محمدعلی اراکی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (←منابع) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | آیت الله اراکی از عالمان قرن چهاردهم و مراجع تقلید شیعه است. | |
| − | + | ==ولادت== | |
| − | == | ||
او در 24 [[جمادی الثانی]] 1312 ق. در اراك دیده به جهان گشود. پدرش، حجت الاسلام حاج احمد آقا، مشهور به میرزا آقا فراهانی از علمای مشهور آن سامان بود. مادرش نیز از نوادگان امامزاده سید حسن واقف<ref> این امامزاده در روستای افوشته شهرستان نطنز واقع شده است.</ref> است.<ref> مجله پیام انقلاب، شماره 125، ص 19.</ref> | او در 24 [[جمادی الثانی]] 1312 ق. در اراك دیده به جهان گشود. پدرش، حجت الاسلام حاج احمد آقا، مشهور به میرزا آقا فراهانی از علمای مشهور آن سامان بود. مادرش نیز از نوادگان امامزاده سید حسن واقف<ref> این امامزاده در روستای افوشته شهرستان نطنز واقع شده است.</ref> است.<ref> مجله پیام انقلاب، شماره 125، ص 19.</ref> | ||
| سطر ۵۰: | سطر ۴۹: | ||
آیت الله اراكی پیش از انقلاب، [[نماز جمعه]] را در [[قم]] اقامه میكرد. «ایشان همانند یك جلسه درس، برای نماز جمعه و خطبههای آن مطالعه میكردند... رفته رفته [[نماز]] جمعه رونق بیشتری گرفت و با جمعیت بیشتری برگزار گردید و امامت ایشان بر نماز جمعه تا بعد از انقلاب كه حضرت امام به [[قم]] آمدند، ادامه داشت. حضرت امام در مدتی كه در قم بود روزی به منزل ایشان آمد. آیت الله اراكی به [[امام خمینی]] فرمود شما الآن دستتان باز است و مقتدر هستید، چون در زمان حكومت اسلامی قرار دارید شما باید اقامه نماز جمعه كنید. ولی امام به ایشان فرمود شما نماز جمعه را باید اقامه كنید. لذا مدتی نماز را باشكوه تمام اقامه كردند».<ref> روزنامه رسالت، 10/9/1373.</ref> | آیت الله اراكی پیش از انقلاب، [[نماز جمعه]] را در [[قم]] اقامه میكرد. «ایشان همانند یك جلسه درس، برای نماز جمعه و خطبههای آن مطالعه میكردند... رفته رفته [[نماز]] جمعه رونق بیشتری گرفت و با جمعیت بیشتری برگزار گردید و امامت ایشان بر نماز جمعه تا بعد از انقلاب كه حضرت امام به [[قم]] آمدند، ادامه داشت. حضرت امام در مدتی كه در قم بود روزی به منزل ایشان آمد. آیت الله اراكی به [[امام خمینی]] فرمود شما الآن دستتان باز است و مقتدر هستید، چون در زمان حكومت اسلامی قرار دارید شما باید اقامه نماز جمعه كنید. ولی امام به ایشان فرمود شما نماز جمعه را باید اقامه كنید. لذا مدتی نماز را باشكوه تمام اقامه كردند».<ref> روزنامه رسالت، 10/9/1373.</ref> | ||
| − | |||
| − | آیت الله | + | == ویژگیهای اخلاقی و روحی == |
| + | |||
| + | - حضرت آیت الله سید محسن خرازی | ||
| + | " ما نزدیک 28 سال با ایشان در ارتباط بودیم ؛ یک ذره هوای نفس مشاهده نکردیم . حتی ایشان زیر بار مرجعیت نمی رفتند چون " من به الکفایه " بود. ایشان زمام مقام در دستش بود؛ از تقدم کسی وتاخر خود ناراحت نمی شد واز تقدم خود خوشحال نمی شد . این ناشی از نفس مطمئنه بود. | ||
| + | |||
| + | مجالس ایشان خیلی سودمند بود. انس می گرفتند با افراد ؛ در هرمجلسی صحبت می کردند داستان ها ، کرامات ، اخلاقیات ومعارف را بیان می کردند هیچگاه در مجلسش لغو وبیهوده دیده نشد، موعظه و پند و تعلیم بود. | ||
| − | + | تواضع وفروتنی نسبت به اساتید داشت . خیلی قدرشناس بودند ، مدتها درمدرسه فیضیه شب ها اقامه جماعت می کردند ، ما خیلی از اوقات شرکت می کردیم من نوعاً می دیدم بعداز مدرسه فیضیه نزدیک ایوان آینه سرقبری می رفتند و فاتحه می خواندند یک بار از ایشان پرسیدم : آیا صاحب این قبر از خویشاوندان شماست ؟ فرمود: نه ! گفتم : چرا هر شب برای او فاتحه می خوانید؟ فرمود ایشان برای من داستانی ازمنقبت علی علیه السلام تعریف کرده ، برمن حق پیدا کرده است . | |
