آیه 82 سوره یونس: تفاوت بین نسخهها
(←معانی کلمات آیه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
سطر ۶۵: | سطر ۶۵: | ||
3- خواستِ مستكبران و مجرمان در جلوگيرى از پيروزى حقّ، بىتأثير است. | 3- خواستِ مستكبران و مجرمان در جلوگيرى از پيروزى حقّ، بىتأثير است. | ||
− | |||
«وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ» | «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ» | ||
− | |||
− | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 610 | تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 610 |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۶
<<81 | آیه 82 سوره یونس | 83>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و خدا به (آیات و) کلمات خود حق را تا ابد پایدار گرداند هر چند بدکاران عالم راضی نباشند.
و خدا حق را با دلایل و معجزاتش ثابت و پابرجا می کند، گرچه گنهکاران خوش نداشته باشند.
و خدا با كلمات خود، حق را ثابت مىگرداند، هر چند بزهكاران را خوش نيايد.
و خداوند با سخنان خود حق را به اثبات مىرساند، اگر چه مجرمان را ناخوش آيد.
او حق را به وعده خویش، تحقق میبخشد؛ هر چند مجرمان کراهت داشته باشند!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
يحق: حق: ثابت ضد باطل. يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَ : پيروز و آشكار مى كند خدا حق را.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ «82»
و خداوند، حقّ را با كلمات و قدرت و سنّتهاى خويش (و وعدهاى كه داده) تثبيت مىكند، هر چند مجرمان از آن ناخشنود شوند!
نکته ها
در فرهنگ قرآن، به قوانين و سنّتها و هر چيزى كه خداوند آن را سبب تحقّق ارادهى خود قرار دهد، «كلمة» اطلاق شده است.
پیام ها
1- تحقّق بخشيدن و پيروز ساختن حقّ، از وعدهها و سنّتهاى الهى است. «وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ»
2- احقاق حقّ، ابزار و وسائل مىخواهد. «بِكَلِماتِهِ»
3- خواستِ مستكبران و مجرمان در جلوگيرى از پيروزى حقّ، بىتأثير است. «وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ»
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 610
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (82)
وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ: و محقق و ثابت و ظاهر فرمايد خداوند متعال حق را، و نصرت فرمايد اهل حق را به كلمات خود. در اين كلمات مفسران را سه قول است: «1» اول: مراد وعده موسى به نصرت كه انجاز فرمود آن را. دوم: مراد معانى آياتى است كه براى موسى عليه السّلام بيان نمود. سوم: مراد آنچه گذشته و سبقت يافته حكم آن در لوح محفوظ كه خلاف آن روا نبود. وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ: و اگرچه كراهت دارند كافران ظهور حق و ابطال باطل را.
تنبيه- آيه شريفه دلالت دارد بر آنكه خداى تعالى البته نصرت فرمايد محقين
«1» مجمع ج 3 ص 126.
ج5، ص 377
را. و نصرت الهى بر دو قسم است: «1» اول: به حجت و برهان در مقام اثبات حق، و اين نصرت مستمر است در هر حال. دوم: به غلبه و قهر، و اين مختلف شود به حسب مصلحت، زيرا مصلحت و حكمت الهيه مقتضى است گاهى به تخليله و زمانى به حيلوله.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ قالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ ساحِرٍ عَلِيمٍ (79) فَلَمَّا جاءَ السَّحَرَةُ قالَ لَهُمْ مُوسى أَلْقُوا ما أَنْتُمْ مُلْقُونَ (80) فَلَمَّا أَلْقَوْا قالَ مُوسى ما جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ (81) وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (82)
ترجمه
و گفت فرعون بياوريد نزد من هر ساحر دانائى را
پس چون آمدند ساحران گفت مر ايشانرا موسى بيفكنيد آنچه را شما افكندگانيد
پس چون افكندند گفت موسى آنچه آورديد آنرا سحر است همانا خداوند زود باشد كه باطل كند آنرا همانا خدا بصلاح نياورد كار فساد كنندگان را
و ثابت ميگرداند خدا حقّ را بكلماتش و اگر چه ناخوش داشته باشند گناهكاران.
تفسير
پس از ظهور معجزات بدست حضرت موسى عليه السّلام فرعون ناچار شد كه امر بجمعآورى سحره مهره آنزمان كه عصر رواج اين عمل بود بنمايد براى آنكه شايد امر را بر مردم مشتبه كند يا خود از اشتباه بيرون آيد چون بعضى گفتهاند بدوا امر بر خود او مشتبه بود و اخيرا اطمينان پيدا كرد كه معجزات آنحضرت از طرف خداوند بوده در هر حال پس از جمعآورى سحره به امر فرعون حضرت موسى حاضر و با كمال شهامت فرمود عصاها و ريسمانهاى خودتان را كه مهيّا نمودهايد بياندازيد تا سحر از معجز ممتاز شود و آنها ناچار انداختند و آنحضرت فرمود اينها سحر است نه آنچه را شما سحر خوانديد از معجزات من و بر خدا لازم است كه آنها را باطل كند و خواهد كرد چون خدا باطل را تأييد نميكند و وسائل فساد را تهيّه نميفرمايد و اهل آن را تقويت نمينمايد و حق را ثابت و واضح خواهد فرمود و اهل آنرا در تمام از منه بحجّت غالب و در وقت مصلحت بشمشير مظفّر و منصور ميگرداند بآيات واضحة الدلالات و قضاء و قدر و وعده نصرت كه تمامى كلمات الهيّهاند و كراهت اهل جرم و عصيان تأثيرى در تغيير مراد الهى نخواهد كرد چنانچه عصاى موسى عليه السّلام تمام آن عصاها و ريسمانهاى مشحون به زيبق را كه بواسطه حرارت زمين و آفتاب بجنبش آمده بودند بلعيد و اثرى از آنها باقى نماند و فرعون و فرعونيان محو و نابود شدند.
جلد 3 صفحه 38
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ يُحِقُّ اللّهُ الحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ لَو كَرِهَ المُجرِمُونَ (82)
و ثابت و محقق ميفرمايد خداوند متعال حق را بكلمات خود و لو اينكه مجرمون كراهت داشته باشند.
وَ يُحِقُّ اللّهُ الحَقَّ ممكن است كلام موسي باشد عطف بجمله اولي که فرمود إِنَّ اللّهَ سَيُبطِلُهُ و ممكن است جمله مستقله باشد كلام الهي.
اشكال- حق حق هست چگونه حق را حق ميفرمايد.
جواب- معناي و يحقّ اللّه اينست که بر ديگران ثابت ميفرمايد و مدلل ميكند آنچه در واقع حق است چنانچه معناي يبطل الباطل هم همين است که امري که واقعا باطل و فاسد است بر ديگران بطلان آن را ظاهر و هويدا ميكند.
بكلماته گذشت که كلمات الهي اقسام و انواعيست: يك نوع معجزات صادره بدست انبياء است که دليل بر صدق دعوي نبوت آنها است و اينهم بمناسبت وقت و زمان و مصلحت و حالات بندهگان مختلف ميشود مثلا در زمان موسي عليه السّلام و كثرت سحره عصا و يد بيضاء ميشود، در عصر عيسي [ع] اطباء بسيار بودند احياء موتي و ابراء اكمه و ابرص ميشود، در زمان نبيّ اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم فصحاء و بلغاء بسيار بودند قرآن مجيد ميشود و هكذا.
نوع دوم- آيات احكام و دستورات و فرمايشات الهي است که توسط انبياء نازل فرموده مثل تورات و زبور و انجيل و فرقان.
جلد 10 - صفحه 440
نوع سوم- آثار قدرت و علم و حكمت پروردگار است که در موجودات و مخلوقات قرار داده که دليل بر قدرت و علم و حكمت باريست مثل بنايي که دليل بر علم بنّاء است و صنعتي که دليل بر صانع و توحيد او و علم و حكمت و قدرت او است
(هر گياهي که از زمين رويد
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 82)- و در این آیه میفرماید: موسی به آنها گفت در این درگیری و مبارزه مطمئنا پیروزی با ماست، چرا که «خداوند وعده داده است که حق را آشکار سازد (و به وسیله منطق کوبنده و معجزات قاهره پیامبرانش، مفسدان و باطل گرایان را رسوا کند) هر چند مجرمان (همچون فرعون و ملأش) کراهت
ج2، ص309
داشته باشند» (وَ یُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم