مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ام کلثوم دختر علی بن ابی طالب: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:بخشی از یک کتاب}}
+
{{خوب}}
 +
'''«امّ کُلثوم»''' یکی از فرزندان [[علی بن ابی طالب علیه السلام|امام علی]] علیه السلام و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]] علیهاالسلام است. در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] گزارشاتی مبنی بر [[ازدواج]] او با [[عمر بن خطاب]] وجود دارد، اما عده‌ای از محققان شیعه، روایات در این مورد را ضعیف دانسته‌اند.
  
 +
==زندگی‌نامه==
 +
بعضی علمای [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]]، مانند [[شیخ مفید|شیخ مفید]] در [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]، [[ابن عبدالبر]] در [[الاستیعاب فی معرفة الاصحاب (کتاب)|الاستیعاب]] و [[عزالدین ابن اثیر|ابن اثیر]] در [[اسد الغابه فی معرفة الصحابه (کتاب)|اسدالغابه]]، امّ کلثوم را به همراه [[امام حسن علیه السلام|حسن]]، [[امام حسین علیه السلام|حسین]] و [[حضرت زینب سلام الله علیها|زینب]] (علیهم السلام)، از فرزندان [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]] و [[امام علی علیه السلام|حضرت علی]] (علیهما السلام) دانسته اند.<ref> (الاستیعاب، ج ۴، ص ۱۸۹۳، شماره ۴۰۵۷ (شرح حال حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)) ؛ ج ۴، ص ۱۹۵۴، شماره ۴۲۰۴ (شرح حال ام کلثوم)، نقل از سیدمحمدمهدی حسین پور ،ازدواج ام کلثوم (۱)، نشریه الکترونیکی پرسمان، شماره ۱۲۸</ref> در برخی منابع، تاریخ ولادت ام کلثوم را سال ۶ قمری ذکر شده است.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۰۰؛ دخیل، اعلام النساء، بیروت، دارالاسلامیة، ۱۴۱۲ق، ص۲۳۸.</ref>
  
ام کلثوم، (محدث، متوفی قرن 1 ه) دختر علی بن ابی طالب علیه السلام، از زنان محدث عالم پرهیزکار و از اصحاب بود.وی بسیار نوجوان بود که عمر بن خطاب وی را خواستگاری کرد، علی علیه السلام فرمود: «او بچه سال است.» عمر مجددا خواستگاری کرد و حضرت چون راضی به این ازدواج نبود پاسخهای مختلف داد.سرانجام عمر، عباس (عموی پیامبر) را خواست و تهدید کرد و حضرت به ناچار پذیرفت.
+
اول باری که نام ام کلثوم در روایات تاریخی ذکر شده است، مربوط به زمانی است که [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه]] (س) مادر بزرگوارش در سن جوانی به [[شهادت حضرت فاطمه علیهاالسلام|شهادت]] رسید. در روایتی آمده است که پس از شهادت حضرت زهرا(س)، [[امام علی علیه السلام|امام علی]](ع) فرزندان فاطمه (س) را صدا زد و فرمود: یا ام کلثوم یا زینب یا سکینه یا [[فضه خدمتکار حضرت زهرا|فضه]] هلموا تزودوا من امکم: ای ام کلثوم! ای زینب، ای سکینه و ای فضه برای آخرین بار به دیدار مادرتان بشتابید.<ref> [http://www.nasimemotahar.com/ftopict-۱۳۹۵.html غربت تاریخی ام کلثوم ، سایت نسیم مطهر] </ref> هنگامی که حضرت زهرا علیها السلام، دار فانی را وداع گفت، ام کلثوم که پنج سال بیش نداشت، برقعی به صورت انداخت و چادری بلند بر سر کرد و با آه و ناله گفت: «یا ابتاه یا رسول الله الان حقا فقدناک فقدا لا لقاء بعده ابدا؛ ای پدرجان ای رسول خدا الان به حقیقت تو را از دست دادیم از دست دادنی که لقائی بعد از آن نیست.»<ref>روضة الواعظین، ج‏۱، ص۱۵۲</ref>
  
