آیه 125 سوره طه: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
سطر ۶۷: | سطر ۶۷: | ||
سؤال: كور بودن مجرمين، با آيه «اقْرَأْ كِتابَكَ» «3» كه خواندن نامه اعمال نياز به چشم | سؤال: كور بودن مجرمين، با آيه «اقْرَأْ كِتابَكَ» «3» كه خواندن نامه اعمال نياز به چشم | ||
− | + | ------ | |
«1». تفسير نورالثقلين. | «1». تفسير نورالثقلين. | ||
سطر ۹۹: | سطر ۹۹: | ||
7- بى ايمان، هم در دنيا زندگى مشقّتبار دارد و هم در آخرت از نعمت ديدن محروم است. «مَنْ أَعْرَضَ- مَعِيشَةً ضَنْكاً- يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى» | 7- بى ايمان، هم در دنيا زندگى مشقّتبار دارد و هم در آخرت از نعمت ديدن محروم است. «مَنْ أَعْرَضَ- مَعِيشَةً ضَنْكاً- يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى» | ||
− | + | ---- | |
«1». منلايحضرهالفقيه، ج 2، ص 447. | «1». منلايحضرهالفقيه، ج 2، ص 447. | ||
سطر ۱۱۷: | سطر ۱۱۷: | ||
− | + | وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى (124) | |
+ | |||
+ | وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي: و هر كه اعراض كند و برگردد از ذكر من، يعنى هر كه روى برگرداند از هدى كه سبب ياد من و عبادت ذات يگانه من باشد، يا هر كه روى برگرداند از ايمان و توحيد و قرآن كه ياد من است. فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً: پس بدرستى كه بر اوست زندگانى تنگ و سخت. | ||
+ | |||
+ | تنبيه: در آيه شريفه سابقه وعده فرمود پيروان هدايت را، در اين آيه بيان فرمايد وعيد معرضين از هدايت را كه براى آنهاست زندگانى سخت؛ و اين يا در دنيا است، يا در قبر، يا در آخرت و در جهنم، يا در تمام اينها، يا در اكثر. اما اول: | ||
− | + | جمعى از مفسرين قائلند، زيرا مسلمان بواسطه توكل بر خدا در دنيا زندگانى نمايد به راحتى و خوشى، و معرض از ياد الهى، طالب زيادتى حريص گرديده خود را به زحمت و سختى اندازد. دوم- قول ابن عباس و ابن مسعود مراد عذاب قبر است كه چنان قبر بر او تنگ شود كه استخوانهاى پهلوهاى او بهم آيد و بر او مسلط شود مارها. سوم- مراد ضيق در آخرت است كه در جهنم طعام ايشان زقوم و ضريع، و آب آنها غسلين، و نميرند در آن. 4- مراد آنكه زندگانى بر او گوارا نشود و از مال و منال خود بهره نبرد، در آخرت به اينكه همه وبال و عذاب گردد. يا در دنيا به اينكه آسايش و سلامتى از او گرفته شود و نتواند حظى و لذتى از طيبات دنيا ببرد. | |
− | + | وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى: و حشر كنيم او را در قيامت نابينا و كور. نزد بعضى نابينا از طريق خير و ثواب، يعنى به هيچ خيرى نرسد، يا نابينا از حجت كه نتواند حجتى آورد. و قول اول مناسب ظاهر آيه باشد. | |
سطر ۱۷۷: | سطر ۱۸۱: | ||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | ===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
− | + | وَ مَن أَعرَضَ عَن ذِكرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً وَ نَحشُرُهُ يَومَ القِيامَةِ أَعمي (124) | |
+ | |||
+ | و كسي که اعراض كند از ياد آوري من پس محقّقا از براي او است زندگاني تنگ، سختي. | ||
+ | |||
+ | (وَ مَن أَعرَضَ عَن ذِكرِي) اعراض پشت پا زدن و قبول نكردن و زير بار نرفتن است و ذكر دستورات الهي که بتوسط انبياء و كتب آسماني و بالاخصّ قرآن مجيد و دين مقدّس اسلام که جامعترين اديان و مشتمل بر جميع ما يحتاج انسان در امر دنيا و آخرت است که حضرت رسالت در خطبة الوداع فرمود: | ||
+ | |||
+ | (ما من شيء يقرّبكم الي الجنّة و يبعّدكم عن النّار الا و قد امرتكم به و ما من شيء يبعّدكم عن الجنّة و يقرّبكم الي النّار الّا و قد نهيتكم عنه) | ||
− | + | و در قرآن مجيد ميفرمايد: (وَ لا رَطبٍ وَ لا يابِسٍ إِلّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ) انعام آيه 59 و ميفرمايد: | |
− | + | (وَ كُلَّ شَيءٍ أَحصَيناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ) يس آيه 11. | |
− | ( | + | (فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً) مبتلي ميشود بحرص و بخل و امساك و غرق دنيا ميشود و بكلّي از آخرت محروم ميگردد و فرصت و مجالي براي خود قرار نميدهد و با اهل دنيا دائما در زد و خورد است بخلاف كساني که بدستورات دين رفتار ميكنند بقناعت زندگاني ميكنند و راضي بمقادير الهي هستند و توكّل بر خدا ميكنند و |
− | ( | + | جلد 13 - صفحه 119 |
+ | |||
+ | بامور آخرتي ميپردازند و بكمال راحتي طي ميكنند و سعادت دارين را تحصيل ميكنند و دنيا در نظر آنها مثل مردار گنديده است که بدست آدمهاي پست افتاده نظر كنيد حالات ائمه طاهرين و صلحاء مؤمنين با حالات جبابره و اكاسره. | ||
+ | |||
+ | وَ نَحشُرُهُ يَومَ القِيامَةِ أَعمي و محشور ميكنيم او را روز قيامت كور چون روز قيامت (يَومَ تُبلَي السَّرائِرُ) طارق آيه 9 است جميع بواطن ظاهر ميشود متكبّر كبرش ظاهر ميشود فاسق فسق او نمايان ميشود كافر كفرش بارز ميشود و هكذا چيزي از صفات و افعال و عقائد او مخفي و پنهان نيست، و نيز مكرّر اشاره شده که همين نحو که از براي بدن قواي ظاهريّه مثل باصره سامعه لامسه ذائقه شامّه و قواي باطنيّه مثل شهويّه غضبيّه وهميّه عقليّه متخيّله متفكّره متصرّفه متصوّره هست، از براي روح انساني که تعبير بقلب ميكنيم همين نحو قوي است و چون روز قيامت تمام اينکه قوي ظاهر ميشود اگر قلب قوه باصره نداشته و كور بوده حقايق ايمان را درك نميكرد كوري آن ظاهر ميشود اگر طعم ايمان و عبادات را نميچشيده اگر فرمايشات انبياء و دعاة دين را نميشنيده اگر بوي حقيقت بمشامش نرسيده آثارش نمايان ميشود كور و كر و لال وارد صحراي محشر ميشود، لذا ميفرمايد: (صُمٌّ بُكمٌ عُميٌ فَهُم لا يَرجِعُونَ) بقره آيه 17 (فَهُم لا يَعقِلُونَ) بقره آيه 166 (صُمٌّ وَ بُكمٌ فِي الظُّلُماتِ) انعام آيه 39، لذا ميفرمايد: | ||
+ | |||
+ | (وَ نَحشُرُهُ يَومَ القِيامَةِ أَعمي) كور بوده بهمان نحو محشور شده (تنبيه) انسان عوالمي دارد و منازلي که بايد طي كند ظهر آباء رحم امّهات عالم دنيا و عالم آخرت و فقط در عالم دنيا اينکه چهار روزه زندگاني دنيوي ميتواند تغيير صفات و اخلاق و تحصيل عقائد و اعمال صالحه و تكميل اخلاق حميده كند، لذا دار تكليف است و ارسال رسل و انزال كتب و جعل احكام براي همين عالم است از اينکه جهت فرمودند: | ||
+ | |||
+ | (اذا مات إبن آدم انقطع عمله) اگر كور كورانه در اينکه عالم مشي كرد و اعراض | ||
+ | |||
+ | جلد 13 - صفحه 120 | ||
+ | |||
+ | از ذكر الهي نمود و اعتناء بدين و عقائد و احكام آن نكرد بهمين نحو دائما باقيست. | ||
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
سطر ۱۹۲: | سطر ۲۱۴: | ||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | ===برگزیده تفسیر نمونه=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
− | (آیه | + | (آیه 124)- و برای این که تکلیف آنها که فرمان حق را فراموش میکنند نیز روشن گردد اضافه میکند: «و کسی که از یاد من روی گردان شود، زندگی سخت و تنگی خواهد داشت» (وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً). |
+ | |||
+ | «و در قیامت او را نابینا محشور میکنیم» (وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمی). | ||
+ | |||
+ | اصولا تنگی زندگی بیشتر به خاطر کمبودهای معنوی و نبودن غنای روحی است، به خاطر عدم اطمینان به آینده و ترس از نابود شدن امکانات موجود، و وابستگی بیش از حد به جهان ماده است، و آن کس که ایمان به خدا دارد و دل به ذات پاک او بسته، از همه این نگرانیها در امان است. | ||
}} | }} | ||
|-| | |-| | ||
سطر ۲۰۰: | سطر ۲۲۶: | ||
==تفسیر های فارسی== | ==تفسیر های فارسی== | ||
− | ==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه= | + | ==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر خسروی|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر خسروی|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر عاملی|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر عاملی|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر جامع|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر جامع|سوره=20 |آیه=124}}=== |
==تفسیر های عربی== | ==تفسیر های عربی== | ||
− | ==={{تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر الصافی|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر الصافی|سوره=20 |آیه=124}}=== |
− | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=20 |آیه= | + | ==={{تفسیر الکاشف|سوره=20 |آیه=124}}=== |
</tabber> | </tabber> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۶
<<124 | آیه 125 سوره طه | 126>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
گوید: الها، چرا مرا نابینا محشور کردی و حال آنکه من بینا بودم؟
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«قَدْ کُنتُ بَصِیراً»: من بینا بودهام. این جواب به اعتبار اکثر افراد است؛ چرا که برخی در دنیا کور مادرزاد بوده و یا بعدها کور شدهاند.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى «124»
و هر كس از ياد من روى گرداند، پس همانا براى او زندگى تنگ و سختى خواهد بود و ما او را در قيامت نابينا محشور مىكنيم.
قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمى وَ قَدْ كُنْتُ بَصِيراً «125»
(در قيامت خواهد) گفت: پروردگارا! چرا مرا نابينا محشور كردى در حالى كه من (در دنيا) بينا بودم؟!
نکته ها
آيهى قبل بشارت به پيروان حقّ مىداد، ولى اين آيه هشدار واخطار به روىگردانان از حقّ، تا بيم و اميد در كنار هم مطرح شده و مؤثّر باشد.
در روايات، رها كردن خط ولايت اهلبيت عليه السلام يا ترك كردن فريضهى حج، مصداق اعراض از ياد خدا شمرده شده است. «1»
مراد از سختى و تنگى زندگى، نداشتن نيست، بلكه بسيارى از سرمايهداران به خاطر حرص، ترس و دلهره، در فشار و تنگنا زندگى مىكنند. «2»
سؤال: كور بودن مجرمين، با آيه «اقْرَأْ كِتابَكَ» «3» كه خواندن نامه اعمال نياز به چشم
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير نمونه.
«3». اسراء، 14.
جلد 5 - صفحه 405
دارد، چگونه قابل جمع است؟
پاسخ: چون در قيامت مواقف متعدّد است، ممكن است در موقفى بينا و در موقف ديگر اعمى باشند.
روايات متعدّدى مراد از كورى در قيامت را نديدن راه حقّ وخير دانستهاند. «1»
امام سجاد عليه السلام پس از تلاوت آيهى مَنْ أَعْرَضَ ... ضَنْكاً فرمودند: قسم به خداوند! همانا قبر، باغى از باغهاى بهشت يا گودالى از گودالهاى جهنّم است. «2» بنابراين دامنه معيشت تنگ تا برزخ نيز ادامه دارد.
پیام ها
1- انسانها در انتخاب آزادند. «مَنْ أَعْرَضَ»
2- فطرت انسان بر خداپرستى است، انبيا و اديان آسمانى تنها آن را يادآورى مىكنند. «عَنْ ذِكْرِي» «3»
3- دورى از ياد خدا مايه اضطراب، حيرت و حسرت است، هر چند تمكّن مالى بالا باشد. مَنْ أَعْرَضَ ...
4- زندگى آرام و شيرين، فقط در پرتو ياد و ذكر خداست. «مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي»
5- معنويت در زندگى مادّى نيز نقش مهمى دارد. «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً»
6- كسى كه در دنيا چشم جانش را بر روى حقايق بست، در قيامت كور محشور خواهد شد. «مَنْ أَعْرَضَ- يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى»
7- بى ايمان، هم در دنيا زندگى مشقّتبار دارد و هم در آخرت از نعمت ديدن محروم است. «مَنْ أَعْرَضَ- مَعِيشَةً ضَنْكاً- يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى»
«1». منلايحضرهالفقيه، ج 2، ص 447.
«2». بحار، ج 7، ص 104.
«3». «ذكر» يادآورى چيزى است كه انسان فراموش كرده است.
تفسير نور(10جلدى)، ج5، ص: 406
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم