غارت خیمه ها در کربلا
پس از شهادت حسین بن على علیه السلام، سپاه عمر سعد به خیمه‌هاى اهل بیت امام حمله کردند و به غارت پرداختند. زنان و کودکان، گریان و داغدار و صیحه زنان و استغاثه کنان در صحرا پراکنده شدند. پس از آن خیمه‌ها را آتش زدند. مقنعه از سر زنان کشیدند، انگشتر از انگشت ها بیرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها.[۱]
حتى فاطمه دختر امام حسین علیه السلام نقل کرده که به خیمه ما ریختند و من دخترى کوچک بودم، با گریه خلخال از پایم درمى‌آوردند. گفتم: اى دشمن خدا چرا گریه مى‌کنى؟ گفت: براى این که دختر پیامبر را غارت مى‌کنم. گفتم: غارت مکن. گفت: مى‌ترسم دیگرى بیاید و اینها را درآورد![۲]
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