عمر، ام کلثوم را با چهل هزار درهم مهریه به عقد خود در آورد.از عمر پرسیدند: چرا با ام کلثوم ازدواج کردی؟ گفت: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: هر نسب و فامیلی و سببی روز قیامت قطع می شود، جز نسب و سبب با من.خواستم با او پیوند و نسبت داشته باشم.
+
ام کلثوم در [[واقعه عاشورا]] حضور داشته و از اسرای [[کربلا]] بوده است. در جریان اسارت [[اسرای اهل بیت علیهم السلام|اسرای اهل بیت]] پس از شهادت [[امام حسین]] علیه السلام، هنگامی که کوفیان برای اطفال غذا آوردند، ام کلثوم فریاد زد و گفت:‌ ای اهل [[کوفه]]، [[صدقه]] بر ما ([[اهل بیت|اهل بیت پیامبر]]) [[حرام]] است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۱۴.</ref> همچنین روایت شده است که به هنگام ورود کاروان اسرا به [[شام]]، ام کلثوم از [[شمر]] خواست که سرهای شهدا را از میان اسیران به سمتی ببرد که همه نگاه‌ها به آن طرف برود و نظاره به سوی زنان اهل بیت کمتر شود.<ref>ابن طاووس، لهوف، ص۱۷۴.</ref><ref>ام کلثوم دختر امام علی، ویکی شیعه</ref>
  
البته در صحت سلسله سند و متن این حدیث تردید است.
+
[[عبدالله مامقانی|علامه مامقانی]] درباره حضرت امّ کلثوم می نویسد: «هی جلیلة القدر فهیمة بلیغة، و انی اعتبرها من الثقات»؛ او جلیل القدر و فهیم و بلیغ بود و من او را از افراد ثقه می دانم.
  
هنگامی که حضرت زهرا علیها السلام، دار فانی را وداع گفت، ام کلثوم که پنج سال بیش نداشت برقعی به صورت انداخت و چادری بلند بر سر کرد و با آه و ناله گفت: «یا ابتاه یا رسول الله الان حقا فقدناک فقدا لا لقاء بعده ابدا.»
+
==مسئله ازدواج ام‌کلثوم با عمر==
 +
یکی از مسائل مهم در مورد زندگی ام کلثوم، مسئله [[ازدواج]] آن حضرت با [[عمر بن خطاب|عمر]] خلیفه دوم است. محققان در نفی و اثبات این موضوع، بیشترین تلاش را به خود اختصاص داده است.  
  
پس از شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ام کلثوم با چشمی گریان، خطاب به ابن ملجم گفت : وای بر تو، بر پدرم افسوس و اندوهی نیست.اما خداوند تو را در دنیا و آخرت خوار کرد .جایگاه تو جهنم است و تا ابد در آن خواهی ماند.
+
===منابع اهل سنت===
 +
در بین [[اهل سنت]]، مشهور است که امیرالمؤمنین علی علیه السلام دختر خود امّ کلثوم را به ازدواج خلیفه دوم، عمر بن خطاّب، در آوردند. آنها این ازدواج را نشانگر دوستی و روابط حسنه میان علی علیه السلام و خلیفه دوم قلمداد می کنند. روایاتی که منشاء این نظر هستند در [[صحاح سته]] اهل سنت وجود ندارد، اما برخی از منابع تاریخی و روایی اهل سنّت، مانند: «[[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات]]» [[ابن سعد]] و «[[مستدرک حاکم نیشابوری (کتاب)|المستدرک]]» [[حاکم نیشابوری]]، ازدواج ام کلثوم با خلیفه دوم را مطرح نموده اند. در این باره، دو نکته شایان ذکر است:
  
