نصر ابن ابی نیزر: تفاوت بین نسخهها
جز (نصر را به نصر ابن ابی نیزر منتقل کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==سرگذشت نصر ابن ابی نیزر== | |
− | == سرگذشت نصر ابن ابی نیزر == | + | |
− | + | نصر فرزند ابی نیزر که او هم فرزند نجاشی - پادشاه حبشه - بود. ابینیزر از کودکی به اسلام گرایش یافت، از این رو خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمد و مسلمان شد و تحت تعالیم [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله قرار گرفت. | |
− | نصر فرزند ابی نیزر که او هم فرزند نجاشی -پادشاه حبشه- بود. ابینیزر از کودکی به اسلام گرایش یافت، از | + | |
− | پس از وفات رسول خاتم | + | به نقلی دیگر ابینیزر فرزند نجاشی - پادشاهی که مسلمانان پس از هجرت به حبشه به پناه بردند - بود. [[امام علی]] علیه السلام او را نزد تاجری مکی یافت و او را خرید و آزادش کرد. او برای همیشه در [[مدینه]] اقامت گزید. نقل است که پس از مرگ نجاشی مردم حبشه به مدینه آمدند تا تنها بازمانده او - ابی نیزر - را برای پادشاهی به حبشه ببرند؛ اما او نپذیرفت و گفت: «یک ساعت در خدمت [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله بودن برایم از یک عمر پادشاهی شما در حبشه برتر است». |
+ | |||
+ | پس از وفات رسول خاتم صلی الله علیه و آله او در خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها و فرزندانش قرار گرفت. | ||
==نصر بن ابى نيزر و اهل البیت علیهم السلام== | ==نصر بن ابى نيزر و اهل البیت علیهم السلام== | ||
− | وى از خدمتگزاران و ياران [[امام على]]، [[امام حسن]] و [[امام حسين]] عليهماالسلام بشمار مى رفت. پدرش ابونيزر فرزند [[نجاشى]]، پادشاه [[حبشه]] بود كه در كودكى به دست پيامبر صلى الله عليه و آله [[اسلام]] آورد و به آن حضرت و نيز على عليه السلام و [[حضرت فاطمه]] زهرا سلام الله علیها و فرزندان آن دو بزرگوار خدمت كرد. | + | وى از خدمتگزاران و ياران [[امام على]]، [[امام حسن]] و [[امام حسين]] عليهماالسلام بشمار مى رفت. پدرش ابونيزر فرزند [[نجاشى]]، پادشاه [[حبشه]] بود كه در كودكى به دست پيامبر صلى الله عليه و آله [[اسلام]] آورد و به آن حضرت و نيز على عليه السلام و [[حضرت فاطمه]] زهرا سلام الله علیها و فرزندان آن دو بزرگوار خدمت كرد. |
− | == نصر در کربلا == | + | ==نصر در کربلا== |
− | او از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا حضرت امام حسین | + | |
+ | او از [[مدینه]] تا مکه و از مکه تا کربلا حضرت [[امام حسین]] علیه السلام را همراهی کرد و نصر جزء سواره نظام لشکر امام علیه السلام محسوب میشد تا این که اسبش پی شد، پس پیاده به نبرد پرداخت تا این که در راه دفاع از مولای خویش شربت شهادت نوشید. گويند: اسبش از پاى درآمد و خود در آغاز حمله اول به [[شهادت]] رسيد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. | * پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. | ||
− | + | * سيد علي اكبر حسيني، ياران امام حسين علیه السلام، [http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=44394 پژوهشگاه باقرالعلوم علیه السلام]، بازیابی: 11 اسفند 1392. | |
− | *سيد علي اكبر | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
[[رده:شهدای کربلا]] | [[رده:شهدای کربلا]] |
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۱۵
سرگذشت نصر ابن ابی نیزر
نصر فرزند ابی نیزر که او هم فرزند نجاشی - پادشاه حبشه - بود. ابینیزر از کودکی به اسلام گرایش یافت، از این رو خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمد و مسلمان شد و تحت تعالیم رسول خدا صلی الله علیه و آله قرار گرفت.
به نقلی دیگر ابینیزر فرزند نجاشی - پادشاهی که مسلمانان پس از هجرت به حبشه به پناه بردند - بود. امام علی علیه السلام او را نزد تاجری مکی یافت و او را خرید و آزادش کرد. او برای همیشه در مدینه اقامت گزید. نقل است که پس از مرگ نجاشی مردم حبشه به مدینه آمدند تا تنها بازمانده او - ابی نیزر - را برای پادشاهی به حبشه ببرند؛ اما او نپذیرفت و گفت: «یک ساعت در خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله بودن برایم از یک عمر پادشاهی شما در حبشه برتر است».
پس از وفات رسول خاتم صلی الله علیه و آله او در خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها و فرزندانش قرار گرفت.
نصر بن ابى نيزر و اهل البیت علیهم السلام
وى از خدمتگزاران و ياران امام على، امام حسن و امام حسين عليهماالسلام بشمار مى رفت. پدرش ابونيزر فرزند نجاشى، پادشاه حبشه بود كه در كودكى به دست پيامبر صلى الله عليه و آله اسلام آورد و به آن حضرت و نيز على عليه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و فرزندان آن دو بزرگوار خدمت كرد.
نصر در کربلا
او از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا حضرت امام حسین علیه السلام را همراهی کرد و نصر جزء سواره نظام لشکر امام علیه السلام محسوب میشد تا این که اسبش پی شد، پس پیاده به نبرد پرداخت تا این که در راه دفاع از مولای خویش شربت شهادت نوشید. گويند: اسبش از پاى درآمد و خود در آغاز حمله اول به شهادت رسيد.
منابع
- پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.
- سيد علي اكبر حسيني، ياران امام حسين علیه السلام، پژوهشگاه باقرالعلوم علیه السلام، بازیابی: 11 اسفند 1392.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |