سوره قارعه

سوره قارعه صد و یکمین سوره از قرآن است و دارای 11 آیه است.

نزول

سوره قارعه مکی است.این سوره در ترتیب مصحف صد و یکمین سوره و در ترتیب نزول سی امین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره قریش و پس از آن سوره قارعه نازل شده است.

تعداد آیات

این سوره شامل يازده آيه كوفى و حجازى و هشت آيه بصرى و شامى است. اختلاف آيات آن در سه آيه است: «الْقارِعَةُ» اوّل كوفي است، «ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ» و «خَفَّتْ مَوازِينُهُ» هر دوى آنها حجازى و كوفى است.

فضيلت سوره

در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خداوند پرونده او را در روز قيامت به سبب آن سنگين نمايد.

عمرو بن ثابت از امام باقر عليه السلام روايت نموده كه فرمودند: هر كس سوره «القارعه» را تلاوت كند خداوند او را از فتنه دجال كه به او ايمان آورد، و از چرك دوزخ در روز قيامت در امان قرار دهد.

منابع

• فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص242.
• ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه

پیوست

متن و ترجمه سوره