علمدار
از لقب هاى قمر بنى هاشم است که در کربلا، پرچم لشکر امام حسین علیه السلام بر دوش او بود. نقش علمدار در میدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‌شد.
روز عاشورا، امام علیه السلام یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و براى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد.[۱]
روز عاشورا نیز چون عباس علیه السلام خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید، امام گریست و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منى، اگر تو بروى و کشته شوى، سپاه من از هم مى‌پاشد: «یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرق عسکرى».[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۵ و ۳۹.
- ↑ معالى السبطين، ج ۱، ص ۴۴۱.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
