نماز جماعت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
نماز جماعت برگزاری [[نماز]] به صورت گروهی است که در آن تمامی اذکار و حرکات نماز توسط یک نفر به عنوان [[امام جماعت‌|امام جماعت]] بجا آورده می شود و بقیه در [[سوره حمد|حمد]] و سوره نماز سکوت و در حرکات نماز از او تبعیت می کنند. نماز جماعت تجلى وحدت مسلمانان و تشكل آنان است. در روايات اسلامى براى شركت در نماز جماعت، [[ثواب]] بسيارى شمرده شده است. تا جايى كه اگر تعداد نمازگزاران بيش از ده نفر باشند، ثواب هر ركعت از نماز هر يك از آنان قابل شمارش نيست.<ref> ناز و نياز، ص 82.</ref>
+
'''«نماز جماعت»''' عبارت از برگزاری [[نماز]] به صورت گروهی است که در آن تمامی اذکار و حرکات نماز توسط یک نفر به عنوان [[امام جماعت‌|امام جماعت]] بجا آورده می‌شود و بقیه در [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره]] سکوت نموده و در حرکات نماز از او تبعیت می‌کنند. نماز جماعت، تجلّى وحدت مسلمانان و تشكّل آنان است. در روايات اسلامى براى شركت در نماز جماعت، [[ثواب]] و آثار بسيارى شمرده شده است.  
  
 
==چگونگی برگزاری نماز جماعت==
 
==چگونگی برگزاری نماز جماعت==
در این ‌نماز، امام‌ جماعت‌، به ‌نمایندگی ‌از نمازگزاران‌، در ركعتهای ‌اول ‌و دوم‌ حمد [و سوره‌] را می‌خواند و نمازگزاران‌، ضمن ‌پیروی ‌از امام ‌در حركات‌ و اعمال ‌نماز، بقیه ‌ذكرهای‌ نماز را در این ‌دو [[رکعت|ركعت‌]] و همه ‌ركعتهای ‌بعد با صدای‌ آهسته‌ می‌خوانند. نمازگزار (مأموم‌) نباید در افعال ‌نماز به‌ عمد از امام ‌جماعت ‌پیشی ‌بگیرد.  
+
در این ‌نماز، [[امام جماعت‌|امام جماعت]]، به ‌نمایندگی ‌از نمازگزاران‌، در ركعتهای ‌اول ‌و دوم‌ [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره]] را می‌خواند و نمازگزاران‌، ضمن ‌پیروی ‌از امام ‌در حركات‌ و اعمال ‌نماز، بقیه ‌ذكرهای‌ نماز را در این ‌دو [[رکعت|ركعت‌]] و همه ‌ركعتهای ‌بعد با صدای‌ آهسته‌ می‌خوانند. نمازگزار (مأموم‌) نباید در افعال ‌نماز به‌ عمد از امام ‌جماعت ‌پیشی ‌بگیرد.  
  
به‌ نظر مشهور فقهای ‌[[امامیه|امامی‌]]، [[نماز عید فطر]] و نماز [[عید قربان|عید قربان‌]]، در صورت ‌وجود همه‌ شرایط‌ وجوب‌ (از جمله‌ حضور امام‌ [[عصمت|معصوم‌]])، باید به‌ جماعت‌ خوانده ‌شوند. <ref> [[دانشنامه جهان اسلام]]، مدخل "نماز جماعت" از محمد کاظم رحمان ستایش </ref> و [[استحباب|مستحب]] است نمازهای واجب خصوصا نمازهای یومیه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصا برای همسایه [[مسجد]] و كسی كه صدای [[اذان]] مسجد را می شنود بیشتر سفارش شده است.<ref> [http://center.namaz.ir/page.php?page=showarticles&cat=46&id=4&office=center احكام نماز جماعت، سایت ستاد اقامه نماز] </ref>
+
به‌ نظر مشهور فقهای ‌[[امامیه|امامی‌]]، [[نماز عید فطر]] و نماز [[عید قربان|عید قربان‌]]، در صورت ‌وجود همه‌ شرایط‌ وجوب‌ (از جمله‌ حضور امام‌ [[عصمت|معصوم‌]])، باید به‌ جماعت‌ خوانده ‌شوند. <ref> [[دانشنامه جهان اسلام]]، مدخل "نماز جماعت"، محمدکاظم رحمان ستایش </ref> و [[استحباب|مستحب]] است نمازهای واجب خصوصا نمازهای یومیه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصا برای همسایه [[مسجد]] و كسی كه صدای [[اذان]] مسجد را می شنود بیشتر سفارش شده است.<ref> [http://center.namaz.ir/page.php?page=showarticles&cat=46&id=4&office=center احكام نماز جماعت، سایت ستاد اقامه نماز] </ref>
  
 
==نماز جماعت در قرآن==
 
==نماز جماعت در قرآن==
  
*خداوند در [[قرآن کریم]]‌ می‌‌فرماید: «واقيموا الصلاة وآتوا الزكوة واركعوا مع الراكعين؛<ref> [[سوره بقره]]، آيه 43.</ref> نماز را به پای دارید و زکات دهید و همراه ركوع كنندگان ركوع نمائید». یعنی همان گونه كه امر به نماز كرده، به برپايى آن به صورت جماعت دستور داده است.‌‌
+
*خداوند در [[قرآن کریم]]‌ می‌‌فرماید: {{متن قرآن|«واَقيموا الصلاة وآتوا الزكوة واركَعوا مع الراكعين»}}؛<ref> [[سوره بقره]]، آيه 43.</ref> نماز را به پای دارید و زکات دهید و همراه ركوع كنندگان ركوع نمائید.
  
*«یا مَرْیَمُ اقْنُتی  لِرَبِّكِ وَاسْجُدی وَارْكَعی  مَعَ الرَّاكِعینَ؛ اى مریم، فرمانبرِ پروردگار خود باش و [[سجده]] كن و با ركوع كنندگان ركوع نما».<ref> [[سوره آل عمران]]، آيه 43.</ref>
+
*{{متن قرآن|«یا مَرْیَمُ اقْنُتی  لِرَبِّكِ وَاسْجُدی وَارْكَعی  مَعَ الرَّاكِعینَ»}}؛ اى مریم، فرمانبرِ پروردگار خود باش و [[سجده]] كن و با ركوع كنندگان ركوع نما.<ref> [[سوره آل عمران]]، آيه 43.</ref>
  
*«فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوااللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَ عَلى  جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقیمُواالصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ كِتاباً مَوْقُوتاً‌‌‌‌؛<ref> [[سوره نساء]]، آيه 103.</ref> و چون نماز را به جاى آوردید، خدا را - در همه حال - ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد كنید. پس چون آسوده  خاطر شدید، نماز را - به طور كامل - به پا دارید، زیرا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است».
+
*{{متن قرآن|«فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوااللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَ عَلى  جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقیمُواالصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ كِتاباً مَوْقُوتاً‌‌‌‌»}}؛<ref> [[سوره نساء]]، آيه 103.</ref> و چون نماز را به جاى آوردید، خدا را - در همه حال - ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد كنید. پس چون آسوده  خاطر شدید، نماز را - به طور كامل - به پا دارید، زیرا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است.
  
در این آیات توصیه به نماز جماعت و انجام [[عبادت]] همراه دیگران شده است، زیرا [[اسلام]] به اجتماع سفارش كرده است. خداوند در فاصله [[جمعه‌‌‌‌|جمعه]] تا جمعه سى و پنج نماز بر مردم فرض و مقرر كرده، كه يكى از آن‌ها را در جماعت [[واجب]] فرموده و آن [[نماز جمعه]] است، اما جماعت در نمازهاى ديگر واجب نيست ولى مستحب است و هر كس بدون علت از اين [[سنت]] و از جماعت مسلمانان روى گرداند نمازى براى او نيست و كسى كه سه جمعه پياپى بدون داشتن عذرى نماز جمعه را ترك كند [[نفاق|منافق]] است.‌‌ و نماز انسان در جماعت بر بيست و پنج نماز فرادا برترى دارد.<ref> [[المحجة البیضاء|المحجة البيضاء]] في تهذيب الاحياء، ملامحسن [[فیض کاشانی|فيض كاشاني]].</ref>
+
در این [[آیات]]، توصیه به نماز جماعت و انجام [[عبادت]] همراه دیگران شده است، زیرا [[اسلام]] به اجتماع سفارش كرده است. یعنی همان گونه كه امر به [[نماز]] كرده، به برپايى آن به صورت جماعت دستور داده است.‌‌  
  
 
==نماز جماعت در روایات==
 
==نماز جماعت در روایات==
  
'''<I>1- برتری نماز جماعت:</I>'''
+
'''<I>1. برتری نماز جماعت بر فرادا:</I>'''
  
[[پیامبر اسلام|پیامبر خدا]] صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «صلاة الجماعة افضل من صلاة الفرد بخمس و عشرین درجة؛ فضیلت نماز جماعت بیست و پنج برابر نماز فرادا می‌‌باشد».<ref> [[وسائل الشیعه|وسائل الشیعة]]، ج 5، ص 374.</ref>
+
[[پیامبر اسلام|پیامبر خدا]] صلی الله علیه وآله فرمود: «صلاةُ الجماعة اَفضل من صلاة الفرد بخَمس و عشرین درجة؛ فضیلت نماز جماعت بیست و پنج برابر نماز فرادا می‌‌باشد».<ref> [[وسائل الشیعه|وسائل الشیعة]]، ج 5، ص 374.</ref> و نیز فرمود: «صلاةُ الرجل فی جماعة خیرٌ مِن صلاته فی بَیته اربعینَ سنة. قیل: یا رسول الله! صلاة یوم؟ فقال صلی الله علیه وآله: صلاة واحدة؛<ref> مستدرک الوسائل، ج 1، ص 488.</ref> یک نماز باجماعت، بهتر از چهل سال نماز فرادی در خانه است. پرسیدند: آیا یک روز نماز؟ فرمود: بلکه یک نماز».
  
 
'''<I>2. حکمت نماز جماعت:</I>'''
 
'''<I>2. حکمت نماز جماعت:</I>'''
  
[[امام رضا]] علیه السلام فرمود: «انما جعلت الجماعة لئلا یکون الاخلاص والتوحید والاسلام والعبادة لله الا ظاهرا مکشوفا مشهورا؛ علت تشریع نماز جماعت آن است که [[اخلاص]] و [[اسلام]] و [[توحید]] و عبادت برای خداوند متعال در معرض دید عموم و ظاهر و مشهور در میان مردم باشد».<ref> وسائل الشیعه، ج 5، ص 372.</ref>
+
[[امام رضا]] علیه السلام فرمود: «انّما جُعلَت الجماعةُ لئلّا یکون الاخلاص والتوحید والاسلام والعبادة لله الا ظاهراً مکشوفاً مشهوراً؛ علت تشریع نماز جماعت آن است که [[اخلاص]] و [[اسلام]] و [[توحید]] و عبادت برای خداوند متعال در معرض دید عموم و ظاهر و مشهور در میان مردم باشد».<ref> وسائل الشیعه، ج 5، ص 372.</ref>
  
'''<I>3- حضور در جمع و جماعت:</I>'''
+
'''<I>3. حضور در جمع و جماعت:</I>'''
  
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «ان الشیطان ذئب الانسان کذئب الغنم یاخذ الشاة القاصیة والناحیة فایاکم والشعاب و علیکم بالجماعة والعامة والمسجد؛ [[شیطان]] گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان که همیشه میش‌های دورافتاده و کناره‌گیر را می‌‌گیرد. پس، از دسته‌بندی‌ها (گروه‌گرائی و خط‌بازی) بپرهیزید و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی‌‌ و مسجد».<ref> کنزالعمال، ج 7، ص 581، حدیث 20355.</ref>
+
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «انّ الشیطانَ ذِئبُ الانسان کَذِئب الغَنم یأخذُ الشاةَ القاصیة والناحیة فایّاکم والشعابَ و علیکم بالجماعة والعامة والمسجد؛ [[شیطان]] گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان که همیشه میش‌های دورافتاده و کناره‌گیر را می‌‌گیرد. پس، از پراکندگی‌ها بپرهیزید و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی‌‌ و مسجد».<ref> کنزالعمال، ج 7، ص 581، حدیث 20355.</ref>
  
'''<I>4- بی‌اعتنائی به نماز جماعت:</I>'''
+
'''<I>4. بی‌اعتنائی به نماز جماعت:</I>'''
  
[[امام باقر]] علیه السلام از [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] علیه السلام نقل می‌‌فرماید که حضرتش فرمود: «من سمع الندآء فلم یجبه من غیر علة فلا صلاة له؛ هر که صدای اذان جماعت را بشنود و بدون هیچ عذری اجابت نکند نماز ندارد (نمازش مقبول نیست)».<ref> وسائل الشیعه، ج 5، ص 375.</ref>
+
از [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله نقل شده که: «مَن سمعَ النداء فلم یُجِبه مِن غیر علّة فلا صلاةَ لَه؛ هر که صدای [[اذان]] جماعت را بشنود و بدون هیچ عذری اجابت نکند، نماز ندارد (نمازش مقبول نیست)».<ref> وسائل الشیعه، ج 5، ص 375؛ کنزالعمال، ج 8، حدیث 22799.</ref>
  
'''<I>5. کیفر ترک نماز جماعت:</I>'''
+
'''<I>5. نماز جماعت، میزان شناسایی:</I>'''
  
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «لینتهین اقوام لایشهدون الصلاة او لامرن مؤذنا یؤذن ثم یقیم ثم امر رجلا من اهل بیتی - و هو علی علیه السلام - فلیحرقن علی اقوام بیوتهم بحزم الحطب لانهم لایاتون الصلاة؛ آنان که در نماز جماعت حاضر نمی‌‌شوند لازم است از این کار خودداری کنند وگرنه دستور خواهم داد مؤذن اذان و اقامه بگوید. آنگاه - پس از اقامه جماعت - یکی از [[اهل البیت|اهل بیت]] خود را (که [[امام علی علیه السلام|علی]] علیه السلام باشد) فرمان می‌‌دهم تا خانه‌های کسانی را که در جماعت حاضر نشده‌اند، با بسته‌های هیزم به آتش کشد».<ref> وسائل الشیعه، ج 5، ص 376.</ref>
+
پیامبر گرامی ‌‌اسلام صلی الله علیه وآله فرمود: «اِن سُئلتَ عَمّن لم یَشهد الجماعةَ فقُل: لا أعرُفه؛ اگر درباره کسی که به نماز جماعت حاضر نمی‌‌شود از تو سؤالی نمودند، بگو من او را نمی‌‌شناسم».<ref> محجة البیضاء، ج 1، ص 342.</ref>
 
 
'''<I>6. نماز جماعت، میزان شناسایی:</I>'''
 
 
 
پیامبر گرامی ‌‌اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «ان سئلت عمن لم یشهد الجماعة فقل: لااعرفه؛ اگر درباره کسی که به نماز جماعت حاضر نمی‌‌شود از تو سؤالی نمودند، بگو من او را نمی‌‌شناسم».<ref> محجة البیضآء، ج 1، ص 342.</ref>
 
  
 
==اهمیت نماز جماعت==
 
==اهمیت نماز جماعت==
  
غیر از آثار فردی و اجتماعی نماز جماعت (که به آن‌ها اشاره خواهد شد) پاداش‌های عظیمی ‌‌برای آن بیان شده که در این جا به بعضی از روایات، اشاره می‌‌شود. از [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله نقل شده که: «من سمع النداء فلم یجبه من غیر علة فلا صلاة له؛<ref> وسائل، ج 5، ص 375؛ کنزالعمال، ج 8، حدیث 22799.</ref> نماز کسی که صدای اذان را بشنود و بی‌دلیل، در نماز جماعت مسلمانان شرکت نکند، ارزشی ندارد».
+
برای نماز جماعت، آثار فردی و اجتماعی و پاداش‌هایی در روایات ‌‌بیان شده، که نشانه اهمیت آن است.  
 
 
در [[حدیث]]، تحقیر نماز جماعت به منزله تحقیر خداوند بشمار آمده است: «من حقّره فانما یحقر الله».<ref> [[من لایحضره الفقیه]]، ج 1، ص 377.</ref>
 
 
 
شرکت دائم در نماز جماعت، انسان را از منافق شدن بیمه می‌‌کند.<ref> [[مستدرک الوسائل]]، ج 1، ص 488.</ref> و برای هر گامی ‌‌که به سوی نماز جماعت و مسجد برداشته شود، ثواب و حسنه در نظر گرفته شده است.<ref> کنزالعمال، ج 8، حدیث 22815 از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله.</ref>
 
 
 
همین که کسی برای شرکت در نماز جماعت از منزل خارج می‌‌شود یا در مسجد، در انتظار نماز جماعت بسر می‌‌برد پاداش کسی را دارد که در این مدت، به نماز مشغول بوده است.<ref> کنزالعمال، ج 8، حدیث 22818 و 22827.</ref>
 
 
 
تعداد حاضران در نماز جماعت، هر چه بیشتر باشد، پاداش آن بیشتر است. این کلام رسول خداست که فرمود: «ما کثر فهو احب الی الله».<ref> کنزالعمال، ج 8، ص 258.</ref> حدیث جالبی در بیان فضیلت نماز جماعت است که قسمتی از آن در رساله‌های عملیه هم ذکر شده است. ترجمه تمام حدیث چنین است:
 
 
 
*اگر اقتداکننده 1 نفر باشد، پاداش 150 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 2 نفر باشد، پاداش 600 [[نماز]] داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 3 نفر باشد، پاداش 1200 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 4 نفر باشد، پاداش 2400 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 5 نفر باشد، پاداش 4800 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 6 نفر باشد، پاداش 9600 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 7 نفر باشد، پاداش 19200 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکننده 8 نفر باشد، پاداش 36400 نماز داده می‌‌شود.
 
*اگر اقتداکنندگان و امام جماعت به 10 نفر رسیدند، پاداش 72800 نماز دارد.
 
 
 
ولی، همین که عدد افراد از ده نفر گذشت، حساب آن را جز خدا کسی نمی‌‌داند.<ref> مستدرک الوسائل، ج 1، ص 487، رساله حضرت امام، مسئله 1400.</ref> در حدیث دیگر است: هر که نماز جماعت را دوست بدارد، خدا و [[فرشتگان]] او را دوست می‌‌دارند.<ref> مستدرک الوسائل، ج 1، ص 488.</ref> در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله هرگاه افراد نماز جماعت کم می‌‌شدند، آن حضرت به جستجو و تفقد از افراد می‌‌پرداخت و می‌‌فرمود: شرکت در [[نماز صبح]] و [[نماز عشا|عشاء]]، بر منافقان از هر چیز سنگین‌تر است.<ref> کنزالعمال، ج 8، ص 256.</ref>
 
 
 
قرآن نیز، از اوصاف منافقان، بی‌حالی و کسالت هنگام نماز را بیان کرده است.<ref> «واذا قاموا الی الصلوة قاموا کسالی». ([[سوره نساء]]،آیه 142)</ref> چرا که سحرخیزی و حضور در جماعت مسلمین، آن هم از راه‌های دور و در گرما و سرما، نشانه صداقت در [[ایمان]] و عشق نمازگزار است. حضور در نماز جماعت، خاص یک منطقه نیست. انسان در هر جا که باشد، خوب است به فکر نماز جماعت و حضور در آن و تشویق دیگران باشد.
 
  
رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره اهمیت جماعت، فرمود: «صلاة الرجل فی جماعة خیر من صلاته فی بیته اربعین سنة. قیل: یا رسول الله! صلاة یوم؟ فقال صلی الله علیه و آله: صلاة واحدة؛<ref> مستدرک الوسائل، ج ص 488.</ref> یک نماز باجماعت، بهتر از چهل سال نماز فرادی در خانه است. پرسیدند: آیا یک روز نماز؟ فرمود: بلکه یک نماز».
+
طبق [[احادیث]]، شرکت دائم در نماز جماعت، انسان را از [[نفاق]] بیمه می‌‌کند.<ref> [[مستدرک الوسائل]]، ج 1، ص 488.</ref> در زمان پیامبر صلی الله علیه وآله هرگاه افراد نماز جماعت کم می‌‌شدند، آن حضرت به جستجو و تفقّد از افراد می‌‌پرداخت و می‌‌فرمود: شرکت در [[نماز صبح]] و [[نماز عشا|عشاء]]، بر منافقان از هر چیز سنگین‌تر است.<ref> کنزالعمال، ج ص 256.</ref> [[قرآن]] نیز، از اوصاف منافقان، بی‌حالی و کسالت هنگام نماز را بیان کرده است: {{متن قرآن|«وإذا قامُوا إلی الصّلوة قامُوا کُسالی»}}.<ref>[[سوره نساء]]، آیه 142.</ref> چرا که سحرخیزی و حضور در جماعت مسلمین، آن هم از راه‌های دور و در گرما و سرما، نشانه صداقت در [[ایمان]] نمازگزار است.  
  
و می‌‌فرمود: صف‌های نماز جماعت، همانند صف‌های فرشتگان در آسمان چهارم است.<ref> همان مدرک.</ref> اولین نماز جماعتی هم که برپا شد، به امامت [[رسول خدا]] و شرکت حضرت [[امام علی]] علیه السلام و [[جعفر طیار]] (برادر حضرت علی علیه السلام) بود. همین که [[ابوطالب علیه السلام|ابوطالب]]، فرزندش علی علیه السلام را دید که به پیامبر اقتدا کرده، به فرزند دیگرش جعفر گفت: تو نیز به پیامبر اکرم اقتدا کن و این جماعت دو سه نفری، پس از نزول آیه «فاصدع بما تؤمر» بود که فرمان به علنی ساختن دعوت و تبلیغ می‌‌داد.<ref> همان مدرک، ص 689، وسائل، ج ص 373.</ref><ref> پرتوی از اسرار نماز، [[محسن قرائتی]]، صفحه 207.</ref>
+
در حدیثی، تحقیر نماز جماعت به منزله تحقیر خداوند بشمار آمده است: «مَن حقّرَه فانّما یُحقّر الله».<ref> [[من لایحضره الفقیه]]، ج 1، ص 377.</ref> و در مقابل، در حدیث دیگر آمده: هر که نماز جماعت را دوست بدارد، خدا و [[فرشتگان]] او را دوست می‌‌دارند.<ref> مستدرک الوسائل، ج ص 488.</ref>  
  
===ثواب جماعت هر يک از نمازهاي يوميه===
+
همین که کسی برای شرکت در نماز جماعت از منزل خارج می‌‌شود یا در [[مسجد]]، در انتظار نماز جماعت بسر می‌‌برد، پاداش کسی را دارد که در این مدت، به نماز مشغول بوده است.<ref> کنزالعمال، ج 8، حدیث 22818 و 22827.</ref> و برای هر گامی ‌‌که به سوی نماز جماعت و مسجد برداشته شود، ثواب و حسنه در نظر گرفته شده است.<ref> کنزالعمال، ج 8، حدیث 22815.</ref>
  
از پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل است که فرمود: هر کس نماز صبح را به جماعت به جا آورد سپس تا طلوع خورشيد به ذکر خداوند بي‌نياز و بلندمرتبه پردازد در [[بهشت]] هفتاد درجه خواهد داشت و مابين هر درجه‌اي به اندازه‌اي است که اسب دونده عالي و خوش تربيت هفتاد سال بتازد و کسي که [[نماز ظهر]] را به جماعت بخواند در بهشت جاويد، پنجاه درجه خواهد داشت و فاصله بين درجات او به اندازه تاختن پنجاه ساله اسب عالي خواهد بود و هر کس [[نماز عصر]] را به جماعت بخواند ثواب آزادکردن هشت نفر از فرزندان [[حضرت اسماعیل علیه السلام|اسماعيل]] را خواهد داشت که هر يک از آن‌ها صاحب خانه‌اي باشند.‌‌ و کسي که [[نماز مغرب]] را به جماعت بخواند گويا يک [[حج]] و يک [[عمره]] مقبول به جا آورده است و هر کس [[نماز عشاء]] را به جماعت بخواهد مانند اين است که [[شب قدر]] را شب زنده‌داري نموده است.‌‌<ref> [[الأمالی شیخ صدوق|امالي]]، [[شيخ صدوق]]، ص 41؛ [[بحارالأنوار|بحارالانوار]]، ج 85، ص 436.</ref>
+
از پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مورد [[ثواب]] هر یک از نمازهای يوميه نقل است که فرمود: هر کس نماز صبح را به جماعت به جا آورد سپس تا طلوع خورشيد به ذکر خداوند بي‌نياز و بلندمرتبه پردازد در [[بهشت]] هفتاد درجه خواهد داشت... و کسي که [[نماز ظهر]] را به جماعت بخواند در بهشت جاويد، پنجاه درجه خواهد داشت... و هر کس [[نماز عصر]] را به جماعت بخواند ثواب آزادکردن هشت نفر از فرزندان [[حضرت اسماعیل علیه السلام|اسماعيل]] را خواهد داشت...‌‌ و کسي که [[نماز مغرب]] را به جماعت بخواند گويا يک [[حج]] و يک [[عمره]] مقبول به جا آورده است و هر کس [[نماز عشاء]] را به جماعت بخواهد مانند اين است که [[شب قدر]] را [[شب زنده داری]] نموده است.‌‌<ref> [[الأمالی شیخ صدوق]]، ص 41؛ [[بحارالأنوار|بحارالانوار]]، ج 85، ص 436.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
 
+
[[رده:نماز]]
 
[[Category:نمازهای مستحبی]]
 
[[Category:نمازهای مستحبی]]
[[رده:نماز]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۲

«نماز جماعت» عبارت از برگزاری نماز به صورت گروهی است که در آن تمامی اذکار و حرکات نماز توسط یک نفر به عنوان امام جماعت بجا آورده می‌شود و بقیه در حمد و سوره سکوت نموده و در حرکات نماز از او تبعیت می‌کنند. نماز جماعت، تجلّى وحدت مسلمانان و تشكّل آنان است. در روايات اسلامى براى شركت در نماز جماعت، ثواب و آثار بسيارى شمرده شده است.

چگونگی برگزاری نماز جماعت

در این ‌نماز، امام جماعت، به ‌نمایندگی ‌از نمازگزاران‌، در ركعتهای ‌اول ‌و دوم‌ حمد و سوره را می‌خواند و نمازگزاران‌، ضمن ‌پیروی ‌از امام ‌در حركات‌ و اعمال ‌نماز، بقیه ‌ذكرهای‌ نماز را در این ‌دو ركعت‌ و همه ‌ركعتهای ‌بعد با صدای‌ آهسته‌ می‌خوانند. نمازگزار (مأموم‌) نباید در افعال ‌نماز به‌ عمد از امام ‌جماعت ‌پیشی ‌بگیرد.

به‌ نظر مشهور فقهای ‌امامی‌، نماز عید فطر و نماز عید قربان‌، در صورت ‌وجود همه‌ شرایط‌ وجوب‌ (از جمله‌ حضور امام‌ معصوم‌)، باید به‌ جماعت‌ خوانده ‌شوند. [۱] و مستحب است نمازهای واجب خصوصا نمازهای یومیه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصا برای همسایه مسجد و كسی كه صدای اذان مسجد را می شنود بیشتر سفارش شده است.[۲]

نماز جماعت در قرآن

  • خداوند در قرآن کریم‌ می‌‌فرماید: «واَقيموا الصلاة وآتوا الزكوة واركَعوا مع الراكعين»؛[۳] نماز را به پای دارید و زکات دهید و همراه ركوع كنندگان ركوع نمائید.
  • «یا مَرْیَمُ اقْنُتی لِرَبِّكِ وَاسْجُدی وَارْكَعی مَعَ الرَّاكِعینَ»؛ اى مریم، فرمانبرِ پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع كنندگان ركوع نما.[۴]
  • «فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوااللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقیمُواالصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ كِتاباً مَوْقُوتاً‌‌‌‌»؛[۵] و چون نماز را به جاى آوردید، خدا را - در همه حال - ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد كنید. پس چون آسوده خاطر شدید، نماز را - به طور كامل - به پا دارید، زیرا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است.

در این آیات، توصیه به نماز جماعت و انجام عبادت همراه دیگران شده است، زیرا اسلام به اجتماع سفارش كرده است. یعنی همان گونه كه امر به نماز كرده، به برپايى آن به صورت جماعت دستور داده است.‌‌

نماز جماعت در روایات

1. برتری نماز جماعت بر فرادا:

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «صلاةُ الجماعة اَفضل من صلاة الفرد بخَمس و عشرین درجة؛ فضیلت نماز جماعت بیست و پنج برابر نماز فرادا می‌‌باشد».[۶] و نیز فرمود: «صلاةُ الرجل فی جماعة خیرٌ مِن صلاته فی بَیته اربعینَ سنة. قیل: یا رسول الله! صلاة یوم؟ فقال صلی الله علیه وآله: صلاة واحدة؛[۷] یک نماز باجماعت، بهتر از چهل سال نماز فرادی در خانه است. پرسیدند: آیا یک روز نماز؟ فرمود: بلکه یک نماز».

2. حکمت نماز جماعت:

امام رضا علیه السلام فرمود: «انّما جُعلَت الجماعةُ لئلّا یکون الاخلاص والتوحید والاسلام والعبادة لله الا ظاهراً مکشوفاً مشهوراً؛ علت تشریع نماز جماعت آن است که اخلاص و اسلام و توحید و عبادت برای خداوند متعال در معرض دید عموم و ظاهر و مشهور در میان مردم باشد».[۸]

3. حضور در جمع و جماعت:

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «انّ الشیطانَ ذِئبُ الانسان کَذِئب الغَنم یأخذُ الشاةَ القاصیة والناحیة فایّاکم والشعابَ و علیکم بالجماعة والعامة والمسجد؛ شیطان گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان که همیشه میش‌های دورافتاده و کناره‌گیر را می‌‌گیرد. پس، از پراکندگی‌ها بپرهیزید و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومی‌‌ و مسجد».[۹]

4. بی‌اعتنائی به نماز جماعت:

از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل شده که: «مَن سمعَ النداء فلم یُجِبه مِن غیر علّة فلا صلاةَ لَه؛ هر که صدای اذان جماعت را بشنود و بدون هیچ عذری اجابت نکند، نماز ندارد (نمازش مقبول نیست)».[۱۰]

5. نماز جماعت، میزان شناسایی:

پیامبر گرامی ‌‌اسلام صلی الله علیه وآله فرمود: «اِن سُئلتَ عَمّن لم یَشهد الجماعةَ فقُل: لا أعرُفه؛ اگر درباره کسی که به نماز جماعت حاضر نمی‌‌شود از تو سؤالی نمودند، بگو من او را نمی‌‌شناسم».[۱۱]

اهمیت نماز جماعت

برای نماز جماعت، آثار فردی و اجتماعی و پاداش‌هایی در روایات ‌‌بیان شده، که نشانه اهمیت آن است.

طبق احادیث، شرکت دائم در نماز جماعت، انسان را از نفاق بیمه می‌‌کند.[۱۲] در زمان پیامبر صلی الله علیه وآله هرگاه افراد نماز جماعت کم می‌‌شدند، آن حضرت به جستجو و تفقّد از افراد می‌‌پرداخت و می‌‌فرمود: شرکت در نماز صبح و عشاء، بر منافقان از هر چیز سنگین‌تر است.[۱۳] قرآن نیز، از اوصاف منافقان، بی‌حالی و کسالت هنگام نماز را بیان کرده است: «وإذا قامُوا إلی الصّلوة قامُوا کُسالی».[۱۴] چرا که سحرخیزی و حضور در جماعت مسلمین، آن هم از راه‌های دور و در گرما و سرما، نشانه صداقت در ایمان نمازگزار است.

در حدیثی، تحقیر نماز جماعت به منزله تحقیر خداوند بشمار آمده است: «مَن حقّرَه فانّما یُحقّر الله».[۱۵] و در مقابل، در حدیث دیگر آمده: هر که نماز جماعت را دوست بدارد، خدا و فرشتگان او را دوست می‌‌دارند.[۱۶]

همین که کسی برای شرکت در نماز جماعت از منزل خارج می‌‌شود یا در مسجد، در انتظار نماز جماعت بسر می‌‌برد، پاداش کسی را دارد که در این مدت، به نماز مشغول بوده است.[۱۷] و برای هر گامی ‌‌که به سوی نماز جماعت و مسجد برداشته شود، ثواب و حسنه در نظر گرفته شده است.[۱۸]

از پيامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مورد ثواب هر یک از نمازهای يوميه نقل است که فرمود: هر کس نماز صبح را به جماعت به جا آورد سپس تا طلوع خورشيد به ذکر خداوند بي‌نياز و بلندمرتبه پردازد در بهشت هفتاد درجه خواهد داشت... و کسي که نماز ظهر را به جماعت بخواند در بهشت جاويد، پنجاه درجه خواهد داشت... و هر کس نماز عصر را به جماعت بخواند ثواب آزادکردن هشت نفر از فرزندان اسماعيل را خواهد داشت...‌‌ و کسي که نماز مغرب را به جماعت بخواند گويا يک حج و يک عمره مقبول به جا آورده است و هر کس نماز عشاء را به جماعت بخواهد مانند اين است که شب قدر را شب زنده داری نموده است.‌‌[۱۹]

پانویس

  1. دانشنامه جهان اسلام، مدخل "نماز جماعت"، محمدکاظم رحمان ستایش
  2. احكام نماز جماعت، سایت ستاد اقامه نماز
  3. سوره بقره، آيه 43.
  4. سوره آل عمران، آيه 43.
  5. سوره نساء، آيه 103.
  6. وسائل الشیعة، ج 5، ص 374.
  7. مستدرک الوسائل، ج 1، ص 488.
  8. وسائل الشیعه، ج 5، ص 372.
  9. کنزالعمال، ج 7، ص 581، حدیث 20355.
  10. وسائل الشیعه، ج 5، ص 375؛ کنزالعمال، ج 8، حدیث 22799.
  11. محجة البیضاء، ج 1، ص 342.
  12. مستدرک الوسائل، ج 1، ص 488.
  13. کنزالعمال، ج 8، ص 256.
  14. سوره نساء، آیه 142.
  15. من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 377.
  16. مستدرک الوسائل، ج 1، ص 488.
  17. کنزالعمال، ج 8، حدیث 22818 و 22827.
  18. کنزالعمال، ج 8، حدیث 22815.
  19. الأمالی شیخ صدوق، ص 41؛ بحارالانوار، ج 85، ص 436.