آیه 108 سوره آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا ا...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| سطر ۵۲: | سطر ۵۲: | ||
اينها آيات خداوند است كه ما آن را به حقّ بر تو مى‌خوانيم و خداوند هيچ ستمى را بر جهانيان نمى‌خواهد. | اينها آيات خداوند است كه ما آن را به حقّ بر تو مى‌خوانيم و خداوند هيچ ستمى را بر جهانيان نمى‌خواهد. | ||
| + | |||
| + | «109» وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ | ||
| + | |||
| + | و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، از خداست و بازگشت همه امور تنها به سوى خداست. | ||
| + | |||
| + | ===نکته ها=== | ||
| + | |||
| + | نزول آيات الهى بر پيامبر، بدون كم وكاست وبراساس حقّ و حقيقت است. همچنين عمل‌ها و عكس‌العمل‌ها، پاداش‌ها وكيفرهاى امّت‌ها، مطابق يك‌سرى اصول و سنّت‌هاى پايدار است. خداوند، نه بر بندگان تكليفِ فوق طاقت مى‌كند و نه در كيفر و پاداش، شرايط و استعدادها و توان افراد را يكسان مى‌بيند كه اينها موجب ظلم مى‌گردد. | ||
| + | |||
| + | ظلم را كسى روا مى‌دارد كه يا كمبود داشته باشد و يا نتواند از راه حقّ به مقصود خود نايل شود و يا از بدى و زشتى ستم غافل باشد و بر خداوند سبحان هيچ‌يك از اين موارد صادق نيست. خداوندى كه همه چيز از اوست و بازگشت همه چيز نيز به سوى اوست، چه نيازى به ظلم كردن دارد؟! | ||
| + | |||
| + | جلد 1 - صفحه 581 | ||
| + | |||
| + | ===پیام ها=== | ||
| + | |||
| + | 1- نزول وحى بر پيامبر، حقّ است، نه ساخته‌ى ذهن و خيال او. «آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ» | ||
| + | |||
| + | 2- روسفيدى و روسياهى در قيامت، بازتاب عقايد و افكار و اعمال خود انسان‌هاست، نه ظلم خداوند. «وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ» | ||
| + | |||
}} | }} | ||
| سطر ۶۰: | سطر ۷۹: | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| − | |||
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ (108) | تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ (108) | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۵۸
| <<107 | آیه 108 سوره آل عمران | 109>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه های فارسی
اینها آیات الهی است که برای تو به راستی می‌خوانیم، و خداوند هرگز اراده ستم به هیچ کس از مردم عالم نخواهد کرد.
اینها [که سرگذشت اهل کتاب، مژده ها، بیم ها و امور مربوط به آخرت است] آیات خداست که آن را به درستی و راستی بر تو می خوانیم؛ و خدا هیچ ستم و بیدادی بر جهانیان نمی خواهد.
اينها آيات خداست كه آن را به حق بر تو مى‌خوانيم؛ و خداوند هيچ ستمى بر جهانيان نمى‌خواهد.
اينها آيات خداست كه به حق بر تو فرو مى‌خوانيم. و خدا به مردم جهان ستم روا نمى‌دارد.
اینها آیات خداست؛ که بحق بر تو می‌خوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمی برای (احدی از) جهانیان نمی‌خواهد.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«108» تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ
اينها آيات خداوند است كه ما آن را به حقّ بر تو مى‌خوانيم و خداوند هيچ ستمى را بر جهانيان نمى‌خواهد.
«109» وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ
و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، از خداست و بازگشت همه امور تنها به سوى خداست.
نکته ها
نزول آيات الهى بر پيامبر، بدون كم وكاست وبراساس حقّ و حقيقت است. همچنين عمل‌ها و عكس‌العمل‌ها، پاداش‌ها وكيفرهاى امّت‌ها، مطابق يك‌سرى اصول و سنّت‌هاى پايدار است. خداوند، نه بر بندگان تكليفِ فوق طاقت مى‌كند و نه در كيفر و پاداش، شرايط و استعدادها و توان افراد را يكسان مى‌بيند كه اينها موجب ظلم مى‌گردد.
ظلم را كسى روا مى‌دارد كه يا كمبود داشته باشد و يا نتواند از راه حقّ به مقصود خود نايل شود و يا از بدى و زشتى ستم غافل باشد و بر خداوند سبحان هيچ‌يك از اين موارد صادق نيست. خداوندى كه همه چيز از اوست و بازگشت همه چيز نيز به سوى اوست، چه نيازى به ظلم كردن دارد؟!
جلد 1 - صفحه 581
پیام ها
1- نزول وحى بر پيامبر، حقّ است، نه ساخته‌ى ذهن و خيال او. «آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ»
2- روسفيدى و روسياهى در قيامت، بازتاب عقايد و افكار و اعمال خود انسان‌هاست، نه ظلم خداوند. «وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ (108)
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ: آنچه گذشت از اخبار يهود و نصارى و احكام وعد و وعيد و بشارت و ملامت و غيره، آيات و شواهد قدرت و حكمت ذات يگانه الهى
«1» بحار الانوار، جلد 8، كتاب العدل و المعاد، باب 23، صفحه 120، حديث 11.
«2» تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 308، ذيل آيه 107 آل عمران- ذو الثديه رهبر خوارج بود كه در جنگ نهروان كشته شد.
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 207
است، نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِ: مى‌خوانيم آن را به واسطه وحى بر تو در حالتى كه حق و از خداوند به حق است كه هيچ شبهه‌اى در راستى و درستى آن نيست، بلكه حقيقت حق و عين واقع باشد. وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ: و نيست و نخواهد خداى تعالى ظلم را براى عالميان از جن وا نس، يعنى بر ايشان ظلم ننمايد به نقص ثواب، و بى‌جرم عقوبت نفرمايد، و عذاب كفار و منافقين و عاصين به عدل مى‌باشد.
تبصره: يكى از معتقدات حقّه اماميه، اعتقاد به عدل است، يعنى ذات يگانه سبحانى عادل است و ظالم نيست و ظلم به هيچ فردى از مخلوقات ننمايد، زيرا ظلم، قبيح، و صدور آن از خداوند حكيم محال مى‌باشد؛ زيرا علم الهى باز مى‌دارد ذات سبحانى را از فعل قبيح، و داعى هم ندارد به ارتكاب قبيح، زيرا داعى بر امر قبيح: يا حاجت است، و آن در خداى تعالى محال باشد؛ و يا حكمت، و آن اقتضاى فعل قبيح ندارد؛ و آيه شريفه برهانى است بر آن.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ (108)
ترجمه
اين آيت‌هاى خدا است مى‌خوانيم آنها را بر تو براستى و خدا اراده نمى‌كند ستمى براى جهانيان..
تفسير
اين آيات قرآن كه براى نويد مؤمنين و وعيد مخالفين نازل شده است تلاوت مى‌كنيم آنها را بر تو در حالتى كه حق است و حقيقت دارد و حقيق است باذعان و ايمان و شبهه در آن نيست و خداوند اراده ظلم نمى‌كند چه رسد بآنكه ظلم كند زيرا كه محال است وقوع و اراده ظلم از خداوند چون ظالم يا بواسطه جهل بقبح ظلم مرتكب آن ميشود يا بواسطه حاجت و خداوند منزه است از هر عيبى و عالم است
جلد 1 صفحه 476
و جاهل نيست و غنى است و محتاج نيست و بيش از حد استحقاق عذاب نمى‌فرمايد و آن مقتضاى عدل است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
تِلك‌َ آياتُ اللّه‌ِ نَتلُوها عَلَيك‌َ بِالحَق‌ِّ وَ مَا اللّه‌ُ يُرِيدُ ظُلماً لِلعالَمِين‌َ (108)
اينکه آيات شريفه راجع باهل كتاب و مرتدّين از دين اسلام و مؤمنين نشانه‌هاي خداوند است که بر تو تلاوت نموديم بحق و صدق و خداوند اراده ظلم باحدي از بندگانش ندارد، يعني هر که سعادتمند شد بواسطه عمل خود بود و هر که معذّب شد بواسطه كردار زشت خود است.
تِلك‌َ آياتُ اللّه‌ِ اشاره بآيات سابقه است در امر باتفاق و اعتصام و عدم تفرقه و اختلاف و سائر خصوصيات.
جلد 4 - صفحه 313
نَتلُوها عَلَيك‌َ بتوسط وحي و روح الامين که حضرتش ابلاغ فرمايد باهل كتاب و امّت خود.
بالحق‌ّ اشاره به اينكه پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم از پيش خود چيزي نميفرمايد هر چه ميگويد درست و بجا از جانب خداوند است.
وَ مَا اللّه‌ُ يُرِيدُ ظُلماً لِلعالَمِين‌َ ظلم قبيح است و فعل قبيح محال است از خدا صادر شود بلكه كساني که بواسطه كفر و معصيت دچار عذاب ميشوند خود بخود ظلم ميكنند پس از آني که حجت بر آنها تمام شود و از روي عناد و عصبيت و هوي و هوس و حب‌ّ جاه و مال نافرماني ميكنند، خداوندا ما را حفظ فرما.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 108)- این آیه اشاره به بحثهای مختلف گذشته در باره اتحاد و اتفاق و ایمان و کفر و امر به معروف و نهی از منکر و نتایج و عواقب آنها کرده می‌فرماید:
«اینها آیات خداست که به حق بر تو می‌خوانیم» (تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ).
سپس می‌افزاید: آنچه بر اثر تخلف از این دستورات دامنگیر افراد می‌شود، نتیجه اعمال خود آنهاست «و خداوند (هیچ گاه) ستمی برای (احدی از) جهانیان نمی‌خواهد» (وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعالَمِینَ).
بلکه این آثار شوم، همان است که با دست خود برای خود فراهم ساختند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
