ورود امام جواد به بغداد به درخواست معتصم: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{تقویم|روز= 28 محرم|سال= سال 220 هجری قمری}} | {{تقویم|روز= 28 محرم|سال= سال 220 هجری قمری}} | ||
| − | |||
| − | مأمون در همان سفر، علي‌رغم مخالفت بسياري از بزرگان | + | |
| + | |||
| + | امام محمدتقي علیه‌السلام، معروف به [[جوادالائمه]] و امام نهم [[شيعيان]] در طول عمر بابركت و كوتاه مدت خويش، دو بار به [[بغداد]] مسافرت نمود و هر دو بار مصادف با ماه [[محرم]] بود. بار نخست، بنا به دعوت [[مأمون عباسی]] (پس از [[شهادت]] [[امام رضا]] علیه‌السلام در خراسان و بازگشت [[مأمون]] به بغداد) در محرم سال 215 قمري وارد بغداد شد و در همان هنگام مأمون در صدد تجهيز نيروي عظيم نظامي براي نبرد با روميان برآمده بود. | ||
| + | |||
| + | مأمون در همان سفر، علي‌رغم مخالفت بسياري از بزرگان [[بني‌عباس]]، دختر خود [[ام‌الفضل]] را به عقد [[ازدواج]] امام محمدتقي علیه‌السلام درآورد و آن امام همام را بر ساير بزرگان عباسي و علوي ترجيح داد و بر مقام و منزلتش افزود. بار دوم، بنا به دعوت [[معتصم عباسی]] به اكراه و اجبار وارد بغداد شد و ورود وي به [[دارالخلافه]]، مصادف بود با دو روز مانده به آخر محرم سال 220 قمري. | ||
معتصم عباسي گرچه در ظاهر نسبت به آن حضرت، اظهار علاقه و محبت مي‌كرد و مقامش را گرامي مي‌داشت، وليكن در باطن امام محمدتقي علیه‌السلام و تمامي خاندان عصمت و [[اهل بيت]] علیهم‌السلام و شيعيانشان را دشمن خود مي‌دانست و با بهانه‌هايي واهي، محدوديت‌هاي تازه‌اي براي آنان قائل مي‌شد. | معتصم عباسي گرچه در ظاهر نسبت به آن حضرت، اظهار علاقه و محبت مي‌كرد و مقامش را گرامي مي‌داشت، وليكن در باطن امام محمدتقي علیه‌السلام و تمامي خاندان عصمت و [[اهل بيت]] علیهم‌السلام و شيعيانشان را دشمن خود مي‌دانست و با بهانه‌هايي واهي، محدوديت‌هاي تازه‌اي براي آنان قائل مي‌شد. | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۵۰
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:28 محرم |
| سال 220 هجری قمری |
امام محمدتقي علیه‌السلام، معروف به جوادالائمه و امام نهم شيعيان در طول عمر بابركت و كوتاه مدت خويش، دو بار به بغداد مسافرت نمود و هر دو بار مصادف با ماه محرم بود. بار نخست، بنا به دعوت مأمون عباسی (پس از شهادت امام رضا علیه‌السلام در خراسان و بازگشت مأمون به بغداد) در محرم سال 215 قمري وارد بغداد شد و در همان هنگام مأمون در صدد تجهيز نيروي عظيم نظامي براي نبرد با روميان برآمده بود.
مأمون در همان سفر، علي‌رغم مخالفت بسياري از بزرگان بني‌عباس، دختر خود ام‌الفضل را به عقد ازدواج امام محمدتقي علیه‌السلام درآورد و آن امام همام را بر ساير بزرگان عباسي و علوي ترجيح داد و بر مقام و منزلتش افزود. بار دوم، بنا به دعوت معتصم عباسی به اكراه و اجبار وارد بغداد شد و ورود وي به دارالخلافه، مصادف بود با دو روز مانده به آخر محرم سال 220 قمري.
معتصم عباسي گرچه در ظاهر نسبت به آن حضرت، اظهار علاقه و محبت مي‌كرد و مقامش را گرامي مي‌داشت، وليكن در باطن امام محمدتقي علیه‌السلام و تمامي خاندان عصمت و اهل بيت علیهم‌السلام و شيعيانشان را دشمن خود مي‌دانست و با بهانه‌هايي واهي، محدوديت‌هاي تازه‌اي براي آنان قائل مي‌شد.
وي، پس از ده ماه تحمل وجود شريف امام جواد علیه‌السلام، همسرش ام‌الفضل را به كشتن آن امام معصوم علیه‌السلام تحريك كرد و بدست اين زوجه بي‌وفا، وي را مسموم و در آخرين روز ذی القعده سال 220 قمري به شهادت رسانيد.[۱]
پانویس
- ↑ نك: الارشاد (شيخ مفيد)، ص 615 و ص 634؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 50، ص 2؛ كشف الغمه (علي بن عيسي اربلي)، ج 3، ص 186؛ منتهي الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 2، ص 324.
منابع
موسسه تبیان، نرم‌‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
