آیه 64 مریم: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا ب...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَیْنَ أَیْدِینَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَیْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیًّا».|سوره=19|آیه=64}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | و ما جز به فرمان پروردگار تو فرود نمی آییم آنچه در پیش روی ما و پشت سر ما و میان این دو قرار دارد از آن اوست و پروردگار تو | + | و ما جز به فرمان پروردگار تو فرود نمی آییم. آنچه در پیش روی ما و پشت سر ما و میان این دو قرار دارد از آن اوست و پروردگار تو فراموشکار نیست. |
− | == | + | ==نزول== |
عکرمة و ضحاک و کلبى و مقاتل گویند: یهودیان داستان [[اصحاب کهف]] و موضوع ذوالقرنین و روح را از [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله پرسیدند. پیامبر فرمود: فردا بیائید و درباره موکول کردن به فردا کلمه انشاءالله را نگفته بود. | عکرمة و ضحاک و کلبى و مقاتل گویند: یهودیان داستان [[اصحاب کهف]] و موضوع ذوالقرنین و روح را از [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله پرسیدند. پیامبر فرمود: فردا بیائید و درباره موکول کردن به فردا کلمه انشاءالله را نگفته بود. | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
از ابن عباس نیز موضوع این شأن و نزول درباره این آیه روایت شده است.<ref> صحیح بخارى.</ref> | از ابن عباس نیز موضوع این شأن و نزول درباره این آیه روایت شده است.<ref> صحیح بخارى.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 524. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره مریم]] | |
− | + | * [[سوره مریم/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره مریم ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره مریم /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره مریم]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۸
متن آیه
ترجمه
و ما جز به فرمان پروردگار تو فرود نمی آییم. آنچه در پیش روی ما و پشت سر ما و میان این دو قرار دارد از آن اوست و پروردگار تو فراموشکار نیست.
نزول
عکرمة و ضحاک و کلبى و مقاتل گویند: یهودیان داستان اصحاب کهف و موضوع ذوالقرنین و روح را از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدند. پیامبر فرمود: فردا بیائید و درباره موکول کردن به فردا کلمه انشاءالله را نگفته بود.
یهودیان فرداى آن روز آمدند، پیامبر باز هم فرمود: فردا بیائید، عکرمة گوید: تا چهل روز طول کشید، مجاهد گوید: دوازده روز به طول انجامید سپس جبرئیل آمد. پیامبر به جبرئیل فرمود: اى برادر کجائى که من سخت در آرزوى دیدار تو بودم. جبرئیل گفت: ما بندگان مأموریم و جز به فرمان خدا کارى انجام ندهیم و این آیه را نازل نمود.
(شیخ بزرگوار در این باره بدون ذکر عنوان شأن و نزول مختصر اشاره اى نموده و آن را از ابن عباس و ربیع و قتادة و ضحاک و مجاهد و ابراهیم روایت نموده است) مجاهد گوید: چندى جبرئیل نیامده بود سپس وقتى که نزد پیامبر آمد. رسول خدا صلی الله علیه و آله به وى فرمود: چه چیز تو را مانع گردید که نزد ما بیائى. جبرئیل گفت: چگونه نزد قومى بیایم که ناخن خود را نمى چینند و سبلت نمى پرانید و مسواک نمى کنند و این آیه را قرائت کرد.[۱]
از ابن عباس نیز موضوع این شأن و نزول درباره این آیه روایت شده است.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 524.