یا مبرور: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
+
«یا مَبرور» -به معناى «نیکى شده‌» و «حمایت‌ شده»- شعار طایفه‌ «ازد» در [[كوفه|کوفه]] بود. هنگامى که [[عبدالله بن عفیف ازدی]] در مجلس‌ [[عبیدالله بن زیاد]] نسبت به جنایت او در کشتن [[امام حسين|امام حسین]] علیه السلام اعتراض کرد و او را رسوا نمود، ابن‌زیاد به مأموران خود دستور داد وی را دستگیر کنند.
  
شعار طایفه‌ «ازد» در [[كوفه|کوفه]] بود. هنگامى که [[عبدالله بن عفیف ازدی|عبدالله عفیف ازدى]] در مجلس‌ «[[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]]» نسبت به جنایت او در کشتن [[امام حسين|امام حسین]] علیه السلام اعتراض کرد و ابن زیاد فرمان داد که ‌«او را بگیرید!».
+
عبدالله بن عفیف شعار «یا مبرور» سر داد و گروهى از طایفه ازد گرد آمده و او را از مجلس بیرون بردند.<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۲۷.</ref> اما همین که تاریکی شب فرارسید و مردم در خانه‌های خویش آرمیدند، مأموران عبیدالله به خانه عبدالله بن عفیف هجوم آورده و او را با ضربات شمشیر به شهادت رسانیدند. آنگاه، سرش را از بدن جدا کرده و پیکر بی‌جانش را به دار آویختند.<ref>ن.ک: الارشاد، شیخ مفید، ص ۴۷۴؛ لهوف، سید بن طاووس، ص ۱۸۵.</ref>
 
 
عبدالله بن عفیف شعار «یا مبرور» سر داد و گروهى از طایفه ازد گرد آمده و او را از مجلس بیرون بردند.<ref>[[مقتل الحسين(عليه السلام) (مقرم) (کتاب)|مقتل الحسین]]، مقرم، ص ۴۲۷.</ref> معناى آن‌ «نیکى شده‌» و «حمایت‌ شده» است.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۰: سطر ۸:
 
==منابع==
 
==منابع==
  
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
+
*[[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی، نشر معروف.
 
+
*روزشمار تاریخ اسلام، سید تقی واردی، جلد اول، ماه محرم.
 
[[رده:شعارهای عاشورائی]]
 
[[رده:شعارهای عاشورائی]]
 
[[رده:خونخواهی امام حسین علیه السلام]]
 
[[رده:خونخواهی امام حسین علیه السلام]]
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۵

«یا مَبرور» -به معناى «نیکى شده‌» و «حمایت‌ شده»- شعار طایفه‌ «ازد» در کوفه بود. هنگامى که عبدالله بن عفیف ازدی در مجلس‌ عبیدالله بن زیاد نسبت به جنایت او در کشتن امام حسین علیه السلام اعتراض کرد و او را رسوا نمود، ابن‌زیاد به مأموران خود دستور داد وی را دستگیر کنند.

عبدالله بن عفیف شعار «یا مبرور» سر داد و گروهى از طایفه ازد گرد آمده و او را از مجلس بیرون بردند.[۱] اما همین که تاریکی شب فرارسید و مردم در خانه‌های خویش آرمیدند، مأموران عبیدالله به خانه عبدالله بن عفیف هجوم آورده و او را با ضربات شمشیر به شهادت رسانیدند. آنگاه، سرش را از بدن جدا کرده و پیکر بی‌جانش را به دار آویختند.[۲]

پانویس

  1. مقتل الحسین، مقرم، ص ۴۲۷.
  2. ن.ک: الارشاد، شیخ مفید، ص ۴۷۴؛ لهوف، سید بن طاووس، ص ۱۸۵.

منابع

  • فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، نشر معروف.
  • روزشمار تاریخ اسلام، سید تقی واردی، جلد اول، ماه محرم.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه