اقسام زکات

زكات به دو نوع «زكات مال» و «زكات فطره» تقسيم مى شود.

زكات مال

پرداخت اين نوع زكات در بعضى از روايات، از جمله شرايط قبولى نماز شمرده شده است. از رسول خدا صلى الله عليه و آله در خطبه حجةالوداع نقل شده است: «ايُّهَا النَّاسُ ادُّوا زَكاةَ امْوالِكُمْ، الا! فَمَنْ لَمْ يُزَكِّ فَلا صَلاةَ لَهُ...؛ اى مردم زكات اموال خود را بپردازيد. هان! هر كه زكات ندهد نمازش پذيرفته نيست».

امام رضا عليه السلام نيز فرمود: «مَنْ صَلَّى وَلَمْ يُزَكِّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ صَلاتُهُ؛ كسى كه نماز بخواند ولى زكات نپردازد، نمازش قبول نمى شود».

زكات فطره

دادن زكات فطره، از شرايط قبولى روزه شمرده شده است. پرداخت اين نوع زكات هر سال يك مرتبه و در روز عيد فطر است و بر كسانى كه فقير نباشند؛ يعنى خرج سال خود يا امكان تأمين آن را داشته باشند، واجب است.

مقدار زكات فطره براى خود انسان و كسانى كه از قبيل همسر و فرزند نان‌خور او هستند هر نفر يك صاع كه تقريباً سه كيلو است، مى باشد. جنس آن نيز از گندم، جو، خرما، كشمش، برنج، ذرت و مانند اين‌هاست و چنان‌چه قيمت يكى از اين‌ها را بدهد كافى است. اگر زكات فطره را به يكى از هشت مصرفى كه براى زكات مال گفته شد برساند كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه آن را فقط به فقراى شيعه بدهد. انسان بايد زكات فطره را به قصد قربت بدهد و موقعى كه آن را مى دهد، نيت دادن فطره نمايد.