اشاعه فحشاء: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
| − | + | اشاعه در لغت به معنای فاش کردن، رواج دادن، گسترش دادن و تقویت نمودن است.<ref>راغب اصفهانی، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۸۳، ج۲ ص۳۶۲.</ref> و منظور از فحشاء، افعال یا گفتارى است که قباحت و زشتى آنها بزرگ و آشکار است.<ref>راغب اصفهانی، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۸۳، ج۲ ص۳۶۲.</ref> | |
در [[قرآن كریم]]، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،<ref> العروة الوثقى، 1/655-656.</ref> اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است<ref> جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.</ref>؛ اما این واژه بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است. | در [[قرآن كریم]]، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،<ref> العروة الوثقى، 1/655-656.</ref> اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است<ref> جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.</ref>؛ اما این واژه بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است. | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 497 | + | *جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 497 |
| + | *[http://fa.wikishia.net/view/%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D9%87_%D9%81%D8%AD%D8%B4%D8%A7%D8%A1 اشاعه فحشا، ویکی شیعه] | ||
[[رده:صفات ناپسند]] | [[رده:صفات ناپسند]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۴۳
اشاعه در لغت به معنای فاش کردن، رواج دادن، گسترش دادن و تقویت نمودن است.[۱] و منظور از فحشاء، افعال یا گفتارى است که قباحت و زشتى آنها بزرگ و آشکار است.[۲] در قرآن كریم، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،[۳] اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است[۴]؛ اما این واژه بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است.
اشاعه فحشا یا به وسیله قول است، مانند منتشر كردن خبر متضمن فحشا در میان مؤمنان، مثل این كه گفته شود فلانى زناكار است و یا به وسیله فعل؛ بدین معنا كه فحشا آشكارا انجام شود تا دیگران نیز بدان ترغیب گردند و یا وسائل انجام آن براى دیگران فراهم شود.
اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبیره است[۵] و انجام آن به وسیله قول در امورى مانند زنا یا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.[۶]
پانویس
منابع
- جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 497
- اشاعه فحشا، ویکی شیعه
