مسیب بن نجبه فزاری
از یاران برجسته امام على علیه السلام بود. وى در قیام توابین به خونخواهى شهداى کربلا، پس از کشته شدن سلیمان بن صرد رهبر توابین، پرچم نبرد را بدست گرفت و دلیرانه جنگید تا کشته شد. شهادتش در سال ۶۵ هجرى در «عین الورده» بود.[۱]
مسیب از این که توفیق شهادت در رکاب سیدالشهدا علیه السلام را نیافته بود به شدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابه‌اى که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از این که با رسیدن نامه و پیک امام، از فداکارى در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد.[۲]
پانویس
- ↑ مروج الذهب، ج ۳، ص ۹۴، تاریخ الاسلام، ذهبى، ج ۵، ص ۲۴۸.
- ↑ حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج ۳، ص ۳۶۲.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
