فاطمه دختر امام حسن علیه السلام

«فاطمه» (متوفی قرن اول هجری)، دختر امام حسن علیه‌السلام و همسر امام سجاد علیه‌السلام و مادر امام باقر علیه‌السلام است و برادرانش حسن مثنّی و حسین و عبدالله باهر می‌باشند.

فاطمه بنت الحسن علیهاالسلام یکی از بانوان علوی، هاشمی از شجره طیبه رسالت و با شرافت و حیا و عفت و صاحب کرامات است. شیخ کلینی در كتاب شريف «الکافی» از امام باقر علیه السلام درباره مادرش نقل می كند که فرمود: «كَانَتْ أُمِّي قَاعِدَةً عِنْدَ جِدَارٍ فَتَصَدَّعَ اَلْجِدَارُ وَ سَمِعْنَا هَدَّةً شَدِيدَةً فَقَالَتْ بِيَدِهَا لاَ وَ حَقِّ اَلْمُصْطَفَى مَا أَذِنَ اَللَّهُ لَكَ فِي اَلسُّقُوطِ، فَبَقِيَ مُعَلَّقاً فِي اَلْجَوِّ حَتَّى جَازَتْهُ، فَتَصَدَّقَ أَبِي عَنْهَا بِمِائَةِ دِينَارٍ»؛ مادرم در کنار دیواری نشسته بود، صدای شدیدی از دیوار به گوش رسید و می خواست فرو ریزد. در آن هنگام مادرم با دستش اشاره کرد و گفت: نه، به حق پیامبر، خداوند به تو اجازه نمی دهد که فرو بریزی! پس دیوار در هوا معلق ماند تا او کنار رفت. سپس پدرم برایش صد دینار صدقه داد.

همچنین از امام صادق علیه السلام درباره اش نقل شده: «... وَ ذَكَرَ أَبُوعَبْدِاَللَّهِ (ع) جَدَّتَهُ أُمَّ أَبِيهِ يَوْماً فَقَالَ كَانَتْ صِدِّيقَةً لَمْ تُدْرَكْ فِي آلِ اَلْحَسَنِ اِمْرَأَةٌ مِثْلُهَا»؛ ابوعبدالله علیه السلام از مادر پدرش چنین باد کرد که: او بانویی راستگو و درستکار بود، زنی همپایه او در خاندان امام حسن علیه السلام نبوده است.

فاطمه بنت الحسن به همراه همسرش امام زین العابدین علیه السلام و فرزندش محمد باقر علیه السلام همراه عموی بزرگوارش امام حسین علیه السلام رهسپار کربلا شد و پس از آن در سلک اسیران به شام رفت و در کلیه مصائب با سایر اهل بیت علیهم السلام سهیم بود. وی شاهد همه ظلمها و مصیبتهای وارد شده بر اهل بیت بود و با صبر و بردباری، بیماری و شکنجه های همسرش، شهادت عزیزان و اسارت زنها و بچه ها و حقارتها و توهینها را ضمن حفظ حجاب متحمل شد.

منابع

• بانوان عالمه و آثار آنها، معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران.
• "میلاد امام باقر علیه‌السلام"، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.