لعنت بر یزید: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منابع) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | از سنت هاى | + | از سنت هاى [[شیعه|شیعى]] هنگام آب نوشیدن، فرستادن درود و سلام بر [[امام حسین]] علیه السلام و لعنت بر قاتلان او است. [[لعن]] به معناى طرد از رحمت و دور کردن است. عرب، هرگاه کسى تمرد مى‌کرد او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامنگیرشان نشود.<ref>مجمع البحرین.</ref> |
| − | [[امام صادق]] | + | [[امام صادق]] علیه السلام به نقل داود رقى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود: لعنت خدا بر قاتل [[امام حسین علیه السلام|حسین]]، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آن که خداوند براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیئه از او محو مى‌کند...: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الا کتب‌الله له مائة الف حسنة و حط عنه ماة الف سیئة...».<ref>اسرار الشهادة، فاضل دربندى، ص ۷۷، مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۸۷.</ref> |
| − | و | + | و این، جزء فرهنگ عاشورایى مردم شده است و بر سقاخانه‌ها مى‌نویسند: «آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن». لعنت بر [[یزید بن معاویه|یزید]] و [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] و [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثه [[عاشورا]] و قتل [[امام حسین]] علیه السلام در [[زیارتنامه|زیارتنامه‌هاى]] متعددى از جمله در [[زیارت عاشورا|زیارت عاشورا]] و [[زیارت وارث|وارث]] آمده است: «اللهم العن یزید خامسا و العن عبیدالله بن زیاد و ابن مرجانة و [[عمر بن سعد]] و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة».<ref>[[زیارت عاشورا]]، [[مفاتیح الجنان]]، ص ۴۵۸. </ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | |
| + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | ||
[[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]] | [[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۰
از سنت هاى شیعى هنگام آب نوشیدن، فرستادن درود و سلام بر امام حسین علیه السلام و لعنت بر قاتلان او است. لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است. عرب، هرگاه کسى تمرد مى‌کرد او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامنگیرشان نشود.[۱]
امام صادق علیه السلام به نقل داود رقى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود: لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آن که خداوند براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیئه از او محو مى‌کند...: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الا کتب‌الله له مائة الف حسنة و حط عنه ماة الف سیئة...».[۲]
و این، جزء فرهنگ عاشورایى مردم شده است و بر سقاخانه‌ها مى‌نویسند: «آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن». لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثه عاشورا و قتل امام حسین علیه السلام در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است: «اللهم العن یزید خامسا و العن عبیدالله بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة».[۳]
پانویس
- ↑ مجمع البحرین.
- ↑ اسرار الشهادة، فاضل دربندى، ص ۷۷، مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۸۷.
- ↑ زیارت عاشورا، مفاتیح الجنان، ص ۴۵۸.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
