شهدای کربلا از آل عقیل: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | جمعى از فرزندان | + | جمعى از فرزندان [[عقيل]]، چه فرزندان خود او يا نوه هايش از شهداى [[كربلا]] و حماسه آفرينان [[نهضت حسينى]] بودند كه جان خويش را فداى امام كردند. پيش تر نيز [[مسلم بن عقيل]]، فداى دين خدا و راه [[امام حسين]] علیه السلام شده بود. |
| − | دو تن از پسران مسلم از شهداى كربلا بودند. اين حماسه آفرينان از نسل ابوطالب كه عموزاده خويش، سيدالشهدا علیه السلام را يارى كردند عبارتند از: عبدالله بن | + | دو تن از پسران مسلم از شهداى كربلا بودند. اين حماسه آفرينان از نسل [[ابوطالب]] كه عموزاده خويش، [[سيدالشهدا]] علیه السلام را يارى كردند عبارتند از: [[عبدالله بن مسلم]]، [[محمد بن مسلم]]، [[جعفر بن عقيل]]، [[عبدالرحمان بن عقيل]]، [[محمد بن عقيل]]، [[عبدالله الاكبر]]، [[محمد بن ابى سعيد بن عقيل]]، [[على بن عقيل]] و [[عبدالله بن عقيل]]. |
| − | اين نه نفر كه | + | اين نه نفر كه برخى از آنها فقيه و عالمانى بزرگ بودند، هر كدام پس از نبردى شورانگيز به شهادت رسيدند. شاعرى شهداى كربلا از نسل على بن ابى طالب را هفت شهيد و از نسل عقيل، نه شهيد دانسته و چنين سروده است: عين جودى بعبرة و عويل و اندبى ان ندبت آل الرسول سبعة كلهم لصلب على قد اصيبوا و تسعة لعقيل.<ref>حياة الامام الحسين، ج 3، ص 249.</ref> |
| − | روز عاشورا نيز كه فرزندان عقيل به ميدان | + | روز عاشورا نيز كه فرزندان عقيل به ميدان مى‌ر فتند، امام دعايشان مى كرد و كشندگان آنان را لعن كرده و آل عقيل را به مقاومت دعوت مى كرد و به بهشت مژده مى داد: «اللهم اقتل قاتل آل عقيل... صبرا آل عقيل ان موعدكم الجنة»<ref>همان.</ref> و به خاطر اين فداكاري ها بود كه پس از عاشورا، امام زين العابدين علیه السلام به خانواده آنان بيشتر عاطفه و لطف نشان مى داد و آنان را بر بقيه برترى مى داد، وقتى از او در اين باره مى پرسيدند، مى فرمود: من رفتار و عملكردشان را روز [[عاشورا]] با [[ابا عبدالله]] علیه السلام به ياد مى آورم و دلم به حالشان رقت و عطوفت مى يابد. |
| − | از اين رو، امام سجاد علیه السلام با اموالى كه | + | از اين رو، امام سجاد علیه السلام با اموالى كه [[مختار]] پس از خروج، به آن حضرت داد، خانه هايى براى آل عقيل ساخت كه حكومت اموى آنها را خراب كرده بود.<ref>حياة الام زين العابدين، ج 1، ص 186.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۰:۱۵
جمعى از فرزندان عقيل، چه فرزندان خود او يا نوه هايش از شهداى كربلا و حماسه آفرينان نهضت حسينى بودند كه جان خويش را فداى امام كردند. پيش تر نيز مسلم بن عقيل، فداى دين خدا و راه امام حسين علیه السلام شده بود.
دو تن از پسران مسلم از شهداى كربلا بودند. اين حماسه آفرينان از نسل ابوطالب كه عموزاده خويش، سيدالشهدا علیه السلام را يارى كردند عبارتند از: عبدالله بن مسلم، محمد بن مسلم، جعفر بن عقيل، عبدالرحمان بن عقيل، محمد بن عقيل، عبدالله الاكبر، محمد بن ابى سعيد بن عقيل، على بن عقيل و عبدالله بن عقيل.
اين نه نفر كه برخى از آنها فقيه و عالمانى بزرگ بودند، هر كدام پس از نبردى شورانگيز به شهادت رسيدند. شاعرى شهداى كربلا از نسل على بن ابى طالب را هفت شهيد و از نسل عقيل، نه شهيد دانسته و چنين سروده است: عين جودى بعبرة و عويل و اندبى ان ندبت آل الرسول سبعة كلهم لصلب على قد اصيبوا و تسعة لعقيل.[۱]
روز عاشورا نيز كه فرزندان عقيل به ميدان مى‌ر فتند، امام دعايشان مى كرد و كشندگان آنان را لعن كرده و آل عقيل را به مقاومت دعوت مى كرد و به بهشت مژده مى داد: «اللهم اقتل قاتل آل عقيل... صبرا آل عقيل ان موعدكم الجنة»[۲] و به خاطر اين فداكاري ها بود كه پس از عاشورا، امام زين العابدين علیه السلام به خانواده آنان بيشتر عاطفه و لطف نشان مى داد و آنان را بر بقيه برترى مى داد، وقتى از او در اين باره مى پرسيدند، مى فرمود: من رفتار و عملكردشان را روز عاشورا با ابا عبدالله علیه السلام به ياد مى آورم و دلم به حالشان رقت و عطوفت مى يابد.
از اين رو، امام سجاد علیه السلام با اموالى كه مختار پس از خروج، به آن حضرت داد، خانه هايى براى آل عقيل ساخت كه حكومت اموى آنها را خراب كرده بود.[۳]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف
