اجفر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی 'پنج شنبه هفدهم ذی حجه کاروان حسین(ع) در «اجفُر» بار به زمین نهاد. در قاموس آمده ا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
پنج شنبه هفدهم ذی حجه کاروان حسین(ع) در «اجفُر» بار به زمین نهاد. در قاموس آمده اینجا مکانی بین «فید» و «خزیمیه» است.<ref> الامام حسین و اصحابه، ج1، ص 163 </ref> در این محل آب به سوی محل سکونت عرب در جریان بود. درباره ملاقات امام با « عبدالله بن مطیع عدوی» در تاریخ اختلاف است.
+
پنج شنبه هفدهم ذی حجه کاروان حسین(ع) در «اجفُر» بار به زمین نهاد. در قاموس آمده اینجا مکانی بین «فید» و «خزیمیه» است.<ref> الامام حسین و اصحابه، ج1، ص163.</ref> در این محل آب به سوی محل سکونت عرب در جریان بود. درباره ملاقات امام با «عبدالله بن مطیع عدوی» در تاریخ اختلاف است.
  
 +
در لسان المورخین آورده اند اینجا بین «عبدالله بن ابی مطیع» و حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام دیداری بود ولی پیش از این آمد که در راه [[مکه]] و [[مدینه]] یا نزدیک به مکه ملاقاتی صورت گرفته است. طبری و محدث قمی در «نفس المهموم» محل ملاقات را اینجا دانسته اند. شاید هم «عبدالله بن مطیع» غیر از «عبدالله بن ابی مطیع» باشد.<ref>الامام حسین و اصحابه، ج1، ص163.</ref> «عبدالله» چون در این محل امام را زیارت کرد و از سفر امام به عراق اطلاع یافت حضرت را به خدا و حرمت اسلام قسم داد که از این سفر صرفنظر کند.
  
در لسان المورخین آورده اند اینجا بین «عبدالله بن ابی مطیع» و حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دیداری بود ولی پیش از این آمد که در راه مکه و مدینه یا نزدیک به مکه ملاقاتی صورت گرفته است. طبری و محدث قمی در «نفس المهموم» محل ملاقات را اینجا دانسته اند. شاید هم «عبدالله بن مطیع» غیر از «عبدالله بن ابی مطیع» باشد.  <ref>  الامام حسین و اصحابه ف ج1،ص 163 </ref> «عبدالله» چون در این محل امام را زیارت کرد و از سفر امام به عراق اطلاع یافت حضرت را به خدا و حرمت اسلام قسم داد که از این سفر صرف نظر کند. هنوز از امام پاسخی نگرفته بود که بار دیگر امام را حرمت قریش و عرب قسم داد که از این سفر دست بر دارد. سپس دلیل اصرار خود را این گونه بیان داشت: « اگر از بنی امیه آن چه در دست دارند، طلب کنی به خدا سوگند تو را می کشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت.» امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد. <ref> الارشاد، ج 2، ص 72. تاریخ الامم و الملوک، ج 5،ص 395.نفس المهموم، ص 178 </ref>
+
هنوز از امام پاسخی نگرفته بود که بار دیگر امام را حرمت قریش و عرب قسم داد که از این سفر دست بردارد. سپس دلیل اصرار خود را این گونه بیان داشت: «اگر از بنی امیه آنچه در دست دارند، طلب کنی به خدا سوگند تو را می کشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت». امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد. <ref>الارشاد، ج2، ص72. تاریخ الامم والملوک، ج5، ص 395. نفس المهموم، ص178.</ref>
تامل در این گفت و گو آشکار می سازد که دیدگاه امام فراتر از این گونه افراد بوده است.
+
 
 +
تامل در این گفتگو آشکار می سازد که دیدگاه امام فراتر از این گونه افراد بوده است.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references/>
 
<references/>
  
== منبع ==
+
==منابع==
 +
* مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، نرم افزار حماسه عاشورا [لوح فشرده] بخش با کاروان نور.
 +
* منزل به منزل با حسین بن علی علیه السلام دسترس در [http://www.farhangnews.ir/content/12993 فرهنگ نیوز].
  
*مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی،نرم افزار حماسه عاشورا[لوح فشرده] بخش با کاروان نور.
 
*منزل به منزل با حسین بن علی (ع) دسترس در [http://www.farhangnews.ir/content/12993 فرهنگ نیوز]
 
 
[[رده:منزلگاه های قافله کربلا]]
 
[[رده:منزلگاه های قافله کربلا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۴۳

پنج شنبه هفدهم ذی حجه کاروان حسین(ع) در «اجفُر» بار به زمین نهاد. در قاموس آمده اینجا مکانی بین «فید» و «خزیمیه» است.[۱] در این محل آب به سوی محل سکونت عرب در جریان بود. درباره ملاقات امام با «عبدالله بن مطیع عدوی» در تاریخ اختلاف است.

در لسان المورخین آورده اند اینجا بین «عبدالله بن ابی مطیع» و حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام دیداری بود ولی پیش از این آمد که در راه مکه و مدینه یا نزدیک به مکه ملاقاتی صورت گرفته است. طبری و محدث قمی در «نفس المهموم» محل ملاقات را اینجا دانسته اند. شاید هم «عبدالله بن مطیع» غیر از «عبدالله بن ابی مطیع» باشد.[۲] «عبدالله» چون در این محل امام را زیارت کرد و از سفر امام به عراق اطلاع یافت حضرت را به خدا و حرمت اسلام قسم داد که از این سفر صرفنظر کند.

هنوز از امام پاسخی نگرفته بود که بار دیگر امام را حرمت قریش و عرب قسم داد که از این سفر دست بردارد. سپس دلیل اصرار خود را این گونه بیان داشت: «اگر از بنی امیه آنچه در دست دارند، طلب کنی به خدا سوگند تو را می کشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت». امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد. [۳]

تامل در این گفتگو آشکار می سازد که دیدگاه امام فراتر از این گونه افراد بوده است.

پانویس

  1. الامام حسین و اصحابه، ج1، ص163.
  2. الامام حسین و اصحابه، ج1، ص163.
  3. الارشاد، ج2، ص72. تاریخ الامم والملوک، ج5، ص 395. نفس المهموم، ص178.

منابع

  • مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، نرم افزار حماسه عاشورا [لوح فشرده] بخش با کاروان نور.
  • منزل به منزل با حسین بن علی علیه السلام دسترس در فرهنگ نیوز.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها