آیه 198 سوره اعراف

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۴۹ توسط Quran (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَاهُ...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَاهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<197 آیه 198 سوره اعراف 199>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 9
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

و اگر آنها را به راه هدایت خوانید نخواهند شنید (یعنی بتان چون گوش و بت‌پرستان چون هوش ندارند دعوت اسلام را نپذیرند. و ای رسول ما یا ای اهل عقل و بینش) تو می‌بینی که آنها (بتان یا بت‌پرستان) در تو می‌نگرند ولی نمی‌بینند.

و اگر آنان را به سوی هدایت دعوت کنید، نمی شنوند و آنان را می بینی که به سوی تو می نگرند در حالی که نمی بینند.

و اگر آنها را به [راه‌] هدايت فرا خوانيد، نمى‌شنوند، و آنها را مى‌بينى كه به سوى تو مى‌نگرند در حالى كه نمى‌بينند.

و اگر آنها را به راه هدايت بخوانى نمى‌شنوند و مى‌بينى كه به تو مى‌نگرند ولى گويى كه نمى‌بينند.

و اگر آنها را به هدایت فرا خوانید، سخنانتان را نمی‌شنوند! و آنها را می‌بینی (که با چشمهای مصنوعیشان) به تو نگاه می‌کنند، اما در حقیقت نمی‌بینند!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

If you call them to guidance, they will not hear. You see them facing you, but they do not see.’

And if you invite them to guidance, they do not hear; and you see them looking towards you, yet they do not see.

And if ye (Muslims) call them to the guidance they hear not; and thou (Muhammad) seest them looking toward thee, but they see not.

If thou callest them to guidance, they hear not. Thou wilt see them looking at thee, but they see not.

معانی کلمات آیه

«وَ إِن تَدْعُوهُمْ ...»: (نگا: اعراف. .

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ «198»

و اگر آنان (بت‌پرستان يا بت‌ها) را به هدايت فراخوانى، نمى‌شنوند و مى‌بينى كه آنان به تو نگاه مى‌كنند، و حال آنكه نمى‌بينند (گويا به تو مى‌نگرند، ولى نگاهشان خالى از هرگونه شعور و دقّت است).

«1». محمّد، 11.

«2». بقره، 257.

جلد 3 - صفحه 248

نکته ها

از مجموع آيات گذشته استفاده مى‌شود كه معبود و ربّ، بايد:

الف: خالق و مالك باشد. «أَ يُشْرِكُونَ ما لا يَخْلُقُ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ»

ب: ناصر و ياور باشد. «لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ»

ج: به خواسته‌ها و دعاها ترتيب اثر دهد. سَواءٌ عَلَيْكُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ‌ ...

د: توانگر و قدرتمند باشد. أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِها ...

ه: شنوا و بينا باشد. «أَمْ لَهُمْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها، أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها»

و: قدرت خنثى كردن مكر دشمن را داشته باشد. «ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ»

ز: كتاب و قانون عرضه كند. «نَزَّلَ الْكِتابَ»

ح: خوبان و شايستگان را حمايت كند. «يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ»

پیام ها

1- هدف بت‌پرستان، يارى جستن از بت‌هاست كه قرآن آن را رد مى‌كند. «وَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ»

2- بت‌ها و معبودها، حدّاقل بايد خودشان از حوادث مصون باشند كه نيستند. «وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ»

3- معبودهاى فاقد شعور واراده وقدرت، شايسته‌ى پرستش نيستند.

«لا يَسْتَطِيعُونَ‌، لا يَسْمَعُوا، لا يُبْصِرُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ (198)

وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌: و اگر دعوت كنيد شما مؤمنان كافران را به‌

جلد 4 صفحه 271

هدايت كه اسلام و قرآن است، لا يَسْمَعُوا: نشوند به سمع قبول. يا خطاب به مشركان باشد، يعنى اى مشركان، اگر بتان را به راه راست و طريق هدايت دعوت نمائيد نشنوند، زيرا جماد، حواس باطنه و ظاهره از آنها مسلوب است.

وَ تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ‌: و مى‌بينى اى پيغمبر ايشان را كه به ديده‌هاى ظاهر نگاه مى‌كنند به سوى تو، وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ‌: و حال آنكه ايشان نمى‌بينند تو را به ديده بصيرت و به حقيقت تو بينا نيستند، زيرا به صورت تو را بينند نه معنى. يا آنكه ايشان را چنان ساخته كه هر كه تقليب حدقه مى‌نمايد به طرف آنها، در بادى الراى چنان پندارد ايشان مى‌بينند، و حال آنكه نمى‌بينند و قوه رؤيت از آنها مسلوب است.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


سوره الأعراف «7»: آيات 196 تا 198

إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ (196) وَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ (197) وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ (198)

ترجمه‌

همانا ياور من خداونديست كه فرستاد كتاب را و او است كه يارى ميكند شايستگان را

و آنانرا كه ميخوانيد غير از او نمى‌توانند يارى كردن شما را و نه خودهاشان را يارى مى‌كنند

و اگر بخوانيد آنانرا بسوى هدايت نمى‌شنوند و ميبينى آنانرا مينگرند بسوى تو و آنها نمى‌بينند.

تفسير

تتمه مقال پيغمبر (ص) است با اهل شرك كه در آيه سابقه مأمور بآن شده بود و ولىّ حقيقة بمعنى صاحب اختيار است نهايت آنكه چون صاحب اختيارى نوعا ملازم با نگهبانى و نگهدارى و يارى و ياورى و دوستى است در اينمعانى استعمال ميشود و اين جا چون در آيه سابقه ذكر كيد اعداء شده بود حفاظت و اعانت انسب است و مراد از كتاب قرآن است و در مقام بيان وجه تكرار در آيه دوم فرموده‌اند آنجا بغرض توبيخ و ملامت مشركين ذكر شده و اينجا بغرض عدم صلاحيّت براى اعتماد و اتّكاء و خلاصه آنكه ميفرمايد جماد قابل پرستش نيست و قدرت بر كمك با پرستش كنندگان ندارد بلكه ميشود آنرا شكست و خرد كرد چنانچه انبيا كردند و بتان نتوانستند از خودشان دفاع نمايند و اگر آنها را بخوانيد براى راهنمائى و ارشاد خودتان نمى‌شنوند دعاى شما را و محتمل است اين آيه خطاب بمسلمانان باشد يعنى اگر بخوانيد اهل شرك را براى هدايت بدين اسلام قبول نمى‌كنند و جمله اخيره خطاب به پيغمبر (ص) است كه ميفرمايد و مى‌بينى بتها را بصورتيكه شبيه است بكسيكه بانسان نگاه ميكند با آنكه آنها واقعا نمى‌بينند چون بتها را باين كيفيت مى‌ساختند و محتمل است مراد آن باشد كه مى‌بينى كفار را كه نظر مينمايند بسوى تو بديده ظاهرى ولى نمى‌بينند ترا بديده باطنى و چشم بصيرت و اللّه اعلم‌

جلد 2 صفحه 506

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ إِن‌ تَدعُوهُم‌ إِلَي‌ الهُدي‌ لا يَسمَعُوا وَ تَراهُم‌ يَنظُرُون‌َ إِلَيك‌َ وَ هُم‌ لا يُبصِرُون‌َ (198)

و ‌اگر‌ ‌آنها‌ ‌را‌ دعوت‌ كني‌ بطريق‌ مستقيم‌ هدايت‌ بگوش‌ دل‌ نميشنوند و نمي‌پذيرند و مي‌بيني‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌که‌ بچشم‌ سر بتو نگاه‌ ميكنند لكن‌ چشم‌ قلب‌ ‌آنها‌

جلد 8 - صفحه 60

كور ‌است‌ و نمي‌بينند وَ إِن‌ تَدعُوهُم‌ إِلَي‌ الهُدي‌ بهر زباني‌ ‌آنها‌ ‌را‌ دعوت‌ كني‌ و پند دهي‌ و موعظه‌ كني‌ و نصيحت‌ فرمايي‌ لا يَسمَعُوا گوش‌ قلب‌ كر ‌است‌ بدل‌ نميشنوند ‌با‌ اينكه‌ ‌در‌ مقابل‌ تو و نزديك‌ تو هستند وَ تَراهُم‌ يَنظُرُون‌َ إِلَيك‌َ ‌که‌ تو ‌را‌ مشاهده‌ ميكنند و نگاه‌ ميكنند لكن‌ چشم‌ بصيرت‌ ندارند وَ هُم‌ لا يُبصِرُون‌َ صُم‌ٌّ بُكم‌ٌ عُمي‌ٌ فَهُم‌ لا يَعقِلُون‌َ بقره‌ ‌آيه‌

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 198)- و از این بالاتر «اگر از آنها هدایت خویشتن را در مشکلات بخواهید، آنها حتی حرف شما را نمی‌شنوند»! (وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَی الْهُدی لا یَسْمَعُوا).

و حتی «آنها را می‌بینی که (با چشمهای مصنوعیشان) گویا به تو نگاه می‌کنند، ولی در حقیقت نمی‌بینند» (وَ تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَ هُمْ لا یُبْصِرُونَ).

مضمون دو آیه اخیر در آیات گذشته نیز آمده بود، و این تکرار به خاطر تأکید هر چه بیشتر روی مسأله مبارزه با بت پرستی و ریشه کن کردن نفوذ آن در روح و فکر مشرکان از طریق تلقین مکرر است.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع