را به رتبه بلندترین اهل شرافت و کرامت برسان و از رحمت با شرافتت او را در مقام شریف مقربان درگاهت به عالی ترین رتبه رفیع نایل گردان

وَ بَلِّغْهُ الْوَسِیلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَلِیلَةَ وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضِیلَةَ وَ الْکرَامَةَ الْجَزِیلَةَ

و او را به مقام وسیله و منزلت با جلال و عزت و برترى و فضیلت و کرامت بزرگ برسان

اللَّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ مَا جَازَیتَ إِمَاماً عَنْ رَعِیتِهِ وَ صَلِّ عَلَى سَیدِی وَ مَوْلاَی کلَّمَا ذُکرَ وَ کلَّمَا لَمْ یذْکرْ

پروردگارا و نیکوتر پاداشى که امامى را از رعیت دهى از ما به آن حضرت عطا فرما و درود فرست بر آقا و مولاى من آن چه ذکر شد و آن چه ذکر نشد

یا سَیدِی وَ مَوْلاَی أَدْخِلْنِی فِی حِزْبِک وَ زُمْرَتِک وَ اسْتَوْهِبْنِی مِنْ رَبِّک وَ رَبِّی

اى آقا و مولاى من کرم کن و مرا در حزب خود و زمره خویش داخل ساز و از پروردگار من و پروردگار تو بر من عطا و بخشش درخواست کن

فَإِنَّ لَک عِنْدَاللَّهِ جَاهاً وَ قَدْراً وَ مَنْزِلَةً رَفِیعَةً إِنْ سَأَلْتَ أُعْطِیتَ وَ إِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ

که تو بزرگوار را نزد خدا جاه و قدر و منزلت بلندى است که اگر از خدا درخواست کنى عطا کند و اگر شفاعت کنى بپذیرد

اللَّهَ اللَّهَ فِی عَبْدِک وَ مَوْلاَک لاَ تُخَلِّنِی عِنْدَ الشَّدَائِدِ وَ الْأَهْوَالِ لِسُوءِ عَمَلِی وَ قَبِیحِ فِعْلِی وَ عَظِیمِ جُرْمِی

خدا را خدا را یاد کن درباره بنده و غلامت و مرا در شداید و سختی ها و امور هولناک که من بر خود از عمل بد و کار زشت و گناه بزرگ فراهم کرده ام مرا به خود وامگذار

فَإِنَّک أَمَلِی وَ رَجَائِی وَ ثِقَتِی وَ مُعْتَمَدِی وَ وَسِیلَتِی إِلَى اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّک

که تمام آرزو و امید و وثوق و اعتماد و توسل من به درگاه خدا پروردگار من و تو بزرگوارى تو

لَمْ یتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ بِوَسِیلَةٍ هِی أَعْظَمُ حَقّاً وَ لاَ أَوْجَبُ حُرْمَةً وَ لاَ أَجَلُّ قَدْراً عِنْدَهُ مِنْکمْ أَهْلَ الْبَیتِ

هیچ کس به درگاه خدا توسل نجسته به کسى که او نزد خدا حقش عظیم تر و احترامش لازمتر و قدر و منزلتش بلندتر از شما اهل بیت پیغمبر باشد

لاَخَلَّفَنِی اللَّهُ عَنْکمْ بِذُنُوبِی وَ جَمَعَنِی وَ إِیاکمْ فِی جَنَّةِ عَدْنٍ الَّتِی أَعَدَّهَا لَکمْ وَ لِأَوْلِیائِکمْ إِنَّهُ خَیرُ الْغَافِرِینَ وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

خدا مرا دور از شما خاندان و عنایت شما بواسطه گناهانم نگرداند و مرا با شما بزرگواران در بهشت عدن که براى شما اهل بیت و اولیاء خود مهیا گردانیده همنشین قرار دهد که خدا بهترین آمرزندگان و مهربانترین مهربانان است

اللَّهُمَّ أَبْلِغْ سَیدِی وَ مَوْلاَی تَحِیةً کثِیرَةً وَ سَلاَماً وَ ارْدُدْ عَلَینَا مِنْهُ السَّلاَمَ

پروردگارا از ما به آن بزرگوار سلام و تحیت بسیار برسان و پاسخ تحیات ما سلام از جانب او به ما بازگردان

إِنَّک جَوَادٌ کرِیمٌ وَ صَلِّ عَلَیهِ کلَّمَا ذُکرَ السَّلاَمُ وَ کلَّمَا لَمْ یذْکرْ یا رَبَّ الْعَالَمِینَ

که تو صاحب جود و کرمى و درود فرست بر او هر آن چه سلام و تحیت ذکر شد و آن چه ذکر نشد اى پروردگار عالمیان.

منابع

• شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، آستان قدس رضوی، چاپ سوم، مشهد ۸۶، ص ۷۱۱.