آیه 8 سوره طلاق: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُل...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۵۳: | سطر ۵۳: | ||
و چه بسيار مناطق مسكونى كه از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش سر باز زدند، پس ما سخت به حساب آنان رسيديم و به عذابى ناشناخته عذابشان كرديم. | و چه بسيار مناطق مسكونى كه از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش سر باز زدند، پس ما سخت به حساب آنان رسيديم و به عذابى ناشناخته عذابشان كرديم. | ||
| + | |||
| + | فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها وَ كانَ عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً «9» | ||
| + | |||
| + | پس آنان ثمره تلخ كار خود را چشيدند و سرانجام كارشان خسارت بود. | ||
| + | |||
| + | ===نکته ها=== | ||
| + | |||
| + | «قريه» به معناى محل اجتماع مردم براى سكونت است، خواه شهر باشد يا روستا. | ||
| + | |||
| + | «عَتَتْ» از «عتو» به معناى سرپيچى است. «وَبالَ» به معناى شدّت و سنگينى است و مراد عذاب سخت است. | ||
| + | |||
| + | در آيات قبل دستوراتى پيرامون حقوق همسر و فرزند حتّى در ايام جدايى مطرح شد، اين آيه مى‌فرمايد: عمل به دستورات را جدّى بگيريد كه تخلّف از فرمان خدا و رسول كيفرى سخت در پى دارد و نمونه‌هاى بسيارى از اين كيفر را مى‌توان در طول تاريخ مشاهده نمود. | ||
| + | |||
| + | جلد 10 - صفحه 114 | ||
| + | |||
| + | ===پیام ها=== | ||
| + | |||
| + | 1- تاريخ و گذشتگان، آئينه‌اى براى آيندگان است. وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ ... | ||
| + | |||
| + | 2- سنّت خداوند بر كيفر سخت كسانى است كه از فرمان خدا و رسول سرپيچى مى‌كنند. وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ ... | ||
| + | |||
| + | 3- تخلّف از فرمان انبيا، تخلّف از فرمان خداست. «عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ» | ||
| + | |||
| + | 4- عذاب دنيا، هرچه هم شديد باشد، به اندازه چشيدنى بيش نيست. عذاب مهمّ در قيامت است. عَذَّبْناها ... فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها | ||
| + | |||
| + | 5- سرانجام سرپيچى از فرمان خدا و رسول، خسارت است. «عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً» | ||
| + | |||
| + | 6- به كاميابى‌هاى زودگذر نينديشيم، پايان كار را در نظر بگيريم. «عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً» | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۰۴
| <<7 | آیه 8 سوره طلاق | 9>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و چه بسیار مردم دیاری که از امر خدا و رسولانش سرپیچیدند (و کافر شدند) ما هم آنان را به حساب سخت مؤاخذه کردیم و به عذاب بسیار شدید معذّب ساختیم.
چه بسیار آبادی ها که [اهلش] از فرمان پروردگارشان و فرستادگانش روی برگرداندند، پس ما آنان را به حساب سختی محاسبه کردیم و به عذاب بسیار شدیدی عذاب نمودیم؛
و چه بسيار شهرها كه از فرمان پروردگار خود و پيامبرانش سر پيچيدند و از آنها حسابى سخت كشيديم و آنان را به عذابى [بس] زشت عذاب كرديم.
چه بسا مردم قريه‌اى كه از فرمان پرردگارشان و پيامبرانش سرباز زدند. آنگاه ما سخت از آنها حساب كشيديم و به عذابى سهمناك عذابشان كرديم.
چه بسیار شهرها و آبادیها که اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپیچی کردند و ما بشدّت به حسابشان رسیدیم و به مجازات کم‌نظیری گرفتار ساختیم!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«کَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ»: (نگا: حجّ / و ، محمّد / ). «حَاسَبْنَاهَا»: از آن حساب کشیده‌ایم. به حسابشان رسیده‌ایم. «عَتَتْ»: سرکشی کرده‌اند (نگا: اعراف / و فرقان / ). «نُکْراً»: (نگا: کهف / و ).
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبْناها حِساباً شَدِيداً وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً «8»
و چه بسيار مناطق مسكونى كه از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش سر باز زدند، پس ما سخت به حساب آنان رسيديم و به عذابى ناشناخته عذابشان كرديم.
فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها وَ كانَ عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً «9»
پس آنان ثمره تلخ كار خود را چشيدند و سرانجام كارشان خسارت بود.
نکته ها
«قريه» به معناى محل اجتماع مردم براى سكونت است، خواه شهر باشد يا روستا.
«عَتَتْ» از «عتو» به معناى سرپيچى است. «وَبالَ» به معناى شدّت و سنگينى است و مراد عذاب سخت است.
در آيات قبل دستوراتى پيرامون حقوق همسر و فرزند حتّى در ايام جدايى مطرح شد، اين آيه مى‌فرمايد: عمل به دستورات را جدّى بگيريد كه تخلّف از فرمان خدا و رسول كيفرى سخت در پى دارد و نمونه‌هاى بسيارى از اين كيفر را مى‌توان در طول تاريخ مشاهده نمود.
جلد 10 - صفحه 114
پیام ها
1- تاريخ و گذشتگان، آئينه‌اى براى آيندگان است. وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ ...
2- سنّت خداوند بر كيفر سخت كسانى است كه از فرمان خدا و رسول سرپيچى مى‌كنند. وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ ...
3- تخلّف از فرمان انبيا، تخلّف از فرمان خداست. «عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ»
4- عذاب دنيا، هرچه هم شديد باشد، به اندازه چشيدنى بيش نيست. عذاب مهمّ در قيامت است. عَذَّبْناها ... فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها
5- سرانجام سرپيچى از فرمان خدا و رسول، خسارت است. «عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً»
6- به كاميابى‌هاى زودگذر نينديشيم، پايان كار را در نظر بگيريم. «عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبْناها حِساباً شَدِيداً وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً «8»
جلد 13 - صفحه 214
وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ: و چه بسيار از اهل شهرها كه از روى عناد و فرط جهالت، عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها: سركشى نمودند از فرمان پروردگار خود، وَ رُسُلِهِ:
و سرپيچى كردند از امر پيغمبران، و نافرمانى را از حد گذرانيدند، فَحاسَبْناها: پس ما حساب كنيم ايشان را روز قيامت، حِساباً شَدِيداً:
حسابى سخت كه در آن مناقشه باشد، يعنى قليل و كثير آن را در حساب آريم و هيچ چيز را فرونگذاريم. وَ عَذَّبْناها: و عذاب كنيم ايشان را، عَذاباً نُكْراً:
عذابى زشت بعد از حساب كه هيچ كس مثل آن نديده باشد، يعنى عذاب كرديم ايشان را در دنيا عذابى قبيح مانند غرق و خسف و مسخ و صيحه و قحط و شمشير و غير آن، و در آخرت محاسبه سخت نمائيم. نزد بعضى محاسبه و تعذيب هر دو در دنيا باشد، و مراد محاسبه اثبات آن در نامه اعمال حفظ باشد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِنْ وُجْدِكُمْ وَ لا تُضآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ وَ إِنْ كُنَّ أُولاتِ حَمْلٍ فَأَنْفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّى يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَ أْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ وَ إِنْ تَعاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرى «6» لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ ما آتاها سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً «7» وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبْناها حِساباً شَدِيداً وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً «8» فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها وَ كانَ عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً «9» أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذاباً شَدِيداً فَاتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْراً «10»
ترجمه
سكنى دهيد آنانرا از جائيكه سكنى داريد بمقدار وسعتان و آزار نرسانيد بآنان براى آنكه سخت‌گيرى كنيد بر آنها و اگر باشند صاحبان حمل پس انفاق كنيد بر آنان تا وضع كنند حمل خود را پس اگر شير دهند براى شما پس بدهيد مزدهاشانرا و توافق و تراضى نمائيد ميان خودتان بخوبى و شايستگى و اگر سخت‌گيرى كنيد با يكديگر پس زود باشد كه شير دهد براى او زن ديگرى
بايد انفاق كند صاحب وسعت بقدر وسع خود و كسيكه تنگ شده است بر او روزى او پس بايد انفاق كند از آنچه داده است باو خدا تكليف نميكند خدا كسى را مگر آنچه داد او را زود باشد كه قرار خواهد داد خدا پس از سختى
جلد 5 صفحه 225
آسانى را
و چه بسيار از اهل بلدى كه سركشى كردند از فرمان پروردگارشان و پيغمبران او پس محاسبه كرديم با آنان حسابى سخت و عذاب نموديم آنانرا عذابى زشت
پس چشيدند عقوبت كار خود را و بود سر انجام كارشان زيان
آماده كرد خدا براى آنها عذابى شديد پس بترسيد از خدا اى صاحبان خرد كه آنانيد كه ايمان آورديد بتحقيق فرستاد خدا بسوى شما موجب تذكّرى را.
تفسير
خداوند متعال در تعقيب عدّه زنان مطلّقه بيان كيفيّت سكنى و انفاق بر آنها را فرموده باين تقريب كه سكونت دهيد آنها را در منازل خودتان از امكنه و عماراتى كه در اختيار داريد و واجد آن ميباشيد و متمكّن از آن هستيد و ضرر و آزار نرسانيد بآنها براى سخت‌گيرى بر آنها تا ناچار شوند و پيش از انقضاء عدّه از منزل خودشان بيرون روند چنانچه در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده و اگر آنها آبستن بودند پس مخارج آنها را بمقدار متعارف و مناسب حال خودتان و آنها بپردازيد تا از حمل فارغ شوند اگر چه طلاق بائن باشد چنانچه مستفاد از روايات ائمه اطهار است پس اگر طفل نوزاد خودشان را شير دادند بدستور شما مزد آنها را بدهيد و گفتگوى ميزان اجرت را بخوبى و قدر متعارف ميان خودتان بنمائيد و اگر از طرف شما يا آنها سخت‌گيرى شود در ميزان اجرت و مدّت و ساير خصوصيّات بدانيد كه خداوند آن طفل را بى‌روزى نخواهد گذاشت زن ديگرى پيدا ميشود كه او را شير دهد و اينجمله بيشتر براى عتاب بزن است در سخت‌گيرى و بايد انفاق نمايد صاحب ثروت و مال بقدر دارائى خود و شرف زن و كسيكه در مضيقه و تنگدستى گذران ميكند بايد بقدريكه خداوند باو داده انفاق نمايد نه زيادتر چون خداوند زيادتر از مقدار تمكّنى كه بكسى داده تكليف باو نميكند و از اينمعنى دلتنگ نباشد چون بناى خداوند بر آنستكه بياورد بعد از هر سختى آسانى را در دنيا يا آخرت و ظاهرا خداوند براى تهديد مسلمانان در تخلّف از اين احكام گوشزد فرموده احوال امم ماضيه را كه تخلّف نمودند از اوامر خدا و پيغمبران او از قبيل قوم لوط و عاد و ثمود و غير هم و خداوند تمام جزئيات معاصى آنها را بحساب آورد و از آنها بنزول عذاب منكر فضاحت‌آورى انتقام
جلد 5 صفحه 226
كشيد در دنيا پس چشيدند نتيجه بدكارشان را و عاقبت كارشان جز ضرر و زيان چيزى نبود و مهيّا فرمود براى آنها عذاب سخت‌ترى در آخرت كه بآن گرفتار و معذّب خواهند شد پس بايد از خدا بترسند كسانيكه داراى عقول صافيه هستند و ايمان بخدا و پيغمبرش آورده‌اند و بدانند كه خداوند منّت بزرگى بر آنها گذارده كه فرستاده و نازل فرموده بسوى آنها موجب تذكّر و ارشاد را كه پيغمبر خاتم و آيات مبيّنات قرآن است و بيايد در آيات آتيه انشاء اللّه تعالى.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ كَأَيِّن مِن قَريَةٍ عَتَت عَن أَمرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبناها حِساباً شَدِيداً وَ عَذَّبناها عَذاباً نُكراً «8»
و چه بسيار از آبادي‌ها که سرپيچي كردند و سركشي كردند از امر پروردگار خود و از فرستاده‌هاي او پس بحساب آنها رسيدگي كرديم حساب سختي و عذاب نموديم آنها را عذاب منكري که سابقه نداشته.
وَ كَأَيِّن مثل اينكه يعني چه بسيار.
مِن قَريَةٍ قرية بمعني آبادي است شامل شهرهاي بزرگ هم ميشود و مراد
جلد 17 - صفحه 60
اهل آن قريه است مثل قوم نوح و عاد و ثمود و اصحاب مدين و قوم لوط و فرعونيان.
عَتَت عَن أَمرِ رَبِّها عتت از عتو است بمعني سركشي و سرپيچي است و گفتيم نسبت بقريه از باب مقاربت است اشاره به اينكه تمام اهل قريه بدون استثناء که اينکه قريه يكپارچه كفر و عتو شده و از امر پروردگار خود تكذيب رسولان خدا است مثل نوح هود صالح ابراهيم لوط شعيب موسي و ساير انبياء.
وَ رُسُلِهِ که اوامر رسولان الهي را مخالفت كردند و زير بار نرفتند که اولين اوامر آنها ايمان و امر بتوحيد بود که تمام اينها مشرك بودند.
فَحاسَبناها حِساباً شَدِيداً بحساب آنها رسيدگي شد يعني تمام اعمال و افعال آنها و كردار و رفتار آنها را در حساب الهي ثبت شده و بجزاي آنها رسيدگي شده.
وَ عَذَّبناها عَذاباً نُكراً مثل غرق و باد سموم و صيحه و صاعقه و رجفه و خسف و امطار حجاره و ساير بلاهاي مهلكه که احدي از آنها را باقي نگذاشت.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 8)- سر انجام دردناک سرکشان شیوه قرآن این است که در بسیاری از موارد بعد از ذکر یک سلسله از دستورات عملی اشاره به وضع امتهای پیشین می‌کند، تا مسلمانان نتیجه «اطاعت» و «عصیان» را در سرگذشت آنها با چشم ببینند، و مسأله شکل حسی به خود گیرد.
لذا در این سوره نیز بعد از ذکر وظائف مردان و زنان در موقع طلاق و جدائی به سراغ همین معنی رفته، و به عاصیان و گردنکشان هشدار می‌دهد.
ج5، ص218
نخست می‌فرماید: «چه بسیار شهر و آبادیها که اهل آن از فرمان پروردگار و رسولانش سرپیچی کردند، و ما به شدت به حسابشان رسیدیم و به مجازات کم نظیری گرفتار ساختیم»! (و کاین من قریة عتت عن امر ربها و رسله فحاسبناها حسابا شدیدا و عذبناها عذابا نکرا).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
