آیه 90 سوره اعراف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَ...» ایجاد کرد)
 
(تفسیر آیه)
سطر ۵۲: سطر ۵۲:
  
 
سران و اشراف قوم شعيب كه كفر ورزيدند، گفتند: اگر از شعيب پيروى كنيد، قطعاً زيانكار خواهيد بود.
 
سران و اشراف قوم شعيب كه كفر ورزيدند، گفتند: اگر از شعيب پيروى كنيد، قطعاً زيانكار خواهيد بود.
 +
 +
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ «91»
 +
 +
پس (به كيفر عنادشان) زمين‌لرزه شديدى آنان را فراگرفت، پس شب را به صبح آوردند، در حالى كه در خانه‌هاى خود به زانو در افتادند (و مردند).
 +
 +
===نکته ها===
 +
 +
شايد از اين‌كه در اين آيه كلمه‌ى «رجفة»، در آيه‌ى 94 سوره‌ى هود كلمه‌ى «صيحة» و در آيه‌ى 189 سوره شعراء، عبارت‌ «عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ» بكار رفته، استفاده شود كه زلزله همراه با صيحه و ابر تيره بوده است. «1» ممكن است مراد از «رجفه» همان اضطراب و لرزش اندام باشد كه از ترس حاصل مى‌شود، نه زمين لرزه.
 +
 +
چنانكه در آيه‌ى 78 گذشت، «جاثم» به كسى گفته مى‌شود كه به‌رو بر زمين افتاده و يا به زانو افتاده و توان برخاستن ندارد.
 +
 +
===پیام ها===
 +
 +
1- طبقه‌ى اشراف، غالباً مخالف پيامبران بوده‌اند. «وَ قالَ الْمَلَأُ»
 +
 +
2- يكى از شيوه‌هاى كفّار براى بازداشتن مردم از پيروى انبيا، (هنگامى كه ببينند آنان از ايمانشان دست برنمى‌دارند،) تهديد مادّى و اقتصادى است. «إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ» آرى، محروميّت از درآمدهايى كه از طريق كم‌فروشى به دست مى‌آيد، از ديد كافران خسارت است!
 +
 +
«1». تفسير نمونه.
 +
 +
تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 119
 
}}
 
}}
  
سطر ۶۱: سطر ۸۱:
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
  
 +
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (91)
 +
 +
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ: پس فرا گرفت ايشان را زلزله، فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ‌: پس گشتند در خانه‌هاى خود به زمين افتادگان به جسدهاى بى‌ارواح. و اينكه در سوره هود فرموده: فاخذتهم الصيحة، منافى اين نيست،
  
وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ (90)
+
جلد 4 صفحه 141
  
وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ‌: و گفتند گروهى از اشراف قبيله آنهائى كه كافر بودند از قوم شعيب. يا جماعتى ديگر كفار از قوم خود كه:
+
زيرا مراد صيحه عظيمه منكره است كه به جهت عظم صوت آن، زمين به لرزه درآيد و همه هلاك شدند. و يا صيحه، مقدمه زلزله بود، چه مقرر شده كه زلزله بى‌صياح و رياح متصور نشود. و در منهج- مروى است كه جبرئيل عليه السّلام فريادى نمود، زلزله در شهر ايشان افتاد، و همه به لرزه درآمدند. و از ابى عبد اللّه عليه السّلام مروى است كه بعضى به زلزله هلاك شدند، و برخى به صيحه. «1» در تفسير شيخ أبو الفتوح رازى رحمه اللّه از ابن عباس نقل است كه خداى تعالى درى از درهاى جهنم بر آنها بگشاد و حرارتى بر ايشان فرستاد كه نفسهاى آنها منقطع شد، هر چند در سردابها رفتند فايده نبخشيد. و حق تعالى ابرى فرستاد و در او بادى خوش بود، ايشان سردى باد ديدند به سايه ابر شتافتند، تمام مردم زن و مرد و بزرگ و كوچك به بيابان رفتند و به زير ابر مجتمع شدند.
  
لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً: اگر هر آينه متابعت كنيد شعيب را در دين او، و از طريقه خود دست برداريد. إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ‌: بتحقيق باشيد شما آن هنگام زيانكاران كه دين قديم را گذاشته و به محدث ايمان آورديد، و از اقتداى به آباء خود كه اهتدا باشد به ضلالت دين محدث افتيد، و خسارت كلى يابيد؛ و بدين مقال كامل شد حال آنها در ضلال اولا، و در اضلال ثانيا، پس مستحق شدند هلاك را. و لذا:
+
أبو العالية گفت: آن ابر بالاى شهر در آمد و ايشان در منازل بودند، چون ابر بر همه شهر سايه افكند و همه جمع گرديدند، به امر الهى زمين متزلزل، و آتش به سر ايشان فرو ريخت. تمام هلاك شدند، فذلك قوله: فاخذهم عذاب يوم الظّلّة، فاصبحوا فى دارهم جاثمين؛ «2» حاصل آنكه به عذاب الهى هلاك شدند و افتادند بر زمين اجساد بدون روح.
  
  
سطر ۹۸: سطر ۱۲۱:
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ قال‌َ المَلَأُ الَّذِين‌َ كَفَرُوا مِن‌ قَومِه‌ِ لَئِن‌ِ اتَّبَعتُم‌ شُعَيباً إِنَّكُم‌ إِذاً لَخاسِرُون‌َ (90)
+
فَأَخَذَتهُم‌ُ الرَّجفَةُ فَأَصبَحُوا فِي‌ دارِهِم‌ جاثِمِين‌َ (91)
  
و گفتند جماعتي‌ ‌از‌ سران‌ قوم‌ كساني‌ ‌که‌ كافر شدند بساير افراد قوم‌ ‌که‌ ضعفاء قوم‌ بودند و تبعيت‌ ‌از‌ رؤساء ميكردند ‌که‌ ‌اگر‌ دست‌ ‌از‌ دين‌ ‌ما بكشيد و رو بشعيب‌ كنيد و متابعت‌ ‌او‌ ‌را‌ نمائيد ‌در‌ ‌اينکه‌ هنگام‌ ‌شما‌ البته‌ خاسر ميشويد و سرمايه‌ دين‌ ‌را‌ ‌از‌ دست‌ ميدهيد.
+
‌پس‌ گرفت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ لرزه‌ ‌پس‌ صبح‌ كردند ‌در‌ خانه‌ ‌خود‌ فرود افتادگان‌.
  
جلد 7 - صفحه 391
+
فَأَخَذَتهُم‌ُ الرَّجفَةُ بعضي‌ گفتند صيحه‌ آسماني‌ بوده‌ طبق‌ روايت‌ منسوب‌ بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌، و بعضي‌ گفتند زلزله‌ بوده‌، و بعضي‌ گفتند صاعقه‌ بوده‌ و ‌آنها‌ ‌را‌ سوزانيد و بعضي‌ گفتند گاز خفه‌كن‌ بوده‌ و ‌آنها‌ هلاك‌ شدند، لكن‌ اصل‌ رجفه‌ تزلزل‌ بدن‌
  
خسران‌ زيان‌ ‌است‌ مقابل‌ سود ‌که‌ نفع‌ ‌است‌ كسي‌ ‌که‌ سرمايه‌ ‌در‌ دست‌ ‌او‌ ‌باشد‌ و بكار زند ‌از‌ سه‌ حالت‌ بيرون‌ نيست‌، ‌ يا ‌ اينست‌ ‌که‌ زياد ميشود نفع‌ و سودش‌ ميگويند ‌ يا ‌ كم‌ ميشود و ضرر ميدهد خسران‌ و زيانش‌ مينامند و ‌اگر‌ نه‌ سودي‌ برده‌ و نه‌ ضرري‌ سرمايه‌ جسته‌.
+
جلد 7 - صفحه 392
  
وَ قال‌َ المَلَأُ الَّذِين‌َ كَفَرُوا همان‌ رؤساء و امراء و بزرگان‌ ‌من‌ قومه‌ ‌يعني‌ كفار قوم‌ و طرف‌ خطاب‌ ‌آنها‌ ممكن‌ ‌است‌ ضعفاء كفار و تابعين‌ ‌آنها‌ باشند و ممكن‌ ‌است‌ طرف‌ كساني‌ باشند ‌که‌ ايمان‌ بحضرت‌ شعيب‌ آورده‌ بودند و ممكن‌ ‌است‌ بلكه‌ بعيد نيست‌ ‌که‌ جميع‌ باشند لَئِن‌ِ اتَّبَعتُم‌ ‌اگر‌ متابعت‌ كنيد و گوش‌ فرادهيد و ترتيب‌ اثر كنيد شُعَيباً ‌که‌ ايمان‌ بياوريد و موحّد شويد و بتها ‌را‌ رها كنيد إِنَّكُم‌ إِذاً لَخاسِرُون‌َ (‌بر‌ عكس‌ نهند نام‌ زنگي‌ كافور) خسران‌ دنيا و آخرت‌ ‌در‌ اثر شرك‌ و كفر و تكذيب‌ انبياء و ايمان‌ نياوردن‌ ‌است‌ الّا اينكه‌ كُل‌ُّ حِزب‌ٍ بِما لَدَيهِم‌ فَرِحُون‌َ مؤمنون‌ ‌آيه‌ 55 وَ زَيَّن‌َ لَهُم‌ُ الشَّيطان‌ُ أَعمالَهُم‌ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 37 قُل‌ هَل‌ نُنَبِّئُكُم‌ بِالأَخسَرِين‌َ أَعمالًا الَّذِين‌َ ضَل‌َّ سَعيُهُم‌ فِي‌ الحَياةِ الدُّنيا وَ هُم‌ يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم‌ يُحسِنُون‌َ صُنعاً كهف‌ ‌آيه‌ 103، شرك‌ و كفر و ضلالت‌ ‌را‌ نفع‌ ميدانند و ايمان‌ و متابعت‌ انبياء ‌را‌ خسران‌ ميشمارند.
+
‌است‌ ‌که‌ ‌آنها‌ بلرزه‌ افتادند و منشأ ‌آن‌ يكي‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ امور بوده‌، و ممكن‌ ‌است‌ چون‌ حضرت‌ شعيب‌ ‌بر‌ دو طائفه‌ مبعوث‌ ‌بود‌ يكي‌ قوم‌ ‌خود‌ اصحاب‌ مدين‌ و يكي‌ اصحاب‌ ايكه‌ و ‌هر‌ دو هلاك‌ شدند بعضي‌ بصيحه‌ و بعضي‌ بزلزله‌ ‌در‌ قرآن‌ ميفرمايد ‌در‌ مورد اصحاب‌ ايكه‌ ميفرمايد فَأَخَذَهُم‌ عَذاب‌ُ يَوم‌ِ الظُّلَّةِ شعراء ‌آيه‌ 189 و ظاهرا صاعقه‌ ‌باشد‌ و نيز ميفرمايد وَ أَخَذَت‌ِ الَّذِين‌َ ظَلَمُوا الصَّيحَةُ راجع‌ باصحاب‌ مدين‌ ‌است‌ بقرينه‌ وَ إِلي‌ مَديَن‌َ أَخاهُم‌ شُعَيباً هود ‌آيه‌ 86.
 +
 
 +
فَأَصبَحُوا فِي‌ دارِهِم‌ صبحگاه‌ ‌که‌ معلوم‌ ميشود عذاب‌ شبانه‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نازل‌ شد ‌در‌ خانه‌ ‌خود‌ جاثمين‌ افتاده‌گان‌ بودند تمام‌ مرده‌ و هلاك‌ ‌شده‌ و ‌از‌ ‌بين‌ رفته‌
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۱۳: سطر ۱۳۸:
 
