سوره تکویر: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
سوره كورت [[مکی]] است و بعضى مفسّرين آن را سوره تكوير گفته‌اند. آياتش 29 آيه مي باشد. | سوره كورت [[مکی]] است و بعضى مفسّرين آن را سوره تكوير گفته‌اند. آياتش 29 آيه مي باشد. | ||
| سطر ۹: | سطر ۷: | ||
عبداللَّه بن عمر گويد: پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس دوست دارد در روز قيامت به من نگاه كند سوره «اذاالشّمس كوّرت» را بخواند. | عبداللَّه بن عمر گويد: پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس دوست دارد در روز قيامت به من نگاه كند سوره «اذاالشّمس كوّرت» را بخواند. | ||
| + | == محتوای سوره == | ||
| + | |||
| + | اين سوره روز قيامت را با ذكر پاره‌اى از مقدمات و نشانيهاى آن و پاره‌اى از آنچه در آن روز واقع مى‌شود متذكر و يادآور مى‌شود و آن روز را چنين توصيف مى‌كند كه: روزى است كه در آن عمل انسان هر چه باشد كشف مى‌گردد، و سپس قرآن را توصيف مى‌كند به اينكه از القائاتى است كه رسولى آسمانى كه فرشته وحى است آن را به رسول خدا (ص) القاء كرده، و از القائات شيطانى نيست، و رسول خدا (ص) هم ديوانه نيست، كه شيطانها او را دست انداخته باشند <ref> ترجمه الميزان، ج20، ص: 349 </ref> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص317. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص317. |
| + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 349، قم 1374 | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۴۴
سوره كورت مکی است و بعضى مفسّرين آن را سوره تكوير گفته‌اند. آياتش 29 آيه مي باشد.
محتویات
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كس سوره «اذا الشّمس كوّرت» را قرائت كند خداوند تعالی او را هنگامى كه پرونده اعمالش باز مي شود از رسواشدن حفظ مي كند.
عبداللَّه بن عمر گويد: پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس دوست دارد در روز قيامت به من نگاه كند سوره «اذاالشّمس كوّرت» را بخواند.
محتوای سوره
اين سوره روز قيامت را با ذكر پاره‌اى از مقدمات و نشانيهاى آن و پاره‌اى از آنچه در آن روز واقع مى‌شود متذكر و يادآور مى‌شود و آن روز را چنين توصيف مى‌كند كه: روزى است كه در آن عمل انسان هر چه باشد كشف مى‌گردد، و سپس قرآن را توصيف مى‌كند به اينكه از القائاتى است كه رسولى آسمانى كه فرشته وحى است آن را به رسول خدا (ص) القاء كرده، و از القائات شيطانى نيست، و رسول خدا (ص) هم ديوانه نيست، كه شيطانها او را دست انداخته باشند [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 349
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص317.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 349، قم 1374
پیوست
