ولادت امام کاظم علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 7 صفر|سال= سال 128 هجری قمری}}  
+
{{تقویم|روز= 7 صفر|سال= سال ۱۲۸ هجری قمری}}  
 +
[[امام کاظم]] علیه‌السلام در هفتم [[صفر|ماه صفر]] در أبواء (محلى میان [[مکه]] و [[مدینه]]) دیده به جهان گشود. روز ولادت آن حضرت در برخی منابع دیگر، ماه [[ماه ذی الحجه|ذی الحجه]]<ref>دلائل الإمامة، قم: بعثت‏، ۱۴۱۳ ق‏، ص ۳۰۳</ref> (بدون تعیین روز آن) ذکر شده است. سال ولادت آن حضرت را نیز برخی ۱۲۷ هجری،<ref>دلائل الإمامة، قم: بعثت‏، ۱۴۱۳ ق‏، ص ۳۰۳</ref> و برخی ۱۲۸ هجری<ref>الإرشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۲۱۵ ؛ ‏اعلام الوری، طبرسی، ج۲، ص۶.</ref> گفته اند.
  
 +
پدر گرامی‌اش [[امام صادق]] علیه‌السلام امام ششم [[شیعیان]] و مادرش [[حمیده مادر امام کاظم علیه السلام|حمیده خاتون]] معروف به حمیده مصفاة (پاک) است.‏<ref>طبرسی، اعلام الوری، مؤسسة آل البیت‏، ۱۴۱۷ ق، ج۲، ص۶.</ref>
  
 +
امام موسى  بن  جعفر علیه‌السلام ملقب به کاظم، صابر، صالح، امین و عبدصالح است و [[کنیه]] شریف او ابوابراهیم، ابوالحسن و ابوعلى است که در میان [[محدث|محدثان]] به ابوالحسن اول معروف است.<ref> بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج ۴۸، ص ۱؛ زندگانى چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام  الورى)، ص ۴۰۱؛ الارشاد (شیخ مفید)، ص ۵۵۹.</ref>
  
[[امام کاظم]] علیه‌السلام در هفتم [[صفر]] سال 128 هجرى قمرى در أبوا (محلى ميان [[مكه]] و [[مدينه]]) ديده به جهان گشود و با نور خود جهان هستى را روشن كرد. پدرش [[امام صادق]] علیه‌السلام امام ششم [[شيعيان]] و مادرش حميده  بربريه معروف به حميده  مصفاة است. امام موسى  بن  جعفر علیه‌السلام ملقب به كاظم، صابر، صالح، امين و عبدصالح است و [[كنيه]] شريف او ابوابراهيم، ابوالحسن و ابوعلى است كه در ميان محدثان به ابوالحسن اول معروف است.<ref> [[بحارالانوار]] ([[علامه مجلسی]])، ج 48، ص 1؛ [[زندگانى چهارده معصوم علیهم‌السلام]] (ترجمه [[اعلام  الورى]])، ص 401 و [[الارشاد]] ([[شيخ مفيد]])، ص 559.</ref>
+
امام کاظم علیه‌السلام در مکتب علمى و معنوى پدرش امام جعفرصادق علیه‌السلام پرورش یافت و در میان [[علویان]] که نخبگان امت اسلام و پاکترین ریشه‌ هاى انسانى بودند به بزرگى و شرافت نایل آمد. به طورى که پس از شهادت پدرش امام صادق علیه السلام در [[شوال]] ۱۴۸ قمرى به مقام عظماى [[ولایت]] و [[امامت]] رسید و اکثر یاران و اصحاب پدرش به امامتش اقرار و اعتراف کردند.
  
امام كاظم علیه‌السلام در مكتب علمى و معنوى پدرش امام جعفرصادق علیه‌السلام پرورش يافت و در ميان [[علويان]] كه نخبگان امت اسلام و پاكترين ريشه‌ هاى انسانى بودند به بزرگى و شرافت نايل آمد. به طورى كه پس از شهادت پدرش امام جعفرصادق علیه السلام در [[شوال]] 148 قمرى به مقام عظماى [[ولايت]] و [[امامت]] رسيد و اكثر ياران و اصحاب پدرش به امامتش اقرار و اعتراف كردند.
+
امام کاظم علیه‌السلام در عصر حکومت [[مروان  بن  محمد]] (معروف به مروان حمار) که آخرین خلیفه [[بنی امیه|امویان]] بود به دنیا آمد و در ۲۰ سالگى به امامت رسید. مدت امامت آن حضرت، ۳۵ سال است که مصادف با خلافت و حکومت‌ هاى پى در پى [[منصور (خلیفه عباسی)|منصور]]، [[مهدی (خلیفه عباسی)|مهدى]]، [[هادی (خلیفه عباسی)|هادى]] و [[هارون الرشید]] بود.
 
 
امام كاظم علیه‌السلام در عصر حكومت [[مروان  بن  محمد]] [[امویان|اموى]] (معروف به مروان حمار) كه آخرين خليفه امويان بود به دنيا آمد و در مدت عمر شريف خويش، علاوه بر حكومت مروان بن محمد اموى حكومت ستمگرانه پنج تن از [[عباسیان]] (يعنى: سفاح، منصور، مهدى، هادى و هارون) را تحمل كرد. آن حضرت چند بار در عصر مهدى، هادى و هارون از مدينه به [[بغداد]] فراخوانده شد و مورد آزار و شكنجه‌ هاى حكومتى قرار گرفت.
 
 
 
امام موسى‌ كاظم علیه‌السلام در 20 سالگى به امامت رسيد. مدت امامت آن حضرت، 35 سال بود و امامت آن حضرت مصادف بود با خلافت و حكومت‌ هاى پى در پى منصور، مهدى، هادى و [[هارون الرشيد]].
 
 
 
آن حضرت جمعاً به مدت 14 سال به روايتى 7 سال و به روايت ديگر 4 سال از عمر شريف خود را در زندان‌ هاى عباسيان گذرانيد. سرانجام در 55 سالگى در بيست  و پنجم [[رجب]] سال 183 قمرى در زندان سندى  بن  شاهك در بغداد به دستور هارون مسموم گرديد و بر أثر اين مسموميت به [[شهادت]] نايل آمد. بدن شريف آن حضرت را پس از شهادت از زندان بيرون آورده و در مقابر قريش در حوالى بغداد كه هم اكنون معروف به [[كاظمين]] است، دفن نمودند.<ref> همان.</ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
  
سيد تقى واردى، روز شمار تاريخ اسلام، جلد دوم، ماه صفر (باتلخیص)
+
* سید تقى واردى، روز شمار تاریخ اسلام، جلد دوم، ماه صفر.
  
 
منابع بیشتر:
 
منابع بیشتر:
  
[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=77 وقایع الایام شیخ عباس قمی، 7 صفر].
+
* [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=77 وقایع الایام شیخ عباس قمی، ۷ صفر].
  
 
[[رده:وقایع ماه صفر]]
 
[[رده:وقایع ماه صفر]]
 
[[رده:سال ۱۲۸ هجری قمری]]
 
[[رده:سال ۱۲۸ هجری قمری]]

نسخهٔ ‏۳۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۲

تقویم هجری قمری

روز واقعه:7 صفر
سال ۱۲۸ هجری قمری

امام کاظم علیه‌السلام در هفتم ماه صفر در أبواء (محلى میان مکه و مدینه) دیده به جهان گشود. روز ولادت آن حضرت در برخی منابع دیگر، ماه ذی الحجه[۱] (بدون تعیین روز آن) ذکر شده است. سال ولادت آن حضرت را نیز برخی ۱۲۷ هجری،[۲] و برخی ۱۲۸ هجری[۳] گفته اند.

پدر گرامی‌اش امام صادق علیه‌السلام امام ششم شیعیان و مادرش حمیده خاتون معروف به حمیده مصفاة (پاک) است.‏[۴]

امام موسى بن جعفر علیه‌السلام ملقب به کاظم، صابر، صالح، امین و عبدصالح است و کنیه شریف او ابوابراهیم، ابوالحسن و ابوعلى است که در میان محدثان به ابوالحسن اول معروف است.[۵]

امام کاظم علیه‌السلام در مکتب علمى و معنوى پدرش امام جعفرصادق علیه‌السلام پرورش یافت و در میان علویان که نخبگان امت اسلام و پاکترین ریشه‌ هاى انسانى بودند به بزرگى و شرافت نایل آمد. به طورى که پس از شهادت پدرش امام صادق علیه السلام در شوال ۱۴۸ قمرى به مقام عظماى ولایت و امامت رسید و اکثر یاران و اصحاب پدرش به امامتش اقرار و اعتراف کردند.

امام کاظم علیه‌السلام در عصر حکومت مروان بن محمد (معروف به مروان حمار) که آخرین خلیفه امویان بود به دنیا آمد و در ۲۰ سالگى به امامت رسید. مدت امامت آن حضرت، ۳۵ سال است که مصادف با خلافت و حکومت‌ هاى پى در پى منصور، مهدى، هادى و هارون الرشید بود.

پانویس

  1. دلائل الإمامة، قم: بعثت‏، ۱۴۱۳ ق‏، ص ۳۰۳
  2. دلائل الإمامة، قم: بعثت‏، ۱۴۱۳ ق‏، ص ۳۰۳
  3. الإرشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۲۱۵ ؛ ‏اعلام الوری، طبرسی، ج۲، ص۶.
  4. طبرسی، اعلام الوری، مؤسسة آل البیت‏، ۱۴۱۷ ق، ج۲، ص۶.
  5. بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج ۴۸، ص ۱؛ زندگانى چهارده معصوم علیهم‌السلام (ترجمه اعلام الورى)، ص ۴۰۱؛ الارشاد (شیخ مفید)، ص ۵۵۹.

منابع

  • سید تقى واردى، روز شمار تاریخ اسلام، جلد دوم، ماه صفر.

منابع بیشتر: