سید حسین فقیه سبزواری

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰ توسط Mohammadi (بحث | مشارکت‌ها) (←‏آرشیو عکس و تصویر)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیت‌ الله العظمی میرزا حسین فقیه سبزواری (۱۳۰۹-۱۳۸۴ ق) فرزند آیت‌الله میرزا موسی سبزواری، از فقها و مراجع برجسته شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان میرزای نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی بود. به همت او و با همکاری مرحوم میرزا مهدی غروی اصفهانی، حوزه علمیه مشهد تأسیس و پایدار شد. مرحوم فقیه سبزواری در طول حیات پر برکت خود، خدمات اجتماعی و عمرانی متعددی چون احداث مسکن، مساجد و مدارس علمی انجام داد.

۲2۰px
نام کامل سید حسین حسینی فقیه سبزواری
زادروز ۱۳۰۹ قمری
زادگاه سامرا
وفات ۱۳۸۶ قمری
مدفن مشهد - حرم امام رضا علیه السلام

Line.png

اساتید

آخوند خراسانی، میرزای نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی،...

شاگردان

سید شهاب الدین مرعشی نجفی، سید جواد فقیه سبزواری، محمدتقی شریعتی، میرزا مهدی الهی قمشه ای،...

آثار

هدایة الانام، مناسک حج، تقریرات فقه و اصول،...

ولادت و خاندان

سید حسین فقیه سبزواری در سوم ماه رمضان ۱۳۰۹ ه.ق (جمعه، ۱۳ فروردین ۱۲۷۱ش) در شهر سامرا به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ ه.ق همراه پدر خود آیت‌الله میرزا موسی سبزواری (از شاگردان مبرّز میرزای شیرازی) که خود یکی از فقیهان زاهد و نامدار بود، به سبزوار رفت. نسب فقیه سبزواری با بیست و نه واسطه به شاهزاده حسین اصغر می رسد و ایشان، یکی از فرزندان محترم امام زین العابدین علیه السلام می باشد.

مرحوم آیة الله سید جواد فقیه سبزواری (م، ۱۳۸۴ ش) از فرزندان مرحوم سید حسین فقیه سبزواری است.

تحصیل و استادان

میرزا حسین فقیه سبزواری، سال ۱۳۲۶ ه.ق که دو سال از انقلاب مشروطیت می گذشت به مشهد آمد و در مدرسه فاضل‌خان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمدباقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد نیشابوری (ادیب اول)، حاج میرزا حسین از شاگردان میرزای شیرازی و حاج میرزا اسماعیل مجتهد، علم آموخت.

وی در سبزوار ادبیات و سطح تدریس می کرد و شاگردان بسیاری داشت و خود نیز خارج فقه و اصول را از محضر پدرش و حکمت را از محضر میرزا اسماعیل ملقب به افتخار الحکماء طالقانی شاگرد حاج ملا هادی سبزواری فراگرفت.

فقیه سبزواری سال ۱۳۳۸ هجری قمری پس از فوت پدر، طبق وصیت او، برای ادامه تحصیل به نجف رفت. در نجف فقه و اصول را نزد میرزا حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و حاج سید محمد فیروزآبادی تلمذ کرد.

وی همچنین از محضر آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، شیخ حسن مامقانی، آیت الله شربیانی، آیت الله سید محمد بحرالعلوم، شیخ محمد طه نجف، میرزا حسین نوری، حاج آقا رضا همدانی، شیخ علی گنابادی و شیخ علی قوچانی نیز بهره های فراوان گرفت.

فقیه سبزواری، دوره اصول نائینی را با آیت الله کاظمینی، صاحب تقریرات نائینی و فقه را با آیت الله سید محمود شاهرودی مباحثه نمود و خود تقریرات یک دوره کامل اصول نائینی را نوشت. ایشان در فقه به مقامی دست یافت که از سوی علمای برجسته نجف به "فقیه سبزواری" اشتهار یافت و توانست از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت کند. متن اجازه اجتهاد آیة الله سید ابوالحسن اصفهانی به ایشان از این قرار است: «بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین والصلوة والسلام علی خاتم الانبیاء محمد و آله الطاهرین. و بعد، فان جناب العالم الفاضل قدوة الانام وعلم الاعلام الصفی التقی رکن الاسلام ولدی الاعز المیرزا حسین السبزواری دامت تاییداته ممن صرف عمره فی تحصیل العلوم الشرعیة و حضر لدی الاساطین و لدی الاحقر مدة مدیدة من الزمان فقها و اصولا حضور تفهم و تحقیق و تعمق و تدقیق حتی فاز بحمدالله و منه تعالی ما فاز فصار مجتهدا فله العمل بما استنبط علی النهج المألوف بین المجتهدین العظام و یحرم علیه التقلید و له التصدی فیما هو من وظائف الاحکام و اوصیه بملازمة التقوی و نهی النفس عن الهوی و ان لا ینسانی من صالح الدعاء انشاء الله ثم اجزت له ان یروی ما صح لی روایته من الکتب الاربعة المتقدمة التی علیها المدار والمعتبرة المتأخرة التی علیها المعول فی هذه الاعصار والسلام علیه و علی جمیع المومنین. (الاحقر ابوالحسن الموسوی الاصبهانی)»

تدریس و شاگردان

آیة الله میرزا حسین فقیه سبزواری در طول حیات پربرکتش ، شاگردان برجسته و فرهیخته ای تربیت کرد که هر یک از آنان منشأ خدمات علمی و دینی و اجتماعی بسیاری در دوره حیات خود بودند. برخی از شاگردان شهیر آن فقیه بزرگوار عبارتند از:

آثار و تألیفات

"هدایة الانام" رساله عملی آیة الله فقیه سبزواری است و کتاب "مناسک حج" وی نیز به چاپ رسیده است. از دیگر آثار منتشر نشده فقیه سبزواری، تقریرات اصول مرحوم میرزای نائینی است که چون مرحوم آیة الله کاظمینی از همدرسان و هم بحث های مرحوم فقیه سبزواری در نجف، تقریرات خود را زودتر از مرحوم فقیه سبزواری منتشر کرد، مرحوم فقیه سبزواری به احترام ایشان از انتشار تقریرات خود پرهیز کرد.

از دیگر آثار علمی مرحوم فقیه، تقریرات درس فقه مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی است که منتشر نشده است.

همچنین یکی از علمای برجسته مشهد که از شاگردان مرحوم فقیه سبزواری بوده، سی جلسه از تفسیر «بسم الله» و تفسیر سوره قدر مرحوم فقیه سبزواری را در اختیار دارند که هنوز چاپ و منتشر نشده است.

خدمات اجتماعی و عمرانی

مرحوم فقیه سبزواری در طول حیات پر برکت خود، خدمات اجتماعی و عمرانی کم‌نظیری انجام داد. او مدرسه باغ رضوان را با ۱۶ هزار متر مربع مساحت در سال ۱۳۳۰ شمسی ساخت و تکیه سیدها را احداث کرد. درمانگاه رازی را تکمیل کرد و ۱۲۰ باب منزل در خیابان نخریسی و ۲۵ باب منزل در خیابان خواجه‌ربیع برای سیل‌زدگان بنا نهاد و ده‌ها مسجد را در محلات مختلف مشهد ساخت.

از دیگر خدمات مرحوم فقیه سبزواری، احداث شبستان شرقی مسجد جامع سبزوار و تأسیس مدرسه علمیه برای طلاب سبزوار و نیز، تأسیس مدرسه علمیه در کویته پاکستان است.

فقیه سبزواری با توجه به اهتمام زیادی که به امور رفاهی طلاب حوزه علمیه مشهد خصوصا موضوع مسکن آنان داشت، در سال ۱۳۳۸ هجری شمسی، ۲۵۰۰ قطعه زمین از آستان قدس برای واگذاری رایگان به طلاب دریافت و با انجام قرعه کشی، به آنان تحویل داد. کوی طلاب که امروز یکی از مناطق آباد و بزرگ و پیشرفته و فعال مشهد است، یادگار همت بلند مرحوم فقیه سبزواری در جهت ایجاد آسایش برای عموم شهروندان خصوصا طلاب حوزه علمیه مشهد است.

اصلاح قبله ایرانیان: مرحوم آیة الله فقیه سبزواری، به دلیل احاطه بر علم هیئت، در یکی از سفرهای خود به مکه، به پادشاه عربستان پیشنهاد کردند چون سالی دوبار خورشید دقیقا روی کعبه قرار می گیرد، در آن زمان از رادیو اعلام کنند تا مردم ایران در هر نقطه ای هستند، قبله صحیح را شناسایی کنند که پیشنهاد معظم له مورد استقبال قرار گرفت و به اجرا در آمد.

پیشنهاد تعمیر قبور بقیع: مرحوم فقیه سبزواری، در ملاقاتی که پادشاه عربستان با ایشان داشت، تعمیر قبور بقیع را خواستار شد که پادشاه به مقامات دینی و محلی ارجاع داد و آنها به اعتبار بغض و عنادی که با اهل بیت علیهم السلام دارند، این پیشنهاد را مسکوت و معلق گذاشتند.

ویژگی‌های اخلاقی

فقیه سبزواری در زندگی خیلی ساده و بدون تشریفات بود. هیچ توجهی به وضع ظاهر حتی لباس خود نداشت. و در خصوص صرفه جوئی در بین طلاب، قبای مرحوم فقیه سبزواری ضرب المثل بود. در گفتار و رفتار، در خوراک و لباس، در برخورد و صحبت، در امور زندگی و خلاصه در همه چیز ساده بود و ساده زندگی می کرد.

مجلس ایشان بدون تشریفات و در نهایت سادگی بود. صدر و ذیلی نداشت. در بین واردین چندان تفاوتی نبود. او می گفت شئون مادی و قیود دنیوی را کنار گذارید. در معاشرت بسیار ساده و معمولی بود و در تماس با مردم، آن قدر عادی و خوش اخلاق بود که هرکس از هرطبقه، حتی خدمتگزاران منزل با وی خصوصی صحبت می کردند و مطالب و حاجت های خود را به راحتی بیان می کردند. هر حاجتمندی و گرفتاری به معظم له مراجعه می کرد و تقاضای خود را به راحتی مطرح می کرد. درب منزل او همیشه بر روی تمام طبقات باز بود و هیچ مانعی برای تماس با وی وجود نداشت. سخن های هر کس را با کمال دقت گوش می کرد و با روی خندان و چهره گشاده، حتی الامکان پاسخ مثبت می داد.

مرحوم فقیه سبزواری مرد کار و عمل بود. تنها به درس گفتن و نماز جماعت خواندن قناعت نمی کرد و همیشه در فکر کار و زندگی مسلمانان بود. پیوسته در این فکر بود که از چه راهی به سود و صلاح مسلمین گامی بردارد و چگونه مشکلی را از مشکلات اجتماعی مردم برطرف کند. وی عقیده را برآن بود که روحانی باید در تمام امور مردم دخالت و نظارت کند و هرگز از اجتماع و مسائل مربوط به زندگی کناره گیری نکند.

مرحوم آیة الله فقیه سبزواری، در طول حیات خود پیوسته به فکر مستمندان بودند و ملجأ و پناهی برای درماندگان و تهیدستان بوده و اکثر اوقات خود را صرف خدمت به آنها می کردند. از جمله کمک های مالی مرحوم فقیه سبزواری می توان به موارد کمک به مستمندان در قحط سالی، تقسیم آذوقه زمستانی، کمک به بیمارستان مسلولین مشهد، تقسیم نان بین طلاب و... اشاره کرد.

مرحوم آیت الله میرزا حسین فقیه سبزواری، به دلیل زهد و پارسایی و عزم راسخی که برای دوری از مظاهر فریبنده مادی و دنیایی داشت صاحب کراماتی بود که یکی از کرامت های ایشان باریدن باران پس از اقامه نماز باران در مشهد توسط آن مرجع خدوم است.

وفات

آخرین جلسه تدریس مرحوم آیة الله فقیه سبزواری، روز سه شنبه، ۱۱ بهمن ماه ۱۳۴۵ شمسی (برابر با ۲۰ ماه شوال سال ۱۳۸۶ قمری) در بیرونی منزل آن مرحوم برگزار می شود. در دقایق پایانی تدریس، ناگهان مرحوم فقیه سبزواری، کتاب را می بندد و با ابتهاج و مسرّت می فرماید: "این آخرین درس من بود و دیگر شما، مرا اینجا نخواهید دید".

سرانجام، پیش‌نگری این عالم روشن ضمیر، در ۷۷ سالگی روز شنبه ۱۵ بهمن ۱۳۴۵ شمسی و شب شهادت امام جعفر صادق علیه السلام تحقق پیدا می کند و حوزه علمیه خراسان، مؤسّس و پشتیبان خود را از دست می دهد.

هم اکنون با توسعه حرم مطهر حضرت ثامن الحجج علیه السلام، مزار ایشان در صحن شمالی و در جوار مقبره شیخ طبرسی واقع شده است. مرقد فقیه و فیلسوف بزرگ مرحوم آیت الله شیخ محمدتقی آملی نیز بنا به وصیت خودشان در کنار مرقد مرحوم فقیه سبزواری واقع شده است.

منابع

  • کتاب مکارم الآثار، محمد علی معلم حبیب آبادی، رجال قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری.
  • کتاب گنجینه دانشمندان، جلد پنجم، صفحه ۳۲۱، محمد شریف رازی، کتابفروشی اسلامیه، تهران، ۱۳۵۲.

آرشیو عکس و تصویر

برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=سید_حسین_فقیه_سبزواری&oldid=145830»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا