آیه 137 سوره شعراء
<<136 | آیه 137 سوره شعراء | 138>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
این (مسأله حیات و موت کار طبیعت و خوی جهان و) سرنوشت همه پیشینیان است.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- خلق: اخلاق. عادات. راغب گويد: خلق (بر وزن عقل) راجع به هيئت و اشكال و صور ديدنى با چشم است و بر وزن عنق، سجايا و اخلاق مدرك با بصيرت مىباشد.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنْ هذا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ «137» وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ «138»
اين (دعوت تو يا بتپرستى ما) جز شيوه پيشينيان نيست. وما عذاب نخواهيم شد.
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ «139» وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ «140»
پس هود را تكذيب كردند آنگاه ما آنان را هلاك كرديم. البتّه در اين (داستان) بىشك نشانهى بزرگى است، و (لى) اكثر مردم ايمان آورنده نيستند. و همانا پروردگار تو، همان خداوند عزيز و مهربان است.
«1». شعراء، 189.
جلد 6 - صفحه 352
نکته ها
در اين كه كلمهى «هذا» به چه چيز اشاره دارد، احتمالاتى است:
الف: اين ادّعاى پيامبرى تو، چيزى جز تقليد از مدّعيان قبلى نبوّت نيست.
ب: اين خانههاى بلند بر روى تپهها و ساير كارهاى ما، شيوهى نياكان ماست.
ج: اين تكذيب و بتپرستى ما، همان تكذيب و بتپرستى نياكان ماست.
قرآن، بارها از اكثريّت مردم انتقاد كرده است. در اين سوره نيز چند بار آيه «وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ» در پايان نقل تاريخ انبيا بيان شده است.
پیام ها
1- سابقه و رفتار نياكان، دليل حقّانيّت نيست. «إِنْ هذا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ» (در صورتى كه مراد از «هذا»، رفتار مشركان باشد)
2- تقليد نابجا و تعصّب، مانع پندپذيرى است. سَواءٌ عَلَيْنا أَ وَعَظْتَ ... إِنْ هذا ...
3- انحراف نياكان، زمينهى انحراف نسلهاى بعدى است. «إِنْ هذا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ»
4- گاهى بتپرستى و هر رفتار ديگر، جزو جوهرهى انسان مىشود. (كلمهى «خُلُقُ» به معناى روحيّهى ثابت است)
5- بتپرستان، انحراف خود را با شيوهى نياكان توجيه و از خود سلب مسئوليّت مىكردند. «وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ»
6- سرنوشت انسان به دست خود اوست. «فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ»
7- از تكذيب و هلاكت ديگران عبرت بگيريد. «لَآيَةً»
8- اكثريّت، شما را فريب ندهد. حقّ را در زيادى جمعيّت جستجو نكنيد، ملاك شناخت حقّ و باطل، كميّت نيست. «وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ»
تفسير نور(10جلدى)، ج6، ص: 353
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج7، ص382
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم