آیه 35 سوره شوری: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | *'''محيص''': محلّ فرار، حيص به معنى دور شدن و كنار شدن است.<ref>تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص486</ref> | |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۳۰
| <<34 | آیه 35 سوره شوری | 36>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و تا آنان که در آیات ما راه جدال و انکار می‌پیمایند بدانند که بر آنها (از قهر و عذاب ما) هیچ مفرّ و نجاتی نیست.
و تا کسانی که درآیات ما مجادله و ستیزه می کنند، بدانند که آنان را [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست.
و [تا] آنان كه در آيات ما مجادله مى‌كنند، بدانند كه ايشان را [روى] گريزى نيست.
و تا بدانند كسانى كه در آيات ما جدال مى‌كنند. آنان را هيچ گريزگاهى نيست.
کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند بدانند هیچ گریزگاهی ندارند!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- محيص: محلّ فرار، حيص به معنى دور شدن و كنار شدن است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ «34»
يا (كشتى‌ها را) به خاطر آنچه (صاحبانشان) انجام داده‌اند نابود مى‌كند و يا از بسيارى در مى‌گذرد (و غرقشان نمى‌كند).
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ «35»
و كسانى كه در آيات ما مجادله مى‌كنند بدانند كه برايشان راه گريزى نيست.
نکته ها
«يُوبِقْهُنَّ» از «ايباق» به معناى هلاك كردن و در اينجا كنايه از غرق كردن است. «مَحِيصٍ» از «حيص» به معنى راه بازگشت و نجات است.
«1». تفسير صافى.
جلد 8 - صفحه 408
منحرفين به جاى فكر كردن، در آيات خدا جدال مى‌كنند، در آيات قبل فرمود: «لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در اين آيه مى‌فرمايد: «يُجادِلُونَ فِي آياتِنا»
پیام ها
1- هرگز خود را در امان ندانيم، خداوند مى‌تواند ما را در دريا و خشكى به خاطر عملكردمان هلاك كند. «أَوْ يُوبِقْهُنَّ»
2- تنها بعضى گناهان براى هلاك ما كافى است. يُوبِقْهُنَ ... وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ
3- لطف خداوند بر قهرش غالب است. «يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ»
4- عقوبت و عفو بدست خداست. «يُوبِقْهُنَ- يَعْفُ»
5- كسانى كه به جاى توجّه به قدرت الهى، امور طبيعت را تفسير و تحليل مادى مى‌كنند، به هنگام فرارسيدن قهر الهى گريزى نخواهند داشت. يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ
6- كافران لجوج، از عفو الهى محرومند. وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ ... ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35)
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ: و بدانند آنانكه، يُجادِلُونَ فِي آياتِنا: مجادله مى‌كنند در
«1» مستدرك سفينة البحار ج 6 ص 145- 144 و 151 با اختلاف مختصر در عبارت.
جلد 11 - صفحه 432
آيات ما و دلايل قدرت ما، ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ: نيست مر ايشان را گريزگاهى بر نزول عذاب و وقوع عقاب (اين آيه عطف است بر علت مقدره) يعنى اگر خواهد خدا خلاصى دهد مؤمنان را و هلاك نمايد كافران را تا انتقام كشد از آنان و تا بدانند آنها كه خصومت كنند در آيات ما، نيست ايشان را هيچ چاره‌اى در نزول عذاب.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ (31) وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ (32) إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَواكِدَ عَلى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (33) أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِما كَسَبُوا وَ يَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ (34) وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (35)
ترجمه
و نيستيد شما عاجز كنندگان در زمين و نيست براى شما غير از خدا هيچ نگهدارى و نه يارى كننده‌اى
و از نشانه‌هاى قدرت او است كشتيهاى روان در دريا مانند كوهها
اگر بخواهد ساكن ميگرداند باد را پس ميگردند ايستاده بر پشت آن همانا در اين هر آينه نشانه‌ها است براى هر صبر كننده سپاس گزارى
يا هلاك ميگرداند آنها را بآنچه كسب كردند و عفو ميكند از بسيارى
و براى آنكه بدانند آنانكه مجادله ميكنند در آيتهاى ما نيست براى آنها هيچ گريز گاهى.
تفسير
خداوند متعال باز روى سخن را معطوف بكفّار مكه فرموده ميفرمايد شما نميتوانيد بفرار در زمين يا غير آن خدا را عاجز از انزال عذاب و ايصال آن بخودتان نمائيد و كسى نيست كه شما را نگهدارى از عقاب او و يارى در دفع آن از شما نمايد و يكى از دلائل قدرت و رحمت خداوند كشتيهاى جارى و سارى در دريا است كه مانند كوههاى بزرگ است و الجوارى بياء نيز قرائت شده و در هر حال جمع جاريه است اگر بخواهد خدا باد را ساكن و قطع مينمايد پس كشتيها را كدو واقف ميشوند در وسط دريا روى آب چون باد بامر خدا ميوزد و كشتيها را بساحل ميرساند و در اين عنايت الهى بحال بندگان دلائلى است بر توحيد و قدرت و رحمت او كه واقف ميشود بر آن هر كسيكه صبر نمايد بنظر و تأمّل و تفكّر در دليل و شكر كند بر نجات از خطر دريا بعنايت خدا و اگر بخواهد باد را تند مينمايد كه گناهكاران بعقوبت معصيتشان گرفتار و غرق شوند ولى خدا بسيارى از گناهان را عفو ميفرمايد و بسيارى از بندگان را بگناهشان عقوبت نميكند لذا ممكن است بعضى را از غرق نجات دهد و بعضى را ندهد و محتمل است مراد از صبّار شكور مؤمن باشد چون روايت شده ايمان نيمى صبر و نيمى شكر است و در هر حال هلاكت و غرق براى انتقام خدا است از كفّار و براى آنستكه بدانند كسانيكه اشكالات بيجا بقرآن مينمايند و سخنان ناروا در اطراف اولياء خدا ميگويند ملجأ و مفرّى
جلد 4 صفحه 584
از عذاب خدا و انتقام الهى ندارند آنچه ذكر شد بنابر قرائت مشهور است كه يعلم بنصب خوانده‌اند و بايد عطف بر علّت مقدّر شود مانند لينتقم ولى بنا بر قرائت يعلم برفع احتياج بتقدير ندارد يعنى و ميدانند كسانيكه مجادله در آيات ما مينمايند مفرّى از حكم ما ندارند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ يَعلَم‌َ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا ما لَهُم مِن مَحِيصٍ (35)
و ميدانند كساني که مجادله ميكنند در آيات ما نيست از براي آنها چاره‌اي ملجأ و پناهي ندارند.
وَ يَعلَم‌َ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِنا مجادله در آيات اينست که ميخواهند ابطال كنند آيات قدرت الهيه را اما آيات تكوينيه را مثل خلقت آسمان
جلد 15 - صفحه 494
و زمين و تصرفات الهيه و سير كواكب و ارض و نزول باران و همين تسخير رياح و سير كشتي و خلقت اينکه موجودات عالم و نزول غيث و اشباه اينها را يا مستند به طبيعت ميگويند يا باقدامات و فعاليت خود يا به اسباب ظاهريه يا مستند به الهه خود از اصنام و غير اينها يا مستند به شانس و اتفاق و اقدام ديگران مثل اكابر و رؤساء و اشباه اينها و اما آيات تشريعيه مثل ارسال رسل و اقامه معجزات آنها حمل بسحر و چشم‌بندي و انبياء را ساحر و كذاب و مفتري مي‌شمارند ولي تمام اينها از روي عناد و عصبيت و كبر و نخوت است و الا باطنا ميدانند و حجت بر آنها تمام شده.
ما لَهُم مِن مَحِيصٍ در دنيا جواب صحيحي ندارند و در قيامت ملجأ و پناهي ندارند و هيچ راه فراري براي آنها نيست.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 35)- «تا کسانی که در آیات ما مجادله می‌کنند (و به مخالفت و انکار بر می‌خیزند) بدانند هیچ پناهگاهی (جز ذات پاک خداوند) ندارند» (وَ یَعْلَمَ الَّذِینَ یُجادِلُونَ فِی آیاتِنا ما لَهُمْ مِنْ مَحِیصٍ).
چرا که آگاهانه به مخالفت برخاسته، و از روی عداوت و لجاج به ستیزه جویی ادامه می‌دهند، آنها از عفو و رحمتش ممنوعند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص486
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
