آیه 81 سوره یونس: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ ۖ...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۶۳: | سطر ۶۳: | ||
3- ساحر، مفسد است و سحر فساد. پس بايد با آن مقابله كرد. «عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ» | 3- ساحر، مفسد است و سحر فساد. پس بايد با آن مقابله كرد. «عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ» | ||
| + | ----- | ||
| + | «1». محمّد، 2. | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۶
| <<80 | آیه 81 سوره یونس | 82>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آن‌گاه که ساحران بساط جادو انداختند، موسی گفت: خدا البته سحر شما را باطل خواهد کرد، که خدا هرگز عمل مفسدان را اصلاح نکند.
پس هنگامی که افکندند، موسی گفت: آنچه را در این صحنه آوردید، جادوست؛ مسلماً خدا آن را به زودی باطل می کند، قطعاً خدا، کار مفسدان را [که برای تقویت طاغیان انجام می دهند] به سامان نمی آورد.
پس چون افكندند، موسى گفت: «آنچه را شما به ميان آورديد سحر است. به زودى خدا آن را باطل خواهد كرد. آرى، خدا كار مفسدان را تأييد نمى‌كند.»
چون بيفكندند، موسى گفت: آنچه شما آورده‌ايد جادوست و خدا آن را باطل خواهد ساخت، زيرا خدا كار مفسدان را به صلاح نمى‌آورد.
هنگامی که افکندند، موسی گفت: «آنچه شما آوردید، سحر است؛ که خداوند بزودی آن را باطل می‌کند؛ چرا که خداوند (هرگز) عمل مفسدان را اصلاح نمی‌کند!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«أَلْقَوْا»: انداختند. مراد انداختن ریسمانها و عصاهای جادوگری است (نگا: شعراء / ). «لا یُصْلِحُ»: شایسته ماندن نمی‌سازد.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَلَمَّا أَلْقَوْا قالَ مُوسى ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ «81»
جلد 3 - صفحه 609
پس چون (ساحران، ابزار سحر خود را) افكندند، موسى گفت: آنچه را شما آورده‌ايد جادوست، خداوند به زودى آن را باطل خواهد كرد. چرا كه خداوند كار مفسدان را اصلاح نمى‌كند.
پیام ها
1- باطل گرچه جولانى دارد، امّا سرانجام رفتنى است. «سَيُبْطِلُهُ»
2- خداوند، كار مؤمنان را اصلاح مى‌كند: «وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ» «1» امّا كار مفسدان را اصلاح نمى‌كند. «لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ»
3- ساحر، مفسد است و سحر فساد. پس بايد با آن مقابله كرد. «عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ»
«1». محمّد، 2.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
فَلَمَّا أَلْقَوْا قالَ مُوسى ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ (81)
«1» سوره بقره آيه 23.
«2» سوره بقره آيه 23.
ج5، ص 376
فَلَمَّا أَلْقَوْا: پس چون بيانداختند آنچه را كه داشتند، دانست كه سحر باشد. قالَ مُوسى: فرمود موسى عليه السّلام به سحره. ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ:
آنچه شما آورده‌ايد سحر است. إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ: بتحقيق خداى تعالى بزودى باطل فرمايد اين سحرها كه نموديد بالكليّه به سبب معجزاتى كه بر دست من ظاهر فرمايد، پس باقى نماند از آنها اثرى اصلا؛ يا بزودى بطلان عمليات شما را بر مردم ظاهر فرمايد تا همه آگاه شوند. إِنَّ اللَّهَ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ:
بدرستى كه خداى سبحان به اصلاح نياورد كار مفسدان را؛ يا آراسته و شايسته نفرمايد عمل كسانى كه قصد افساد دين را نمايند، و امضا نفرمايد آن را تا بالاخره حق را بر عالم و عالميان ظاهر و هويدا ساخته، ريشه و اساس باطل را به كلى قطع و قمع فرمايد. حاصل آنكه: حق تعالى كامل و دائم و ثابت قرار ندهد عمليات مفسدان را بلكه محو و زائل و نابود نمايد آن را.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ قالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ ساحِرٍ عَلِيمٍ (79) فَلَمَّا جاءَ السَّحَرَةُ قالَ لَهُمْ مُوسى أَلْقُوا ما أَنْتُمْ مُلْقُونَ (80) فَلَمَّا أَلْقَوْا قالَ مُوسى ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ (81) وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (82)
ترجمه
و گفت فرعون بياوريد نزد من هر ساحر دانائى را
پس چون آمدند ساحران گفت مر ايشانرا موسى بيفكنيد آنچه را شما افكندگانيد
پس چون افكندند گفت موسى آنچه آورديد آنرا سحر است همانا خداوند زود باشد كه باطل كند آنرا همانا خدا بصلاح نياورد كار فساد كنندگان را
و ثابت ميگرداند خدا حقّ را بكلماتش و اگر چه ناخوش داشته باشند گناهكاران.
تفسير
پس از ظهور معجزات بدست حضرت موسى عليه السّلام فرعون ناچار شد كه امر بجمع‌آورى سحره مهره آنزمان كه عصر رواج اين عمل بود بنمايد براى آنكه شايد امر را بر مردم مشتبه كند يا خود از اشتباه بيرون آيد چون بعضى گفته‌اند بدوا امر بر خود او مشتبه بود و اخيرا اطمينان پيدا كرد كه معجزات آنحضرت از طرف خداوند بوده در هر حال پس از جمع‌آورى سحره به امر فرعون حضرت موسى حاضر و با كمال شهامت فرمود عصاها و ريسمانهاى خودتان را كه مهيّا نموده‌ايد بياندازيد تا سحر از معجز ممتاز شود و آنها ناچار انداختند و آنحضرت فرمود اينها سحر است نه آنچه را شما سحر خوانديد از معجزات من و بر خدا لازم است كه آنها را باطل كند و خواهد كرد چون خدا باطل را تأييد نميكند و وسائل فساد را تهيّه نميفرمايد و اهل آن را تقويت نمينمايد و حق را ثابت و واضح خواهد فرمود و اهل آنرا در تمام از منه بحجّت غالب و در وقت مصلحت بشمشير مظفّر و منصور ميگرداند بآيات واضحة الدلالات و قضاء و قدر و وعده نصرت كه تمامى كلمات الهيّه‌اند و كراهت اهل جرم و عصيان تأثيرى در تغيير مراد الهى نخواهد كرد چنانچه عصاى موسى عليه السّلام تمام آن عصاها و ريسمانهاى مشحون به زيبق را كه بواسطه حرارت زمين و آفتاب بجنبش آمده بودند بلعيد و اثرى از آنها باقى نماند و فرعون و فرعونيان محو و نابود شدند.
جلد 3 صفحه 38
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
فَلَمّا أَلقَوا قالَ مُوسي ما جِئتُم بِهِ السِّحرُ إِنَّ اللّه‌َ سَيُبطِلُه‌ُ إِنَّ اللّه‌َ لا يُصلِح‌ُ عَمَلَ المُفسِدِين‌َ (81)
پس چون که سحره القاء سحر خود كردند حضرت موسي فرمود آنچه آورديد شما باو از راه سحر محققا خدا بهمين زودي باطل ميفرمايد او را محققا خداوند اصلاح نميكند عمل كساني که افساد ميكنند.
فَلَمّا أَلقَوا تمام نفوس متوحش و چشمهاي خود را متوجه بموسي يك كناري ايستاده يك عصا در دست دارد سحره بسيار خوشحال و خورسند متوجه بموسي که اينکه عمليات ما نوبت شما است ميتواني در مقابل آن عرض اندامي كني حضرت موسي با كمال بي‌اعتنايي و بي‌اهميتي قالَ مُوسي فرمود بسحره فرعون ما جِئتُم بِهِ السِّحرُ آنچه که شما آورديد با اينكه در نظرتان بسيار با اهميت است إِنَّ اللّه‌َ سَيُبطِلُه‌ُ بهمين زودي خدا از بين ميبرد و نابود و باطل و فاسد ميفرمايد و نسبت فعل را بخود نداد و بخدا داد براي اينكه فعل موسي عليه السّلام فقط القاء عصا بود و اما ثعبان شدن و بلعيدن تمام سحر سحره را فعل الهي است و او است که باطل ميكند عمليات آنها را پس در مقام موعظه و نصيحت فرمود إِنَّ اللّه‌َ لا يُصلِح‌ُ عَمَلَ المُفسِدِين‌َ زيرا عمل مفسدين عمل فاسد است و عمل فاسد ضدّ عمل صالح است و اجتماع ضدّين محال است و برگشت آن باجتماع نقيضين ميشود که از محالات اوليه است، و القاء عصا فرمود و تمام سحر سحره را بلعيد باندازه‌اي که بفوريت سحره درك كردند که اينکه از عنوان سحر خارج است پس بسجده افتادند که ميفرمايد فَأُلقِي‌َ السَّحَرَةُ ساجِدِين‌َ قالُوا آمَنّا بِرَب‌ِّ العالَمِين‌َ رَب‌ِّ مُوسي وَ هارُون‌َ شعراء آيه 45- 47، و آمدند بطرف موسي و جماعتي از بني اسرائيل هم بشرف ايمان مشرف شدند و قليلي از آل فرعون مثل مؤمن آل فرعون که يَكتُم‌ُ إِيمانَه‌ُ فرعونيان مغلوب شدند و بسيار خفت پيدا كردند و برگشتند که ميفرمايد
جلد 10 - صفحه 439
فَغُلِبُوا هُنالِك‌َ وَ انقَلَبُوا صاغِرِين‌َ اعراف آيه 116، لكن فرعون با اينكه حق براي او مكشوف شد و يقين پيدا كرد خباثت باطنيه او مانع از قبول شد خود را از بزرگي نينداخت و تهديد كرد سحره را که چرا بدون اذن من ايمان آورديد که شرحش گذشت در اعراف.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 81)- آنها آنچه را در توان داشتند بسیج کردند «و هنگامی که وسائلی را که با خود آورده بودند به وسط میدان افکندند، موسی گفت: آنچه شما آوردید سحر است که خداوند به زودی آن را ابطال می‌کند» (فَلَمَّا أَلْقَوْا قالَ مُوسی ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَیُبْطِلُهُ).
شما افرادی فاسد و مفسدید چرا که در خدمت یک دستگاه جبار و ظالم و طاغی هستید و علم و دانش خود را برای تقویت پایه‌های این حکومت خودکامه، فروخته‌اید، و این خود بهترین دلیل بر مفسد بودن شماست، و «خداوند عمل مفسدان را اصلاح نمی‌کند» (إِنَّ اللَّهَ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