| − | + | در مجالسی که خدمت ایشان می رسیدیم ، اشعاری درمدح و مراثی اهل بیت علیهم السلام می خواندند و متوسل بودند. | |
| − | + | نسبت به عبادت خیلی اهمیت می داد. قبل از اذان صبح بیدار می شدند، هر روز یک جزء قرآن می خواند و درماه رمضان روزانه سه جزء قرآن می خواند. در نافله های شب های جمعه ، درقنوت دعای کمیل می خواند . | |
| − | + | به قرآن کریم علاقه فراوان داشت و تفسیر زیاد می خواند خصوصا" تفسیر جوامع الجامع ". | |
| + | |||
| + | - استاد کریمی جهرمی | ||
| + | |||
| + | " قوت حافظه در درس ایشان مشهود بود. بیانات متعددی از علمای مختلف تقریر می کرد بدون فراموشی. گاهی دوبیان مختلف از یک نفر می کردند . گاهی مطالبی مربوط به هفتاد سال قبل را دقیقا " ذکر می کردند . | ||
| + | |||
| + | همین اواخر استفتایی درباب خمس ازایشان شد ، فرمود: رساله خمس شیخ مرتضی انصاری رابیاورید. ناقل می گوید : مکاسب شیخ انصاری را آوردم هرچه گشتم به رساله خمس برخورد نکردم ، عرض کردم دررسائل شیخ ، رساله خمس نیست فرمودند : نه ، این در پایان کتاب طهارت شیخ چاپ شده . و فرمودند : من یکی از اصطلاحات خمس را در حواشی آن معنی کرده ام . پیدا کردیم ، دیدیم همان طوربود" . | ||
| + | |||
| + | - استاد سید عبدالله فاطمی نیا | ||
| + | |||
| + | " خیلی پایبند عبادات مستحب و واجب بود . وقتی به ایشان پیشنهاد کردند که نماز جماعت را به خاطر اضعف مأمومین [ ضعیف ترین فرد افتدا کننده به امام جماعت ] کوتاهتر بخواند . فرمود : من اضعف از خودم سراغ ندارم . | ||
| + | |||
| + | ایشان رابطه روحی قوی با اولیاء الله داشته ، مخصوصا با آقا حسین قمّی . | ||
| + | |||
| + | عشق با ائمه اطهار – علیهم السلام – داشت . وقتی نام مقدس ائمه علیهم السلام بر زبان برده می شد ، اشک از دیدگانشان جاری می گشت." | ||
==سیاست الهی== | ==سیاست الهی== | ||
| سطر ۶۹: | سطر ۸۶: | ||
پس از به جای آوردن معارفه، آن بزرگ سخنانی مبسوط و ممتّع و مواعظی رسا و بلیغ ایراد كرد كه همگان را سخت متأثر ساخت، كه از غایت شور و تأثیر بیانات ایشان اكثر حاضران اشك از دیدگان جاری ساختند. مكرر به ابیاتی از عارفان صاحبدل، از جمله شیخ شیراز و شیخ شبستری و [[شیخ بهایی]] استشهاد و استناد میفرمود و خود میگریست...».<ref> روزنامه جمهوری اسلامی، 20/7/1368.</ref> | پس از به جای آوردن معارفه، آن بزرگ سخنانی مبسوط و ممتّع و مواعظی رسا و بلیغ ایراد كرد كه همگان را سخت متأثر ساخت، كه از غایت شور و تأثیر بیانات ایشان اكثر حاضران اشك از دیدگان جاری ساختند. مكرر به ابیاتی از عارفان صاحبدل، از جمله شیخ شیراز و شیخ شبستری و [[شیخ بهایی]] استشهاد و استناد میفرمود و خود میگریست...».<ref> روزنامه جمهوری اسلامی، 20/7/1368.</ref> | ||
| + | |||
| + | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
| سطر ۸۰: | سطر ۹۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "آیت الله محمد علی اراکی" از علي صدرايي خويي | + | |
| + | *تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "آیت الله محمد علی اراکی" از علي صدرايي خويي | ||
| + | * زندگی نامه آیت الله اراکی، در دسترس در[http://tebyan.net/newindex.aspx?pid=3225&Keyword=%D8%A7%D8%B1%D8%A7%DA%A9%DB%8C سایت تبیان]تاریخ بازیابی:27 آذرماه 1392. | ||
'''پيوندها''' | '''پيوندها''' | ||
| سطر ۸۶: | سطر ۱۰۷: | ||
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | ||
| + | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
| + | [[رده:فقیهان]] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۵۷
آیت الله اراکی از عالمان قرن چهاردهم و مراجع تقلید شیعه است.
محتویات
ولادت
او در 24 جمادی الثانی 1312 ق. در اراك دیده به جهان گشود. پدرش، حجت الاسلام حاج احمد آقا، مشهور به میرزا آقا فراهانی از علمای مشهور آن سامان بود. مادرش نیز از نوادگان امامزاده سید حسن واقف[۱] است.[۲]
تحصیل
وی پس از یادگیری خواندن و نوشتن، در نوجوانی وارد حوزه علمیه اراك شد و در درس استاد سید جعفر شیثی حضور یافت و مقدمات علوم اسلامی را از او فراگرفت. دروس سطح حوزه را نزد آیت الله العظمی سید محمدتقی خوانساری به خوبی پشت سر گذراند. آیت الله اراكی همزمان با تحصیل دوره سطح، در درس شرح منظومه آیت الله شیخ محمدباقر اراكی معروف به سلطان آبادی شركت كرد و از دانش آن حكیم فرزانه خوشهها چید.[۳]
ایشان سال ها در درس آیت الله العظمی آقا نورالدین اراكی و آیت الله العظمی شیخ عبدالكریم حائری یزدی شركت كرد و از دانش و تقوای آن دو مرجع بزرگ تقلید شیعیان، بهرهها برد. آیت الله حائری علاقه زیادی به او داشت. نبوغ فكری آیت الله اراكی مورد توجه استاد قرار گرفت. آیت الله اراكی به سفارش استاد معمم شد. با یكی از بستگان ازدواج نمود.[۴]
آشنایی با امام
آیت الله اراكی پس از سال ها تحصیل در حوزه علمیه اراك، به دنبال هجرت آیت الله العظمی حائری یزدی به قم، وارد حوزه علمیه قم شد و در درس ایشان شركت كرد.[۵] آیت الله اراكی در این سال ها با امام خمینی آشنا شد. وی علاقه خاصی به امام خمینی داشت و هماره از فعالیت های سیاسی ایشان علیه رژیم پهلوی پشتیبانی مینمود.
به دنبال اعلامیه كوبنده امام خمینی در سال 1341، علیه لایحه كاپیتولاسیون و قوانین غیراسلامی مصوب مجلس شورای ملی، آیت الله اراكی نیز به پشتیبانی ایشان اعلامیهای صادر كردند و خواستار لغو مصوبات مخالف اسلام شدند. پس از دستگیری و تبعید امام خمینی، در سال 1342، آیت الله اراكی هماره از ایشان حمایت میكرد. عكاسی هما، عكسی از امام در خیابان ارم زده بود. حضرت آقا (آیت الله اراكی) كه از فیضیه برمیگشتند، وقتی نگاهشان به آن عكس افتاده بود، فرموده بودند: قسم میخورم كه صاحب این عكس اگر در كربلا میبود، در ركاب امام حسین علیه السلام به شهادت میرسید.
وقتی به منزل میآمدند و ما اطلاعیهها را برایشان میخواندیم، بسیار گریه میكردند و اشك شوق و نشاط از شنیدن این اطلاعیهها، میریختند... آیت الله اراكی در پی دستگیری و تبعید امام به نجف، همان سال به عراق و نجف رفت و در مدت اقامت تماماً میهمان حضرت امام بود این در حالی بود كه آقا از سوی رژیم تحت فشار قرار گرفته بود و از سوی دیگر جواب میهمانی افراد دیگر را رد كرده بود. ایشان با افتخار میهمانی امام را پذیرفت و بدون ترس و اضطراب چند روزی را در آن جا اقامت كرد.
اولین ملاقات امام با ایشان در كربلا بود، در ابتدا كه وارد حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام شد حضرت امام در حال خروج از حرم بود حدود پانزده سال بود كه همدیگر را ندیده بودند. آن دو یكدیگر را در آغوش گرفتند و آقای اراكی شروع به گریه كرد و سپس این جمله را فرمود: با آل علی هر كه درافتاد ورافتاد. بعد دوباره شروع به گریه كرد... حجت الاسلام شهاب الدین اشراقی، داماد امام میگوید: امام به من گفتند: بغض گلویم را گرفته بود و نتوانستم پیش آقای اراكی بایستم...
آیت الله اراكی درباره آشنایی خود با امام خمینی میفرماید: «حضرت آقای خمینی یك مدتی را در اراك بودهاند و در حوزه آن جا تحصیل میكردند و حتی منبر میرفتهاند، من در آن مدت با ایشان آشنا شدیم و یكی از هم صحبت های بنده بودند. گاهی اتفاق میافتاد از منزل تا میدان كهنه قم نزدیك شاهزاده حمزه این راه را به همراه هم طی میكردیم و ضمن صحبت ها و مباحثهها برمیگشتیم و این مسأله بسیار اتفاق افتاد، با هم خیلی مأنوس بودیم.
آن اوایل كه وارد قم شدم ایشان به من اظهار كرد شما یك درس تفسیر صافی برای من بگویید تفسیر صافی با اصول و فقه و اصطلاحات آن مناسبتی ندارد ولذا چون من با آن اصطلاحات مأنوس نبودم چند شب تدریس كردم اما دیگر نرفتم، ایشان هم اصراری نكردند... ایشان مرد بسیار جلیلی است و شناختم او را به جلالت؛ بسیار مرد پاكی است، پاك، پاكی نفس دارد، پاكی ذاتی و درونی دارد و این بر همه خلق معلوم شده است.
ما در مدت پنجاه سال كه با این شخص بزرگ آشنایی پیدا كردهایم، جز تقوا و دیانت و سخاوت و شجاعت و شهامت و بزرگی نفس و بزرگی قلب و كثرت دیانت و جدیت در علوم نقلی و عقلی و مقامات عالی و... در او نیافتیم. این مرد ـ قد مردانگی علم كرد و در مقابل كفر ایستادگی كرد و دست غیبی هم با او همراهی كرد، به طوری كه محیرالعقول بود و هیچ خانهای و هیچ زاویهای از زوایای این مملكت باقی نماند مگر كه گفته شد. مرگ بر شاه او جان در كف دست گذاشته است و در مقابل تبلیغ قرآن و دین حنیف اسلام جانبازی میكند. جان در كف گذاشته و حاضر به شهادت شده است. خداوند یك قوه غریبی در این مرد خلق فرموده كه به هیچ احدی نداده. همچنین جرأتی، چنین شجاعتی و دیدی به او داده است كه به احدی نداده، او مانند جدش علی بن ابی طالب است. یك چنین كسی كمیاب است كم نظیر است و نظیر ندارد».[۶]
تدریس و تألیف
آیت الله اراكی در طول بیش از 35 سال تدریس در حوزه علمیه قم، پیچیدهترین مباحث علمی را با گفتاری شیوا و بیانی رسا مطرح میكرد. از ویژگیهای درس ایشان پرهیز از تكرار و زیاده‌گویی بود. كلام را گزیده و پرمعنی ادا میكرد. اعتقادش بر این بود كه طالب علم باید قبل از حضور در درس، مطالعه نماید.
آیت الله اراكی پس از وفات آیت الله سید محمدتقی خوانساری (متوفای 1371) به درخواست شماری از شاگردان او، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. بسیار از استادان برجسته حوزه علمیه قم و مسئولان نظام جمهوری اسلامی سال ها از محضر ایشان كسب فیض نمودند. مرجع بزرگ تقلید شیعیان در طول عمر پربركت خویش، كتاب هایی نیز در علم فقه و اصول نوشت. آثارش عبارتند از:
- تقریرات درس آیت الله شیخ محمد سلطان العلما
- تقریرات درس فقه آیت الله شیخ عبدالكریم حائری یزدی
- تقریرات درس اصول فقه آیت الله شیخ عبدالكریم حائری یزدی
- حاشیه بر «دررالاصول» نوشته آیت الله شیخ عبدالكریم حائری یزدی
- تقریرات درس فقه آیت الله سید محمدتقی خوانساری
- حاشیه بر «عروه الوثقی»
- شرح «عروه الوثقی»
- توضیح المسائل
- مناسك حج
- رساله استفتائات
- مقدمه بر كتاب «القرآن والعقل» نوشته آیت الله سید نورالدین اراكی
- النكاح والطلاق
برپایی نماز جمعه
آیت الله اراكی پیش از انقلاب، نماز جمعه را در قم اقامه میكرد. «ایشان همانند یك جلسه درس، برای نماز جمعه و خطبههای آن مطالعه میكردند... رفته رفته نماز جمعه رونق بیشتری گرفت و با جمعیت بیشتری برگزار گردید و امامت ایشان بر نماز جمعه تا بعد از انقلاب كه حضرت امام به قم آمدند، ادامه داشت. حضرت امام در مدتی كه در قم بود روزی به منزل ایشان آمد. آیت الله اراكی به امام خمینی فرمود شما الآن دستتان باز است و مقتدر هستید، چون در زمان حكومت اسلامی قرار دارید شما باید اقامه نماز جمعه كنید. ولی امام به ایشان فرمود شما نماز جمعه را باید اقامه كنید. لذا مدتی نماز را باشكوه تمام اقامه كردند».[۷]
ویژگیهای اخلاقی و روحی
- حضرت آیت الله سید محسن خرازی " ما نزدیک 28 سال با ایشان در ارتباط بودیم ؛ یک ذره هوای نفس مشاهده نکردیم . حتی ایشان زیر بار مرجعیت نمی رفتند چون " من به الکفایه " بود. ایشان زمام مقام در دستش بود؛ از تقدم کسی وتاخر خود ناراحت نمی شد واز تقدم خود خوشحال نمی شد . این ناشی از نفس مطمئنه بود.
مجالس ایشان خیلی سودمند بود. انس می گرفتند با افراد ؛ در هرمجلسی صحبت می کردند داستان ها ، کرامات ، اخلاقیات ومعارف را بیان می کردند هیچگاه در مجلسش لغو وبیهوده دیده نشد، موعظه و پند و تعلیم بود.
تواضع وفروتنی نسبت به اساتید داشت . خیلی قدرشناس بودند ، مدتها درمدرسه فیضیه شب ها اقامه جماعت می کردند ، ما خیلی از اوقات شرکت می کردیم من نوعاً می دیدم بعداز مدرسه فیضیه نزدیک ایوان آینه سرقبری می رفتند و فاتحه می خواندند یک بار از ایشان پرسیدم : آیا صاحب این قبر از خویشاوندان شماست ؟ فرمود: نه ! گفتم : چرا هر شب برای او فاتحه می خوانید؟ فرمود ایشان برای من داستانی ازمنقبت علی علیه السلام تعریف کرده ، برمن حق پیدا کرده است .
در مجالسی که خدمت ایشان می رسیدیم ، اشعاری درمدح و مراثی اهل بیت علیهم السلام می خواندند و متوسل بودند.
نسبت به عبادت خیلی اهمیت می داد. قبل از اذان صبح بیدار می شدند، هر روز یک جزء قرآن می خواند و درماه رمضان روزانه سه جزء قرآن می خواند. در نافله های شب های جمعه ، درقنوت دعای کمیل می خواند .
به قرآن کریم علاقه فراوان داشت و تفسیر زیاد می خواند خصوصا" تفسیر جوامع الجامع ".
- استاد کریمی جهرمی
" قوت حافظه در درس ایشان مشهود بود. بیانات متعددی از علمای مختلف تقریر می کرد بدون فراموشی. گاهی دوبیان مختلف از یک نفر می کردند . گاهی مطالبی مربوط به هفتاد سال قبل را دقیقا " ذکر می کردند .
همین اواخر استفتایی درباب خمس ازایشان شد ، فرمود: رساله خمس شیخ مرتضی انصاری رابیاورید. ناقل می گوید : مکاسب شیخ انصاری را آوردم هرچه گشتم به رساله خمس برخورد نکردم ، عرض کردم دررسائل شیخ ، رساله خمس نیست فرمودند : نه ، این در پایان کتاب طهارت شیخ چاپ شده . و فرمودند : من یکی از اصطلاحات خمس را در حواشی آن معنی کرده ام . پیدا کردیم ، دیدیم همان طوربود" .
- استاد سید عبدالله فاطمی نیا
" خیلی پایبند عبادات مستحب و واجب بود . وقتی به ایشان پیشنهاد کردند که نماز جماعت را به خاطر اضعف مأمومین [ ضعیف ترین فرد افتدا کننده به امام جماعت ] کوتاهتر بخواند . فرمود : من اضعف از خودم سراغ ندارم .
ایشان رابطه روحی قوی با اولیاء الله داشته ، مخصوصا با آقا حسین قمّی .
عشق با ائمه اطهار – علیهم السلام – داشت . وقتی نام مقدس ائمه علیهم السلام بر زبان برده می شد ، اشک از دیدگانشان جاری می گشت."
سیاست الهی
آیت الله اراكی به عبادت خیلی اهمیت میداد. قبل از اذان صبح بیدار میشد، هر روز یك جزء قرآن میخواند در ماه رمضان روزانه سه جزء قرآن میخواند. در نافلههای شب های جمعه، در قنوت، دعای كمیل میخواند. وقتی به ایشان پیشنهاد كردند كه نماز جماعت را به خاطر افراد كهنسال و مریض، زیاد طول ندهید. فرمودند: از من پیرتر و ضعیفتر، در نماز كسی هست؟!
استاد محمود شاهرخی، از شاعران شهیر انقلاب درباره دیدارش با آیت الله اراكی میگوید: «در خلال شب های شعر فیضیه به محضر حضرت آیت الله العظمی اراكی دامت بركاته مشرف شدیم چه دیداری! سخت بهجت خیز و عبرت انگیز! دیدار مردی بزرگ كه آثار گذشت زمان بر سیمای مباركش پدیدار بود و انوار معرفت از پیشانی روشنش ساطع. او مظهر و جلای روحانیت سخت كوش شیعه میباشد. در اتاقی محقر و سادهتر از ساده، آن بزرگ را دیدار كردیم كه با ضعف مفرط مزاج، لباس رسمی پوشیده و بر روی چهار پایهای استقرار یافته بود.
پس از به جای آوردن معارفه، آن بزرگ سخنانی مبسوط و ممتّع و مواعظی رسا و بلیغ ایراد كرد كه همگان را سخت متأثر ساخت، كه از غایت شور و تأثیر بیانات ایشان اكثر حاضران اشك از دیدگان جاری ساختند. مكرر به ابیاتی از عارفان صاحبدل، از جمله شیخ شیراز و شیخ شبستری و شیخ بهایی استشهاد و استناد میفرمود و خود میگریست...».[۸]
وفات
سرانجام روح ملكوتی آیت الله العظمی اراكی در 23/7/1373 به ملكوت پیوست. مرجع تقلید شیعیان پس از یك قرن (تولد 1273 فوت 1373) تلاش برای هدایت مردم، دارفانی را وداع گفت و به جمع مراجع تقلید در بهشت پیوست. دولت جمهوری اسلامی یك روز تعطیل و یك هفته را عزای عمومی اعلام نمود.
پیكر پاك آن مرجع والا مقام در تهران، از بیمارستان شهید رجایی تا میدان راه آهن بر دوش انبوه مردم تشییع شد. آیت الله خامنهای، رهبر معظم انقلاب و مسئولان نظام در این تشییع باشكوه حضور داشتند. سرانجام پیكرش با تشییع باشكوه مردم قم در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام به خاك سپرده شد. رضوان و رحمت خدا بر او باد.
پانویس
- ↑ این امامزاده در روستای افوشته شهرستان نطنز واقع شده است.
- ↑ مجله پیام انقلاب، شماره 125، ص 19.
- ↑ مجله حضور، شماره 5 و 6، تابستان 1371، ص 37 و 38؛ روزنامه كیهان هوایی، شماره 835، 14/4/1368؛ الاجازه الكبیره، سید شهاب الدین نجفی مرعشی، ص 149.
- ↑ مجله حوزه، شماره 9، ص 150؛ روزنامه رسالت، شماره 2577، 10/9/1376.
- ↑ روزنامه رسالت، شماره 2577، 10/9/1376.
- ↑ مجله پیام انقلاب، شماره 125.
- ↑ روزنامه رسالت، 10/9/1373.
- ↑ روزنامه جمهوری اسلامی، 20/7/1368.
منابع
- تلخيص از مجموعه گلشن ابرار، جلد 2، زندگی نامه "آیت الله محمد علی اراکی" از علي صدرايي خويي
- زندگی نامه آیت الله اراکی، در دسترس درسایت تبیانتاریخ بازیابی:27 آذرماه 1392.
پيوندها
