آیه 22 سوره کهف

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۰۵ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ ۖ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ ۚ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ ۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدًا

مشاهده آیه در سوره


<<21 آیه 22 سوره کهف 23>>
سوره : سوره کهف (18)
جزء : 15
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

بعضی خواهند گفت که عده آن اصحاب کهف سه نفر بود چهارمین هم سگ آنها، و برخی دیگر از روی خیالبافی و غیب‌گویی می‌گویند عده آنها پنج نفر بود ششمین سگ آنها، و برخی دیگر گویند: هفت نفر بودند و هشتمین سگ آنها. بگو: خدای من به عده آنها آگاه‌تر است، که بر عدد آنها به جز افراد قلیلی (مانند انبیاء و اولیاء که از طرف حق به وحی دانسته‌اند) هیچ کس آگاه نیست، پس تو (با اهل کتاب) درباره آنها مجادله مکن جز آنکه هر چه به ظاهر وحی دانستی اظهار کن و دیگر هرگز فتوا از احدی در این باب مپرس.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They will say, ‘[They are] three; their dog is the fourth of them,’ and say, ‘[They are] five, their dog is the sixth of them,’ taking a shot at the invisible. They will say, ‘[They are] seven, their dog is the eighth of them.’ Say, ‘My Lord knows best their number, and none knows them except a few.’ So do not dispute concerning them, except for a seeming dispute, and do not question about them any of them.

معانی کلمات آیه

رجما: «رَجْماً بِالْغَيْبِ»‏ به طور استعاره به معنى ظن است، «الرجم ان يتكلّم بالظن».

تمار: مراء: مجادله. «لا تمار فيهم، الا مراء ظاهرا» درباره اهل كهف با آنها مجادله مكن مگر مجادله ‏اى كه سطحى است يا مجادله ‏اى كه حجت را آشكار كند.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


سَيَقُولُونَ ثَلاثَةٌ رابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَ يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَيْبِ وَ يَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ ما يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ فَلا تُمارِ فِيهِمْ إِلَّا مِراءً ظاهِراً وَ لا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَداً «22»

بزودى خواهند گفت: (اصحاب كهف) سه نفر بودند، چهارمينشان سگشان بود و (عدّه‌اى) گويند: پنج نفر بودند، ششمين آنان سگشان بود. (اين سخنى بى‌دليل و) پرتاب تيرِ گمان به گذشته‌اى ناپيداست. و (عدّه‌اى ديگر) گويند: هفت تن بودند و هشتمين آنان سگشان بود. بگو: پروردگارم به تعدادشان داناتر است (و شمار) آنان را جز اندكى، كسى نمى‌داند. پس درباره‌ى آنان جز به ظاهر (و آنچه آشكار كرده‌ايم)، مجادله مكن و درباره‌ى ايشان از هيچ كس از (اهل كتاب) نظر مخواه.

جلد 5 - صفحه 157

نکته ها

در مورد «رابِعُهُمْ» و «سادِسُهُمْ»، كلمه‌ى «واو» نيامده است، ولى همراه‌ «ثامِنُهُمْ»، «واو» آمده است، شايد به اين جهت كه نظريّه‌ى سه نفر يا پنج نفر بودن آنان، از نااهلان است كه خدا هم تعبير «رجماً بالغيب» دارد، ولى نظريّه‌ى هفت تن بودن از مؤمنان و اهل دقّت است. «1» از اين رو، كلمه‌ى‌ «رَجْماً بِالْغَيْبِ» نيامده وبه احترام آنان، ميان اصحاب كهف و سگشان با واوِ عاطفه فاصله شده است.

اگر حركت‌ها با ارزش وانسان‌ها هدف داشته باشند، وابسته‌ها و متعلّقات و حتى حيوانات همراه نيز بايد به حساب آيند. چون حيوان بودن و نجس بودن دليل بر بى‌ارزشى نيست. در اين آيه سه بار از سگ ياد شده و در آيه‌ى 18 نيز به نقش مثبت سگ اصحاب كهف اشاره شده است. «وَ كَلْبُهُمْ باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصِيدِ»

در آيات مختلف اين سوره از حدس‌گرايى انتقاد شده است:

«رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ» آيه 19، «رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ» آيه 21، «رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ» آيه 22 و «قُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما لَبِثُوا» آيه 26.

پیام ها

1- قرآن از آينده خبر مى‌دهد. «سَيَقُولُونَ»

2- سخن بى‌دليل نگوييم و به تخمين و حدس تكيه نكنيم. «رَجْماً بِالْغَيْبِ»

3- در موارد غير لازم بايد از بحث و جدل چشم پوشيد. فَلا تُمارِ فِيهِمْ‌ ...

4- به جاى انديشيدن به عدد، به هدف بينديشيد و دنبال دانستنى‌هاى بى‌فايده نرويد. «لا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَداً»

5- دانستن وسؤال از هركسى جايز نيست، از نااهلان نپرسيم. لا تَسْتَفْتِ‌ ... مِنْهُمْ‌


«1». اين نظريه را ابن عباس از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده است.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌5، ص: 158

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع