جاهليت: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | |
| + | |||
| + | '''روزگار عرب پیش از اسلام.''' | ||
عنوان جاهلیت به مقطعى از تاریخ عرب (حدود دو قرن) پیش از ظهور [[اسلام]] و بعثت پیامبر صلى الله علیه و آله - كه بت‌پرستى و نیز جهل و خرافه‌گرایى از شاخصه‌هاى بارز آن به شمار مى‌رود - اطلاق مى‌گردد و از آن به مناسبت در برخى ابواب فقه سخن رفته است. | عنوان جاهلیت به مقطعى از تاریخ عرب (حدود دو قرن) پیش از ظهور [[اسلام]] و بعثت پیامبر صلى الله علیه و آله - كه بت‌پرستى و نیز جهل و خرافه‌گرایى از شاخصه‌هاى بارز آن به شمار مى‌رود - اطلاق مى‌گردد و از آن به مناسبت در برخى ابواب فقه سخن رفته است. | ||
| سطر ۵: | سطر ۷: | ||
[[قرآن كریم]] چهار بار واژه جاهلیت را با نگرش منفى بكار برده و از آن با گمان جاهلى،<ref> [[سوره آل عمران]]/ 154. </ref> حكم جاهلى،<ref> [[سوره مائده]]/ 50. </ref> خودنمایى جاهلى<ref> [[سوره احزاب]]/ 33. </ref> و حمیت و عصبیت جاهلى<ref> [[سوره فتح]]/ 26. </ref> تعبیر كرده است. علاوه بر آن به برخى سنن و رسوم جاهلى اشاره و امت اسلامى را از آن‌ها بر حذر داشته است، از جمله: جابه‌جا كردن ماه‌هاى حرام<ref> [[سوره توبه]]/ 37؛ منتهى المطلب ج9، ص12. </ref>(نَسى‌ء)، رباخوارى،<ref> [[سوره بقره]]/ 275؛ جواهرالكلام 2ج3، ص403. </ref> قماربازى، شراب خوارى، استقسام به ازلام<ref> [[سوره مائده]]/ 90. </ref>، مقدس دانستن بعضى حیوانات یا وقف آن‌ها از قبیل بَحیره، وَصیله و حام<ref> همان، 103. </ref>، ظِهار به گونه‌اى كه حرمت ابدى درپى داشته باشد،<ref> [[سوره مجادله]]/ 2. </ref> محروم كردن زنان از ارث،<ref> جواهرالكلام 3ج9، ص102. </ref> كشتن فرزندان از بیم فقر،<ref> [[سوره انعام]]/ 151؛ [[سوره اسراء]]/ 31. </ref> زنده به گور كردن دختران<ref> [[سوره تكویر]]/ 8. </ref> و فرزند خوانده را بسان فرزند واقعى دانستن.<ref> [[سوره احزاب]]/ 4؛ جواهرالكلام 1ج6، ص99. </ref> | [[قرآن كریم]] چهار بار واژه جاهلیت را با نگرش منفى بكار برده و از آن با گمان جاهلى،<ref> [[سوره آل عمران]]/ 154. </ref> حكم جاهلى،<ref> [[سوره مائده]]/ 50. </ref> خودنمایى جاهلى<ref> [[سوره احزاب]]/ 33. </ref> و حمیت و عصبیت جاهلى<ref> [[سوره فتح]]/ 26. </ref> تعبیر كرده است. علاوه بر آن به برخى سنن و رسوم جاهلى اشاره و امت اسلامى را از آن‌ها بر حذر داشته است، از جمله: جابه‌جا كردن ماه‌هاى حرام<ref> [[سوره توبه]]/ 37؛ منتهى المطلب ج9، ص12. </ref>(نَسى‌ء)، رباخوارى،<ref> [[سوره بقره]]/ 275؛ جواهرالكلام 2ج3، ص403. </ref> قماربازى، شراب خوارى، استقسام به ازلام<ref> [[سوره مائده]]/ 90. </ref>، مقدس دانستن بعضى حیوانات یا وقف آن‌ها از قبیل بَحیره، وَصیله و حام<ref> همان، 103. </ref>، ظِهار به گونه‌اى كه حرمت ابدى درپى داشته باشد،<ref> [[سوره مجادله]]/ 2. </ref> محروم كردن زنان از ارث،<ref> جواهرالكلام 3ج9، ص102. </ref> كشتن فرزندان از بیم فقر،<ref> [[سوره انعام]]/ 151؛ [[سوره اسراء]]/ 31. </ref> زنده به گور كردن دختران<ref> [[سوره تكویر]]/ 8. </ref> و فرزند خوانده را بسان فرزند واقعى دانستن.<ref> [[سوره احزاب]]/ 4؛ جواهرالكلام 1ج6، ص99. </ref> | ||
| − | در روایات نیز به برخى اعمال جاهلى اشاره و از آن‌ها نهى شده است، از جمله: غذاخوردن نزد صاحبان مصیبت و عزا،<ref> العروةالوثقىٰ ج2، ص 124-125؛ الحدائق الناضرة ج4، ص161. </ref> بیع حصاة، بیع ملامسه، بیع منابذه<ref> كتاب المكاسب، ج4، ص182. </ref> و نكاح شغار.<ref> الحدائق الناضرة 2ج4، ص99. </ref> | + | در روایات نیز به برخى اعمال جاهلى اشاره و از آن‌ها نهى شده است، از جمله: غذاخوردن نزد صاحبان مصیبت و عزا،<ref> العروةالوثقىٰ ج2، ص 124-125؛ الحدائق الناضرة ج4، ص161. </ref> بیع حصاة، بیع ملامسه، بیع منابذه<ref> كتاب المكاسب، ج4، ص182. </ref> و نكاح شغار.<ref> الحدائق الناضرة 2ج4، ص99.</ref> |
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 42. | |
| − | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 42 | ||
[[رده:تاریخ صدر اسلام]] | [[رده:تاریخ صدر اسلام]] | ||
| − | |||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۳۵
روزگار عرب پیش از اسلام.
عنوان جاهلیت به مقطعى از تاریخ عرب (حدود دو قرن) پیش از ظهور اسلام و بعثت پیامبر صلى الله علیه و آله - كه بت‌پرستى و نیز جهل و خرافه‌گرایى از شاخصه‌هاى بارز آن به شمار مى‌رود - اطلاق مى‌گردد و از آن به مناسبت در برخى ابواب فقه سخن رفته است.
قرآن كریم چهار بار واژه جاهلیت را با نگرش منفى بكار برده و از آن با گمان جاهلى،[۱] حكم جاهلى،[۲] خودنمایى جاهلى[۳] و حمیت و عصبیت جاهلى[۴] تعبیر كرده است. علاوه بر آن به برخى سنن و رسوم جاهلى اشاره و امت اسلامى را از آن‌ها بر حذر داشته است، از جمله: جابه‌جا كردن ماه‌هاى حرام[۵](نَسى‌ء)، رباخوارى،[۶] قماربازى، شراب خوارى، استقسام به ازلام[۷]، مقدس دانستن بعضى حیوانات یا وقف آن‌ها از قبیل بَحیره، وَصیله و حام[۸]، ظِهار به گونه‌اى كه حرمت ابدى درپى داشته باشد،[۹] محروم كردن زنان از ارث،[۱۰] كشتن فرزندان از بیم فقر،[۱۱] زنده به گور كردن دختران[۱۲] و فرزند خوانده را بسان فرزند واقعى دانستن.[۱۳]
در روایات نیز به برخى اعمال جاهلى اشاره و از آن‌ها نهى شده است، از جمله: غذاخوردن نزد صاحبان مصیبت و عزا،[۱۴] بیع حصاة، بیع ملامسه، بیع منابذه[۱۵] و نكاح شغار.[۱۶]
پانویس
- ↑ سوره آل عمران/ 154.
- ↑ سوره مائده/ 50.
- ↑ سوره احزاب/ 33.
- ↑ سوره فتح/ 26.
- ↑ سوره توبه/ 37؛ منتهى المطلب ج9، ص12.
- ↑ سوره بقره/ 275؛ جواهرالكلام 2ج3، ص403.
- ↑ سوره مائده/ 90.
- ↑ همان، 103.
- ↑ سوره مجادله/ 2.
- ↑ جواهرالكلام 3ج9، ص102.
- ↑ سوره انعام/ 151؛ سوره اسراء/ 31.
- ↑ سوره تكویر/ 8.
- ↑ سوره احزاب/ 4؛ جواهرالكلام 1ج6، ص99.
- ↑ العروةالوثقىٰ ج2، ص 124-125؛ الحدائق الناضرة ج4، ص161.
- ↑ كتاب المكاسب، ج4، ص182.
- ↑ الحدائق الناضرة 2ج4، ص99.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، ص 42.
