الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیه (کتاب): تفاوت بین نسخهها
سطر ۶: | سطر ۶: | ||
|تصویر=[[پرونده:الروضه البهیه فی شرح المعه الدمشقیه.jpg|240px|وسط]] | |تصویر=[[پرونده:الروضه البهیه فی شرح المعه الدمشقیه.jpg|240px|وسط]] | ||
− | |نویسنده= | + | |نویسنده= شهید ثانی |
|موضوع=فقه جعفری | |موضوع=فقه جعفری | ||
سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
|تعداد جلد=10 | |تعداد جلد=10 | ||
− | |عنوان افزوده1= | + | |عنوان افزوده1=تحقیق |
|افزوده1=محمد كلانتر | |افزوده1=محمد كلانتر |
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۰
الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة معروف به شرح لمعه کتابی است معروفترین شرح کتاب لمعه و اثر شهید ثانی است. این کتاب اولین کتاب درسی فقه امامیه در حوزه است.
نویسنده | شهید ثانی |
موضوع | فقه جعفری |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 10 |
تحقیق | محمد كلانتر |
|
محتویات
مؤلف
شيخ سعيد زين الدين بن على بن احمد بن تقى عاملى، معروف به شهيد ثانى( م 966 ق).
موضوع کتاب
اين كتاب از بهترين شروح اللمعة الدمشقية تأليف شهيد اول است كه يك دورۀ نيمه استدلالى فقه اماميّه را در بردارد. جلد اول شامل باب طهارت تا مساقات و جلد دوم از باب اجاره شروع و به باب ديات ختم مىشود.
ارزش كتاب
عبارات لطيف و ذوقى و سليقۀ بىنظير در نگارش متن آن، اين كتاب را از بهترين شروح مزجى فقهى قرار داده، به گونهاى كه تميّز بين متن و شرح مشكل است. اين كتاب در كنار« روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان» و«مسالك الأفهام» از آثار جاويدان شهيد ثانى است كه صدها سال است در حوزههاى علميۀ شيعه محور تعليم و تعلم قرار گرفته است و هنوز هم از مهمترين كتابهاى درسى حوزههاى علميه مىباشد. نحوۀ نگارش كتاب به گونهاى است كه هم افراد مبتدى مىتوانند مباحث فقهى آن را به آسانى بياموزند و هم علماء و فضلاء از آن استفاده نمايند.از زمان نگارش اين كتاب، فقها و بزرگان به آن توجه داشته و بزرگانى همچون سيد محمد عاملى( م 1009 ق) در مدارك الأحكام،فاضل هندى( م 1137 ق) در كشف اللثام، وحيد بهبهانى( م 1206 ق) در مجمع الفائدة و البرهان، سيد محمد جواد عاملى( م 1226 ق) در مفتاح الكرامة، سيد على طباطبايى( م 1231 ق) در رياض المسائل، فاضل نراقى( م 1245 ق) در مستندالشيعة و شيخ انصارى( م 1281 ق) در كتابهايش و ديگران به آن استناد نمودهاند.
تاريخ تأليف
آغاز نگارش آن در اوائل ربيع الاول 956 ق و پايان آن شب شنبه بيست و يكم جمادى الاولى 957 ق در حدود 6 ماه مىباشد.( ذ/ 6/ 90، 11/ 29، 14/ 49).
شروح و حواشی
در حدود يك صد شرح و حاشيه در كتاب الذريعة ذكر شده است كه مهمترين آنان شرح آقا جمال الدين خوانسارى( م 1125 ق)، سلطان العلماء( م 1064 ق) صاحب المدارك( م 1009 ق) هستند.