عکرمة بن ابی جهل
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
عکرمة بن ابی جهل از قریش، تیره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پیامبر صلى الله علیه و آله بود.[۱] وى از جمله افرادى بود که پیامبر پس از فتح مکه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به یمن فرار کرد.[۲]
برخى مفسّران، آیه ۳۶ سوره انفال را درباره وى و دیگر سردمداران کفر دانسته اند که پس از غزوه بدر و هلاکت سران شرک از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن، قصد توطئه و جنگى دیگر را علیه پیامبر صلى الله علیه و آله و مؤمنان تدارک مى دیدند.[۳]
نیز شأن نزول آیات ۱ و ۴۸ سوره احزاب را وى و تنى چند از مشرکان مکه دانسته اند که خداوند، پیامبر صلى الله علیه و آله را از اطاعت و پیروى آنان نهى نمود.[۴]
پانویس
- پرش به بالا ↑ السّیرة النّبویه، ابن هشام، ج۳، ص۶۰ و ۲۲۴.
- پرش به بالا ↑ السّیرة النّبویه، ابن هشام، ج۴، ص۴۱۰؛ اسدالغابه، ج۴، ص۶۷.
- پرش به بالا ↑ جامع البیان، ج۶، جزء۷، ص۳۲۳؛ الدرالمنثور، ج۴، ص۶۳.
- پرش به بالا ↑ مجمع البیان، ج۷-۸، ص۵۲۵-۵۲۶؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبى، ج۱۴، ص۱۳۰.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۸۸.