===برگزیده تفسیر نمونه===
 
===برگزیده تفسیر نمونه===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
(آیه 90)- در این آیه از تبلیغاتی که مخالفان شعیب در برابر تابعان او می‌کردند سخن به میان آورده، می‌گوید: «اشراف و متکبران خودخواهی که از قوم شعیب راه کفر را پیش گرفته بودند (به کسانی که احتمال می‌دادند تحت تأثیر دعوت شعیب واقع شوند) می‌گفتند: اگر از شعیب پیروی کنید بطور مسلّم از زیانکاران خواهید بود» (وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْباً إِنَّکُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ).
+
(آیه 91)- هنگامی که کارشان به اینجا رسید و علاوه بر گمراهی خویش در گمراه ساختن دیگران نیز اصرار ورزیدند، و هیچ گونه امیدی به ایمان آوردن آنها نبود، مجازات الهی به حکم قانون قطع ریشه فساد به سراغ آنها آمد، «پس زلزله سخت و وحشتناکی آنها را فراگرفت، آنچنان که صبحگاهان همگی به صورت اجساد بی‌جانی در درون خانه‌هایشان افتاده بودند» (فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دارِهِمْ جاثِمِینَ).
 
 
و منظورشان همان خسارتهای مادی بود که دامنگیر مؤمنان به دعوت شعیب می‌شد، زیرا آنها مسلما بازگشت به آیین بت پرستی نمی‌کردند، و بنابراین می‌بایست به زور از آن شهر و دیار اخراج شوند و املاک و خانه‌های خود را بگذارند و بروند.
 
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۲۳: سطر ۱۴۶:
  
 
==تفسیر های فارسی==
 
==تفسیر های فارسی==
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر خسروی|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر عاملی|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر جامع|سوره=7 |آیه=91}}===
  
 
==تفسیر های عربی==
 
==تفسیر های عربی==
==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر المیزان|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر الصافی|سوره=7 |آیه=91}}===
==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=90}}===
+
==={{تفسیر الکاشف|سوره=7 |آیه=91}}===
 
</tabber>
 
</tabber>
  

نسخهٔ ‏۸ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۰۰

مشاهده آیه در سوره

وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<89 آیه 90 سوره اعراف 91>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 9
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

سران کافر امتش گفتند: اگر پیروی شعیب کنید البته در زیان خواهید افتاد.

و اشراف و سران کافر قومش [به مردم] گفتند: اگر از شعیب پیروی کنید، مسلماً شما هم از زیانکارانید.

و سران قومش كه كافر بودند گفتند: «اگر از شعيب پيروى كنيد، در اين صورت قطعاً زيانكاريد.»

مهتران قومش كه كافر بودند، گفتند: اگر از شعيب پيروى كنيد سخت زيان كرده‌ايد.

اشراف زورمند از قوم او که کافر شده بودند گفتند: «اگر از شعیب پیروی کنید، شما هم زیانکار خواهید شد!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

The elite of his people who were faithless said, ‘If you follow Shu'ayb, you will indeed be losers.’

And the chiefs of those who disbelieved from among his people said: If you follow Shu'aib, you shall then most surely be losers

But the chieftains of his people, who were disbelieving, said: If ye follow Shu'eyb, then truly ye shall be the losers.

The leaders, the unbelievers among his people, said: "If ye follow Shu'aib, be sure then ye are ruined!"


تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ «90»

سران و اشراف قوم شعيب كه كفر ورزيدند، گفتند: اگر از شعيب پيروى كنيد، قطعاً زيانكار خواهيد بود.

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ «91»

پس (به كيفر عنادشان) زمين‌لرزه شديدى آنان را فراگرفت، پس شب را به صبح آوردند، در حالى كه در خانه‌هاى خود به زانو در افتادند (و مردند).

نکته ها

شايد از اين‌كه در اين آيه كلمه‌ى «رجفة»، در آيه‌ى 94 سوره‌ى هود كلمه‌ى «صيحة» و در آيه‌ى 189 سوره شعراء، عبارت‌ «عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ» بكار رفته، استفاده شود كه زلزله همراه با صيحه و ابر تيره بوده است. «1» ممكن است مراد از «رجفه» همان اضطراب و لرزش اندام باشد كه از ترس حاصل مى‌شود، نه زمين لرزه.

چنانكه در آيه‌ى 78 گذشت، «جاثم» به كسى گفته مى‌شود كه به‌رو بر زمين افتاده و يا به زانو افتاده و توان برخاستن ندارد.

پیام ها

1- طبقه‌ى اشراف، غالباً مخالف پيامبران بوده‌اند. «وَ قالَ الْمَلَأُ»

2- يكى از شيوه‌هاى كفّار براى بازداشتن مردم از پيروى انبيا، (هنگامى كه ببينند آنان از ايمانشان دست برنمى‌دارند،) تهديد مادّى و اقتصادى است. «إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ» آرى، محروميّت از درآمدهايى كه از طريق كم‌فروشى به دست مى‌آيد، از ديد كافران خسارت است!

«1». تفسير نمونه.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 119

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)


فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (91)

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ: پس فرا گرفت ايشان را زلزله، فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ‌: پس گشتند در خانه‌هاى خود به زمين افتادگان به جسدهاى بى‌ارواح. و اينكه در سوره هود فرموده: فاخذتهم الصيحة، منافى اين نيست،

جلد 4 صفحه 141

زيرا مراد صيحه عظيمه منكره است كه به جهت عظم صوت آن، زمين به لرزه درآيد و همه هلاك شدند. و يا صيحه، مقدمه زلزله بود، چه مقرر شده كه زلزله بى‌صياح و رياح متصور نشود. و در منهج- مروى است كه جبرئيل عليه السّلام فريادى نمود، زلزله در شهر ايشان افتاد، و همه به لرزه درآمدند. و از ابى عبد اللّه عليه السّلام مروى است كه بعضى به زلزله هلاك شدند، و برخى به صيحه. «1» در تفسير شيخ أبو الفتوح رازى رحمه اللّه از ابن عباس نقل است كه خداى تعالى درى از درهاى جهنم بر آنها بگشاد و حرارتى بر ايشان فرستاد كه نفسهاى آنها منقطع شد، هر چند در سردابها رفتند فايده نبخشيد. و حق تعالى ابرى فرستاد و در او بادى خوش بود، ايشان سردى باد ديدند به سايه ابر شتافتند، تمام مردم زن و مرد و بزرگ و كوچك به بيابان رفتند و به زير ابر مجتمع شدند.

أبو العالية گفت: آن ابر بالاى شهر در آمد و ايشان در منازل بودند، چون ابر بر همه شهر سايه افكند و همه جمع گرديدند، به امر الهى زمين متزلزل، و آتش به سر ايشان فرو ريخت. تمام هلاك شدند، فذلك قوله: فاخذهم عذاب يوم الظّلّة، فاصبحوا فى دارهم جاثمين؛ «2» حاصل آنكه به عذاب الهى هلاك شدند و افتادند بر زمين اجساد بدون روح.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


سوره الأعراف «7»: آيات 90 تا 92

وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْباً إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ (90) فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ (91) الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْباً كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْباً كانُوا هُمُ الْخاسِرِينَ (92)

ترجمه‌

و گفتند جماعتى كه كافر بودند از قومش هر آينه اگر پيروى كنيد شعيب را همانا شما آنگاه هر آينه زيانكارانيد

پس گرفت آنها را زلزله پس صبح كردند در خانه خودشان فروماندگان‌

آنانكه تكذيب نمودند شعيب را گويا مسكن نگرفتند در آن كسانيكه تكذيب نمودند شعيب را بودند آنها زيان كاران.

تفسير

جماعت اشراف از اقوام حضرت شعيب بساير كفار گفتند اگر شما دست از دين قديم خود برداريد و متابعت شعيب را نمائيد متضرر ميشويد براى آنكه دين شما حق است و دين شعيب باطل علاوه بر آنكه در صورت متابعت از او شما بايد كم فروشى نكنيد و اين ضرر شما است پس خدا بر آنها غضب فرمود بصيحه آسمانى كه در اثر آن زمين متزلزل شد يا بزلزله كه از آن صداى مهيبى برخواست كه همه از ترس مردند چنانچه در مجمع از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه خداوند يك صيحه فرستاد بر آنها كه همه هلاك شدند و در منهج از آنحضرت نقل نموده كه بعضى بزلزله مردند و بعضى بصيحه و در سوره هود خداوند تصريح بصيحه فرموده است در هر حال ديگر از جاى خود برنخواستند و خوابگاه ابدى را براى خود تهيه نمودند مانند آنكه هيچ وقت در آن بلد نبودند يعنى هيچ اثرى از آثار آنها باقى نماند پس آنانكه تكذيب نمودند آنحضرت را مخصوص شدند بخسران و زيانكارى در دنيا و آخرت و آنانكه متابعت كردند رستگار گشتند و بمناسبت تطابق با گفته كفار فرموده آنانكه تكذيب نمودند شعيب را بودند

جلد 2 صفحه 453

آنها زيان كاران تا جواب مطابق مقال شود و تأكيد و مبالغه در تسفيه و ردّ آنها حاصل گردد و براى مراعات اين نكته الّذين كذّبوا شعيبا در آيه شريفه تكرار شده است ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


فَأَخَذَتهُم‌ُ الرَّجفَةُ فَأَصبَحُوا فِي‌ دارِهِم‌ جاثِمِين‌َ (91)

‌پس‌ گرفت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ لرزه‌ ‌پس‌ صبح‌ كردند ‌در‌ خانه‌ ‌خود‌ فرود افتادگان‌.

فَأَخَذَتهُم‌ُ الرَّجفَةُ بعضي‌ گفتند صيحه‌ آسماني‌ بوده‌ طبق‌ روايت‌ منسوب‌ بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌، و بعضي‌ گفتند زلزله‌ بوده‌، و بعضي‌ گفتند صاعقه‌ بوده‌ و ‌آنها‌ ‌را‌ سوزانيد و بعضي‌ گفتند گاز خفه‌كن‌ بوده‌ و ‌آنها‌ هلاك‌ شدند، لكن‌ اصل‌ رجفه‌ تزلزل‌ بدن‌

جلد 7 - صفحه 392

‌است‌ ‌که‌ ‌آنها‌ بلرزه‌ افتادند و منشأ ‌آن‌ يكي‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ امور بوده‌، و ممكن‌ ‌است‌ چون‌ حضرت‌ شعيب‌ ‌بر‌ دو طائفه‌ مبعوث‌ ‌بود‌ يكي‌ قوم‌ ‌خود‌ اصحاب‌ مدين‌ و يكي‌ اصحاب‌ ايكه‌ و ‌هر‌ دو هلاك‌ شدند بعضي‌ بصيحه‌ و بعضي‌ بزلزله‌ ‌در‌ قرآن‌ ميفرمايد ‌در‌ مورد اصحاب‌ ايكه‌ ميفرمايد فَأَخَذَهُم‌ عَذاب‌ُ يَوم‌ِ الظُّلَّةِ شعراء ‌آيه‌ 189 و ظاهرا صاعقه‌ ‌باشد‌ و نيز ميفرمايد وَ أَخَذَت‌ِ الَّذِين‌َ ظَلَمُوا الصَّيحَةُ راجع‌ باصحاب‌ مدين‌ ‌است‌ بقرينه‌ وَ إِلي‌ مَديَن‌َ أَخاهُم‌ شُعَيباً هود ‌آيه‌ 86.

فَأَصبَحُوا فِي‌ دارِهِم‌ صبحگاه‌ ‌که‌ معلوم‌ ميشود عذاب‌ شبانه‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نازل‌ شد ‌در‌ خانه‌ ‌خود‌ جاثمين‌ افتاده‌گان‌ بودند تمام‌ مرده‌ و هلاك‌ ‌شده‌ و ‌از‌ ‌بين‌ رفته‌

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 91)- هنگامی که کارشان به اینجا رسید و علاوه بر گمراهی خویش در گمراه ساختن دیگران نیز اصرار ورزیدند، و هیچ گونه امیدی به ایمان آوردن آنها نبود، مجازات الهی به حکم قانون قطع ریشه فساد به سراغ آنها آمد، «پس زلزله سخت و وحشتناکی آنها را فراگرفت، آنچنان که صبحگاهان همگی به صورت اجساد بی‌جانی در درون خانه‌هایشان افتاده بودند» (فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دارِهِمْ جاثِمِینَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع