لات: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
↑ سوره نجم، آیه ۱۹.
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | ||
| − | «لات» نام بُتى است که [[قبیله ثقیف]] در دوره [[جاهلیت]] آن را می پرستیدهاند و در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن| | + | «لات» نام بُتى است که [[قبیله ثقیف]] در دوره [[جاهلیت]] آن را می پرستیدهاند و در [[قرآن کریم]] به آن اشاره شده است: {{متن قرآن|«أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ»}}<ref>[[آیه 19 سوره نجم| سوره نجم، آیه ۱۹.]]</ref>. |
[[شیخ طبرسی]] در «[[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]]» در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این [[آیه]] می گوید: بنا به قولى مردم جاهلیت بتهاى لات و [[عزّی|عُزّى]] را دختران خدا می پنداشتند و از این رو نام یکى را «لات» (مؤنث الله) و دیگرى را «عزّی» (مؤنث اعزّ) نهادند. | [[شیخ طبرسی]] در «[[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]]» در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این [[آیه]] می گوید: بنا به قولى مردم جاهلیت بتهاى لات و [[عزّی|عُزّى]] را دختران خدا می پنداشتند و از این رو نام یکى را «لات» (مؤنث الله) و دیگرى را «عزّی» (مؤنث اعزّ) نهادند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۲
«لات» نام بُتى است که قبیله ثقیف در دوره جاهلیت آن را می پرستیدهاند و در قرآن کریم به آن اشاره شده است: «أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ»[۱].
شیخ طبرسی در «مجمع البیان» در تفسیر این آیه می گوید: بنا به قولى مردم جاهلیت بتهاى لات و عُزّى را دختران خدا می پنداشتند و از این رو نام یکى را «لات» (مؤنث الله) و دیگرى را «عزّی» (مؤنث اعزّ) نهادند.
ابن کلبى در کتاب «الأصنام» آورده که «لات» سنگى مکعب بود در طائف که بنى عتاب بن مالک نگهبان آن بوده و بتخانه اى بر آن بنا کرده بودند؛ قریش و تمام عرب آن را تعظیم می نمودند و بدان مناسبت فرزندان خویش را «زید لات» و «تیم لات» نام می نهادند.
این صنم همچنان برپا بود تا این که طایفه ثقیف اسلام آوردند؛ پس رسول خدا صلی الله علیه وآله مغیرة بن شعبه را فرمود تا آن را منهدم نمود و به آتش کشید.
منابع
- فرهنگ معارف و معاریف، سيد مصطفى حسينى دشتى.
