شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

شهادت امام عسکري علیه السلام و توطئه هاي بي ثمر

معتمد عباسي که همواره از محبوبيت و نفوذ معنوي امام در جامعه نگران بود، چون ديد توجه مردم به امام روز به روز بيشتر مي شود و زندان و اختناق و مراقبت تاثير معکوس دارد، سرانجام به همان شيوه مزورانه ديرينه متوسل شد و امام را پنهاني مسموم ساخت.

دانشمند نامدار جهان تشيع، «طبرسي »، مي نويسد: بسياري از دانشمندان ما گفته اند: امام حسن عسکری عليه السلام بر اثر مسموميت به شهادت رسيد، چنان که پدرش و جدش و همه امامان، با شهادت از دنيا رفته اند.

«کفعمي »، دانشمند معروف شيعه، مي گويد: او را «معتمد» مسموم ساخت. و «محمد بن جرير بن رستم »، از دانشمندان شيعي در قرن چهارم، معتقد است که: امام عسکري عليه السلام در اثر مسموميت به درجه شهادت رسيد.

يکي از نشانه هاي شهادت امام توسط دربار عباسي، تحرک ها و تلاش هاي فوق العاده اي بود که معتمد عباسي در روزهاي مسموميت و شهادت امام، براي عادي جلوه دادن مرگ آن حضرت از خود نشان داد.

«ابن صباغ مالکي »، يکي از دانشمندان اهل سنت، از قول «عبيدالله بن خاقان »، يکي از درباريان عباسي (که از احترام او نسبت به امام ياد کرديم) مي نويسد: «...هنگام درگذشت ابومحمد حسن بن علي عسکري عليه السلام معتمد، خليفه عباسي حال مخصوصي پيدا کرد که ما از آن شگفت زده شديم و فکر نمي کرديم چنين حالي در او (که خليفه وقت بود و قدرت را در دست داشت) ديده شود. وقتي «ابومحمد» (امام عسکري) رنجور شد، پنج نفر از اطرافيان خاص خليفه که همه از فقيهان درباري بودند، به خانه او گسيل شدند. معتمد به آنان دستور داد در خانه ابومحمد بمانند و هر چه روي مي دهد به او گزارش کنند، نيز عده اي را به عنوان پرستار فرستاد تا ملازم او باشند، و همچنين به «قاضي بن بختيار» فرمان داد ده نفر از معتمدين را انتخاب کند و به خانه ابومحمد بفرستد و آنان هر صبح و شام نزد او بروند و حال او را زير نظر بگيرند. دو يا سه روز بعد به خليفه خبر دادند حال ابومحمد سخت تر شده و بعيد است بهتر شود. خليفه دستور داد شب و روز ملازم خانه او باشند و آنان پيوسته ملازم خانه آن بزرگوار بودند تا پس از چند روزي رحلت فرمود. وقتي خبر درگذشت آن حضرت پخش شد، سامرا به حرکت درآمد و سراپا فرياد و ناله گرديد و بازارها تعطيل و مغازه ها بسته شد. بني هاشم، ديوانيان، امراي لشکر، قاضيان شهر، شعرا، شهود و گواهان و ساير مردم براي شرکت در مراسم تشييع حرکت کردند، سامرا در آن روز يادآور صحنه قيامت بود! وقتي جنازه آماده دفن شد، خليفه برادر خود، «عيسي بن متوکل »، را فرستاد تا بر جنازه آن حضرت نماز بگزارد. هنگامي که جنازه را براي نماز روي زمين گذاشتند، عيسي نزديک رفت و صورت آن حضرت را باز کرد. و به علويان و عباسيان و قاضيان و نويسندگان و شهود نشان داد و گفت: اين «ابومحمد عسکري » است که به مرگ طبيعي درگذشته است و فلان و فلان از خدمتگزاران خليفه نيز شاهد بوده اند!! بعد روي جنازه را پوشاند و بر او نماز خواند، و فرمان داد براي دفن ببرند...».

البته اين نماز جنبه تشريفاتي داشت و طرحي بود که رژيم حاکم براي لوث کردن ماجراي شهادت امام ريخته بود و چنان که در ميان دانشمندان شيعه مشهور است، امام مهدی عجل الله تعالی فرجه به طور خصوصي بر جنازه پدر بزرگوارش، امام عسکري عليه السلام نماز گزارد.

منابع

مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان.