بدرالدین محمد زرکشی: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ محمد بن بهادر زرکشی را به بدرالدین محمد زرکشی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳
بدرالدین محمد زَرکَشی (۷۴۵-۷۹۴ ق)، فقیه شافعی، مفسر، محدث و ادیب مصری در قرن ۸ هجری و از شاگردان ابن کثیر دمشقى بود. «البرهان فی علوم القرآن» کتاب معروف او در علوم قرآنی است.
نام کامل | بدرالدین محمد زرکشی |
زادروز | ۷۴۵ قمری |
زادگاه | قاهره، مصر |
وفات | ۷۹۴ قمری |
مدفن | قاهره |
اساتید |
ابن کثیر دمشقى، جمالالدین بن حسن اسنوى، سراجالدین عمر بلقینى، احمد بن حمدان اذرعى،... |
شاگردان |
شمسالدین برماوى، ابراهیم بن عبدالرحمان انصارى، عبدالرحیم بن ابراهیم امیوطى،... |
آثار |
البرهان فی علوم القرآن، اعلام الساجد بأحکام المساجد، البحر المحیط، سلاسل الذهب، شرح جمع الجوامع،... |
ولادت و وفات
محمد بن عبدالله بن بهادر زرکشی در سال ۷۴۵ قمری در قاهره به دنیا آمد. لقبش بدرالدین و مکنی به ابوعبدالله بود. درباره پدرش که ترکتبار بود، اطلاع چندانى در دست نیست. «زرکشى» به معناى بافنده پارچه زربفت است و بهاحتمال قوی به شغل خانوادگى پدر یا اجداد بدرالدین اشاره میکند.
بدرالدین زرکشی در رجب ۷۹۴ درگذشت و در قرافة الصغرى، قبرستان مشهور قاهره، به خاک سپرده شد.
تحصیل و استادان
زرکشی در زادگاهش رشد و پرورش یافت و به کسب دانشهای رایج اهتمام ورزید. او که در کودکى و قبل از رسیدن به بلوغ در مجالس درس فقه حاضر میشد، بهسرعت در فقه شافعى تبحر یافت. زرکشى فقه شافعى را از جمالالدین عبدالرحیم بن حسن اِسنَوى (متوفى ۷۷۲)، فراگرفت و به سبب هوش و ذکاوت خود در زمره فاضلترین شاگردان اسنوى و از ملازمان سراجالدین عمر بُلقینى (متوفى ۸۰۵) و مُغلطاى بن قلیچ (متوفى ۷۶۲) بود و از کسان دیگر نیز بهره برد. او با بلقینى مناسبات بسیار نزدیکى داشت و نخستین کسى بود که حواشى بلقینى بر کتاب «الروضة الطالبین» نووى را گردآورى کرد.
زرکشى به دمشق سفر کرد و در آنجا نزد ابن کثیر دمشقى (متوفى ۷۷۴) حدیث و نزد استادانى دیگر فقه شافعى را فراگرفت و سپس به قاهره بازگشت. پس از آن به حلب سفر کرد و در آنجا نزد شهابالدین احمد بن حمدان اَذرعى (متوفى ۷۸۳) اصول فقه را فراگرفت و بعدها در نگارش کتاب «البحر المحیط» خود در اصول فقه از مختصر اذرعى بهره فراوان برد.
ابن حجر عسقلانى مینویسد: زرکشى پیوسته به منزلش میآمد و با کسى رفتوآمد نداشت و فقط به بازار کتابفروشان میرفت و بیشتر اوقات خود را در خانه ابن حجر عسقلانى به خواندن کتابها و یادداشتبرداری از آنها براى تألیف کتابهای خود میگذراند و ظاهراً براى امرار معاش و دستیابی به کتابهای جدید، کتابت نیز میکرد.
شمسالدین برماوى، شاگرد زرکشى، در اشاره به استادش گفته است: وى همه اوقات خود را صرف فراگیرى علم میکرد و به کارى دیگر اشتغال نداشت.
شاگردان
علاوه بر فرزندان زرکشى، شمسالدین برماوى، ابراهیم بن عبدالرحمان انصارى (متوفى ۸۹۳) و عبدالرحیم بن ابراهیم امیوطى (متوفى ۸۶۷) از شاگردان او بودهاند.
آثار و تألیفات
- البرهان فی علوم القرآن؛ زرکشی در این کتاب با استقصاء کاملی از فنون و علوم قرآن، کتاب خود را در ۴۷ فصل جمع آوری کرد که هر فصل، فنی و علمی از فنون و علوم قرآنی را مورد کنکاش قرار داده است و در مورد هر کدام مطالب مورد نیاز را گرد آورده است.
- تفسیر القرآن العظیم
- اعلام الساجد بأحکام المساجد
- البحر المحیط
- تشنیف المسامع
- التنقیح
- زهر العریش فی تحریم الحشیش
- سلاسل الذهب
- لقطةالعجلان
- شرح التنبیه
- شرح جمع الجوامع
- شرح علوم الحدیث
- الدیباج
- الفصیح فی شرح صحیح البخاری
- النکت على مقدمة ابن صلاح
- خبایا الزوایا
منابع
- سایت حوزه.
- ویکی علوم اسلامی، بخش اعلام.
- دانشنامه جهان اسلام، محمدکاظم رحمتی، چاپ اول، ۱۳۹۵ش.