سوره شمس/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ترتیل)
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
 
<center>'''سورة الشمس'''</center>   
 
<center>'''سورة الشمس'''</center>   
  
<center>(ترجمه آیتی)</center>  
+
<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>  
  
 
{{کلیک آیه}}
 
{{کلیک آیه}}
 
 
==1==
 
==1==
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ</span><p></P>
 
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px"> [[آیه 1 سوره شمس|وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا]] <span font-size:14pt>﴿١﴾</span></span>
به نام خدای بخشاینده مهربان
+
<p></P>
 
+
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
 
+
سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش (۱)<p></P>
[[آیه 1 سوره شمس|
 
{{متن قرآن|وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا }}]]
 
 
 
 
 
سوگند به آفتاب و روشنی اش به هنگام، چاشت،
 
 
==2==
 
==2==
[[آیه 2 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|2|﴿٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا }}]]
+
و به ماه هنگامی که از پی آن برآید (۲)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به ماه چون از پی آن بر آید،
 
 
==3==
 
==3==
[[آیه 3 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|3|﴿٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا }}]]
+
و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند (۳)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به روز چون گیتی را روشن کند،
 
 
==4==
 
==4==
[[آیه 4 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|4|﴿٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا }}]]
+
و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد (۴)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به شب چون فرو پوشدش،
 
 
==5==
 
==5==
[[آیه 5 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|5|﴿٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا }}]]
+
و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد (۵)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به آسمان و آن که آن را برآورده،
 
 
==6==
 
==6==
[[آیه 6 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|6|﴿٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا }}]]
+
و به زمین و آنکه آن را گستراند (۶)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به زمین و آن که آن را بگسترده،
 
 
==7==
 
==7==
[[آیه 7 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|7|﴿٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا }}]]
+
و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، (۷)<p></P>
 
 
 
 
و سوگند به نفس و آن که نیکویش بیافریده
 
 
==8==
 
==8==
[[آیه 8 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|8|﴿٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا }}]]
+
پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. (۸)<p></P>
 
 
 
 
سپس بدیها و پرهیزگاریهایش را به او الهام کرده
 
 
==9==
 
==9==
[[آیه 9 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|9|﴿٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا }}]]
+
بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. (۹)<p></P>
 
 
 
 
که: هر که در پاکی آن کوشید رستگار شد،
 
 
==10==
 
==10==
[[آیه 10 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا }}]]
+
و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. (۱۰)<p></P>
 
 
 
 
و هر که در پلیدی اش فرو پوشید نومید گردید
 
 
==11==
 
==11==
[[آیه 11 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|11|﴿١١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا }}]]
+
قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، (۱۱)<p></P>
 
 
 
 
قوم ثمود از روی سرکشی تکذیب کردند
 
 
==12==
 
==12==
[[آیه 12 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا }}]]
+
زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. (۱۲)<p></P>
 
 
 
 
آنگاه که شقی ترینشان برخاست،
 
 
==13==
 
==13==
[[آیه 13 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا }}]]
+
پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] (۱۳)<p></P>
 
 
 
 
پیامبر خدا به آنها گفت که ماده شتر خدا را سیراب کنید
 
 
==14==
 
==14==
[[آیه 14 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا }}]]
+
ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ (۱۴)<p></P>
 
 
 
 
تکذیبش کردند و شتر را پی کردند پس پروردگارشان به سبب گناهشان
 
 
==15==
 
==15==
[[آیه 15 سوره شمس|
+
{{متن قرآن/در سوره|شمس|91|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا }}]]
+
و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. (۱۵)<p></P>
 
 
 
 
و او از سرانجام کرده خویش بیمناک نشد
 
  
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۳۹


Quran1.jpg
درباره سوره شمس (91)
آیات سوره شمس
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)



سورة الشمس
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش (۱)

2

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾

و به ماه هنگامی که از پی آن برآید (۲)

3

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿٣﴾

و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند (۳)

4

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿٤﴾

و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد (۴)

5

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾

و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد (۵)

6

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾

و به زمین و آنکه آن را گستراند (۶)

7

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾

و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، (۷)

8

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾

پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. (۸)

9

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿٩﴾

بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. (۹)

10

وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿١٠﴾

و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. (۱۰)

11

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾

قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، (۱۱)

12

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾

زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. (۱۲)

13

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿١٣﴾

پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] (۱۳)

14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾

ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ (۱۴)

15

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾

و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. (۱۵)