عکرمة بن ابی جهل
عکرمة بن ابی جهل از قریش، تیره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پیامبر صلى الله علیه و آله بود.[۱] وى از جمله افرادى بود که پیامبر پس از فتح مکه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به یمن فرار کرد.[۲]
برخى مفسّران، آیه ۳۶ سوره انفال را درباره وى و دیگر سردمداران کفر دانسته اند که پس از غزوه بدر و هلاکت سران شرک از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن، قصد توطئه و جنگى دیگر را علیه پیامبر صلى الله علیه و آله و مؤمنان تدارک مى دیدند.[۳]
نیز شأن نزول آیات ۱ و ۴۸ سوره احزاب را وى و تنى چند از مشرکان مکه دانسته اند که خداوند، پیامبر صلى الله علیه و آله را از اطاعت و پیروى آنان نهى نمود.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۸۸.