آیه ۳۰ طور: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ».|سوره=52|آیه=30}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | یا می گویند: شاعری است و ما برای وی منتظر حوادث روزگاریم | + | یا می گویند: شاعری است و ما برای وی منتظر حوادث روزگاریم. |
| − | == | + | ==نزول== |
ابن عباس گوید: که قریش در دارالندوة اجتماع کردند و درباره پیامبر به شور و مشورت پرداختند. یکى از آن میان گفت: محمد را در محل امن و مورد اطمینانى زندانى کنیم تا بمیرد چنان که شاعران قبل از او مانند زهیر و نابغه نابود شده و از بین رفتند. محمد نیز مانند آنها از بین خواهد رفت سپس این آیه نازل شد.<ref> طبرى صاحب تفسیر جامع البیان.</ref> | ابن عباس گوید: که قریش در دارالندوة اجتماع کردند و درباره پیامبر به شور و مشورت پرداختند. یکى از آن میان گفت: محمد را در محل امن و مورد اطمینانى زندانى کنیم تا بمیرد چنان که شاعران قبل از او مانند زهیر و نابغه نابود شده و از بین رفتند. محمد نیز مانند آنها از بین خواهد رفت سپس این آیه نازل شد.<ref> طبرى صاحب تفسیر جامع البیان.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 756. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره طور]] | |
| − | + | * [[سوره طور/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | *[[سوره طور ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره طور /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره طور]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۱۷
متن آیه
ترجمه
یا می گویند: شاعری است و ما برای وی منتظر حوادث روزگاریم.
نزول
ابن عباس گوید: که قریش در دارالندوة اجتماع کردند و درباره پیامبر به شور و مشورت پرداختند. یکى از آن میان گفت: محمد را در محل امن و مورد اطمینانى زندانى کنیم تا بمیرد چنان که شاعران قبل از او مانند زهیر و نابغه نابود شده و از بین رفتند. محمد نیز مانند آنها از بین خواهد رفت سپس این آیه نازل شد.[۱]
پانویس
- ↑ طبرى صاحب تفسیر جامع البیان.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 756.