ابن عبد البر، ابن اثیر و ابن حجر وی را در زمره صحابیات رسول خدا ذکر کرده اند و ابن سعد ام کلثوم را ذیل نام کسانی ذکر کرده که از غیر رسول الله روایت کرده اند.علامه مامقانی می نویسد: «هی جلیلة القدر فهیمة بلیغة، و انی اعتبرها من الثقات» .عمر رضا کحاله می گوید : از برترین بانوان زمان خویش بود.
+
الف. براساس مبانی [[علم رجال|رجالی]] اهل سنّت، هیچ یک از راویان این روایت اعتبار لازم را ندارند؛ لذا براساس منابع اهل سنت، موضوع ازدواج امّ کلثوم با عمر بن خطّاب به لحاظ [[سند حدیث|سندی]] فاقد اعتبار می باشد.
  
زینب کبری، (محدث، متوفی قرن 1 ه) دختر امیر المؤمنین علی علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام.فضیلتهای بانو زینب علیها السلام مشهور تر از آن است که نیازی به ذکر آن باشد.نام مبارکش به وسیله جبرئیل علیه السلام بر رسول خدا صلی الله علیه و آله عرضه شد و پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: حاضران و غایبان را وصیت می کنم که حرمت این دختر را پاس دارید، که او مانند خدیجه کبری علیها السلام است.تمام فصحا و بلغا به فصاحت و بلاغت این بانو اعتراف دارند.هرگاه لب به سخن می گشود گویا علی علیه السلام سخن می گفت .امام سجاد علیه السلام به ایشان می فرمود: یا عمه انت بحمد الله عالمة غیر معلمة فهمة غیر مفهمة.محبت و علاقه زینب نسبت به برادر عزیزش امام حسین علیه السلام، چنان بود که روزی را بدون دیدار آن حضرت سر نمی کرد.در ایمان و فداکاری در راه دین و جهاد چنان شوقی داشت که با تمام وجود در کنار امام و پیشوایش بود و پسرانش را در راه دین اهدا نمود .در عبادت، زهد، تقوا، جود و سخاوت سر آمد زنان زمان خویش بود.از مال و زینت و آسایش منزل همسرش چشم پوشید و برای انجام وظیفه، به همراه برادر رهسپار شد.
+
ب. صرف نظر از ضعف سندی، این روایت به لحاظ دلالت و معنی نیز دچار تعارض، چندگانگی و تشویش در نقل می باشد؛ به گونه ای که برخی از نقلها برخی دیگر را تکذیب می نمایند. به عنوان مثال، در برخی نقلها این گونه آمده است که وقتی عمر به خواستگاری امّ کلثوم آمد، علی علیه السلام مسئله کوچکیِ سنّ ام کلثوم را مطرح نمودند و در برخی نقلها آمده است که حضرت فرمودند: «من او را برای فرزندان برادرم [[جعفر طیار|جعفر بن ابی طالب]] نگه داشته ام.» در نقل دیگری بیان شده است که علی علیه السلام بدون درنگ ام کلثوم را نزد عمر فرستاد تا او را نگاه کند.<ref> مصطفی عزیزی علویجه، ازدواج امّ کلثوم با عمر در هاله ای از ابهام، مبلغان، بهمن ۱۳۸۶، شماره ۱۰۰، ص ۵۳ در دسترس در [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/۲۶۸۹/۶۵۹۶/۷۶۹۴۳/ سایت حوزه]، بازیابی : ۲۳ فروردین ۱۳۹۴ </ref>
  
سخنان زینب علیها السلام پس از شهادت سالار شهیدان، و خطبه های آن حضرت در بازار کوفه و در پیش ابن زیاد و دربار یزید، چنان قوی و تکان دهنده بود که همگان را به حیرت واداشت و مسلمانان را از خواب غفلت بیداری کرد.وی رسالت خویش را که زنده کردن دین جدش بود به نیکی انجام داد.
+
===نظر عالمان شیعه===
 +
در بین عالمان شیعه در این مورد دو دیدگاه عمده وجود دارد:
  
زینب علیها السلام در خضوع، خشوع، عبادت و بندگی، وارث مادر گرامی و پدر بزرگوارش بود .اکثر شبها را به تهجد صبح می کرد و دائما قرآن تلاوت می فرمود، حتی شب یازدهم محرم با آن همه فرسودگی و خستگی و دیدن مصیبتها، به عبادت مشغول شد، چنانکه حضرت سجاد علیه السلام می فرماید: در آن شب دیدم عمه ام در جامه نماز، نشسته مشغول عبادت است.
+
'''۱. این ازدواج صورت نگرفت:'''
  
ابن اثیر نیز نام زینب علیه السلام را در زمره اصحاب رسول الله صلی الله علیه و آله ذکر کرده، می نویسد: «کانت زینب امرأة عاقلة لبیبة جزلة.»
+
برخی از عالمان شیعه اصل ماجرا را انکار کرده‌اند. به نحوی که [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] در کتاب [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعه]] چندین کتاب مستقل را که در ردّ این ازدواج نوشته شده نام می‌برد.  
  
آیت الله خویی می فرماید: زینب شریک و همراه برادرش حسین علیه السلام در دفاع از اسلام و جهاد در راه خدا و دفاع از دین (شریعت) جدش، سید المرسلین صلی الله علیه و آله بود .در فصاحت چنان بود که گویا از زبان پدرش سخن می گوید.در ثبات و پایداری چون پدرش بود .نزد ظالمان و جائران خضوع نمی کرد و از کسی جز خدای سبحان نمی ترسید.حق می گفت و راستگو بود.علامه مامقانی او را از نساء حدیث بر شمرده و می نویسد: زینب! کیست زینب؟ تو چه دانی که کیست زینب؟ او بانوی بنی هاشم است که در صفات ستوده برترین است و کسی جز مادرش بر او افتخار و تفخر ندارد.
+
[[شیخ مفید]] در المسائل السرویه (ص۸۶) در این باره می‌گوید: حدیث وارده در باب تزویج ام کلثوم ثابت نیست و [[زبیر بن بکار قرشی|زبیر بن بکار]] که آن را روایت کرده فردی متهم و دشمن امیرمؤمنان(ع) بوده است. اما در المسائل العکبریه (ص۶۰) این مسأله را پذیرفته و از آن خبر داده است.  
  
در حیات پیامبر صلی الله علیه و آله به دنیا آمد.کنیه اش، ام کلثوم، ام عبد الله و ام الحسن است، برای او کنیه های مخصوصی مانند: ام المصائب، ام الرزایا، ام النوائب و.. .ذکر کرده اند.پدر گرامی اش او را به [[ازدواج]] برادرزاده خویش عبد الله بن جعفر در آورد که علی، عون، اکبر، عباس، محمد و ام کلثوم ثمره این پیوند مبارک اند.
+
[[ابن شهر آشوب|ابن شهرآشوب]] در کتاب المناقب (ج۳، ص۱۸۹) از قول ابومحمد نوبختی می‌گوید: عقد صورت گرفت اما ام کلثوم کوچک بود. وی صبر کرد تا بزرگ شود، ولی عُمَر قبل از وقوع زفاف مُرد.<ref>[http://fa.wikishia.net/view/%D۸%A۷%D۸%B۲%D۸%AF%D۹%۸۸%D۸%A۷%D۸%AC_%D۸%A۷%D۹%۸۵_%DA%A۹%D۹%۸۴%D۸%AB%D۹%۸۸%D۹%۸۵_%D۸%A۸%D۸%A۷_%D۸%B۹%D۹%۸۵%D۸%B۱_%D۸%A۸%D۹%۸۶_%D۸%AE%D۸%B۷%D۸%A۷%D۸%A۸ ازدواج ام کلثوم با عمر بن خطاب، ویکی شیعه]، بازیابی: ۲۳ فروردین ۱۳۹۴</ref>
  
== منبع ==
+
'''۲. این ازدواج صورت گرفت؛ ولی از روی اکراه و اجبار:'''
احمد صادقى اردستانی، زنان دانشمند و راوى حديث
+
 
[[Category:زنان نمونه قرن اول]]
+
در منابع حدیثی شیعه روایاتی وجود دارد که نشانگر وقوع این ازدواج از روی تهدید و ارعاب می باشد. در ذیل به نمونه ای اشاره می شود:
 +
 
 +
[[محمد بن ابی عمیر]] از هشام بن سالم از [[امام صادق]] علیه السلام نقل می کند که فرمود: «هنگامی که عمر [از اُم کلثوم] نزد علی علیه السلام خواستگاری نمود، حضرت در پاسخ او فرمودند: او کم سنّ و سال است. عمر با [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] ـ عموی علی علیه السلام ـ ملاقات کرد و گفت: آیا در من عیبی هست؟» عباس گفت: چه شده؟ عمر گفت: به خواستگاری دختر برادرزاده‌ات رفتم؛ ولی او پاسخ منفی به من داد. به خداوند سوگند! [[چاه زمزم]] را پُر می کنم و هیچ نشانه بزرگی و کرامت برای شما نیست، مگر آنکه آن را از بین خواهم برد و هر آینه دو شاهد برای او اقامه کرده، به اتّهام سرقت دست راست او را قطع خواهم نمود. پس عباس نزد علی علیه السلام آمد و او را [از تهدیدهای عمر] آگاه ساخت و از ایشان درخواست نمود تا امر [این ازدواج] را به او واگذار نماید. علی علیه السلام نیز مسئله ازدواج ام کلثوم را به عموی خود عباس سپرد.»<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۳۴۶</ref>
 +
 
 +
براساس این روایات برخی معتقدند این ازدواج صورت گرفته است، ولی از روی اختیار و رغبت امام(ع) نبود، بلکه پس از تکرار درخواست و زورگویی که نزدیک بود به درگیری و مرافعه بیانجامد صورت گرفت. به عنوان نمونه [[سید مرتضی]] چنین نظری دارد.<ref> رسائل سید مرتضی، ج۳، ص۱۴۹، نقل از [http://fa.wikishia.net/view/%D۸%A۷%D۸%B۲%D۸%AF%D۹%۸۸%D۸%A۷%D۸%AC_%D۸%A۷%D۹%۸۵_%DA%A۹%D۹%۸۴%D۸%AB%D۹%۸۸%D۹%۸۵_%D۸%A۸%D۸%A۷_%D۸%B۹%D۹%۸۵%D۸%B۱_%D۸%A۸%D۹%۸۶_%D۸%AE%D۸%B۷%D۸%A۷%D۸%A۸ ازدواج ام کلثوم با عمر بن خطاب، ویکی شیعه] </ref>
 +
 
 +
'''۳. همسر عمر، امّ‌کلثوم دختر ابوبکر بوده است:'''
 +
 
 +
عده‌اى از دانشمندان شیعه و سنى با پذیرش اصل ازدواج، نکته دیگرى را مطرح کرده‌اند که امّ‌کلثوم همسر عمر، دختر امیرمؤمنان علیه السلام نبود؛‌ بلکه دختر [[ابوبکر]] بوده است؛ از جمله یحیى بن شرف نووى، مهمترین شارح [[صحیح مسلم]] در کتاب [[تهذیب الأسماء و اللغات (کتاب)|تهذیب الأسماء]] این مطلب را نقل کرده و [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت الله مرعشى نجفى]] از عالمان شیعه در شرح [[احقاق الحق (کتاب)|احقاق الحق]] به این مطلب تصریح کرده‌اند.<ref> [http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=۸۳ بررسی شبهه ازدواج ام کلثوم با عمر، سایت ولیعصر]، بازیابی:۲۳ فروردین ۱۳۹۴ </ref> ایشان این ازدواج را انکار کرده و آن را از اشتباهات تاریخی شمرده است. به گفته مرحوم مرعشی نجفی: «از جمله اشتباهات بزرگ تاریخی، وقوع ازدواج بین مخدره مکرمه حضرت ام کلثوم بنت علی و فاطمه(علیهما السلام) با عمر بن خطاب می باشد و حق در مسئله این است که ام کلثومی که با عمر ازدواج کرده دخترخوانده حضرت امیرالمومنین(ع) و دختر [[ابوبکر]] از [[اسماء بنت عمیس|اسماء بنت عمیس]] می باشد و چون در کودکی پدر خود را از دست داده بود، امیرالمومنین(ع) زوجه ابوبکر را تزویج فرموده و این بچه (مانند [[محمد بن ابی بکر]]) زیر نظر آن حضرت بزرگ شده و همه جا به او خطاب می کردند، بنت علی(ع). و شواهد متعددی بر نفی تزویج حضرت ام کلثوم بنت علی و فاطمه علیهما السلام با عمر موجود است، از جمله مسلم است بین مورخین ام کلثوم که زوجه عمر بوده، در زمان [[امام حسن علیه السلام|حضرت مجتبی]](ع) در [[مدینه]] با پسرش زید بن عمر از دنیا رفته و حضرت بر هر دو جنازه یک [[نماز میت]] خوانده اند و همین مدرکِ عده ای از فقها در اثبات جواز یک نماز بر دو میت می باشد. اما ام کلثومی که بنت علی و فاطمه (علیهما السلام) بوده، در [[کربلا]] حضور داشته و در شب یازدهم [[ماه محرم|محرم]] همراه با خواهرشان عقیله بنی هاشم [[حضرت زینب سلام الله علیها|زینب کبری]] (س) تا صبح، همدم اطفال در به در شده شهدا بودند.»<ref> جواد قربان پور، کتیبه ها تشنه نام تواند، ص۲۶ به نقل از مسائل جدید، ج۵ </ref>
 +
 
 +
توجه به اینکه قاعدتا وجود ام کلثوم همسر خلیفه دوم که فرزندی هم داشت در بین اهل بیت علیهم السلام، می باید بسیار پر رنگ در نقل واقعه کربلا و اسارت [[کوفه]] و [[شام]] منعکس می شد و اصولاً برای او حرمتی قائل می‌شدند، نشان می دهد که ام کلثوم فرزند حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها همسر عمر نبوده است.<ref> تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، علی اکبر حسنی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اوّل، ۱۳۷۹ ش، ج ۲، ص ۵۹. </ref>
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 +
==پیوندها==
 +
* [http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=83 "بررسی شبهه ازدواج ام کلثوم با عمر"، سایت ولیعصر]، بازیابی: ۲۳ فروردین ۱۳۹۴.
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
 
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
[[Category:وابستگان امام علی علیه السلام]][[Category:زنان نمونه قرن اول]]
 
[[Category:زنان راوی حدیث]]
 
[[Category:زنان راوی حدیث]]
[[Category:وابستگان امام علی علیه السلام]]
+
[[رده:اسیران کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۷

«امّ کُلثوم» یکی از فرزندان امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه علیهاالسلام است. در منابع شیعه و اهل سنت گزارشاتی مبنی بر ازدواج او با عمر بن خطاب وجود دارد، اما عده‌ای از محققان شیعه، روایات در این مورد را ضعیف دانسته‌اند.

زندگی‌نامه

بعضی علمای شیعه و سنی، مانند شیخ مفید در الارشاد، ابن عبدالبر در الاستیعاب و ابن اثیر در اسدالغابه، امّ کلثوم را به همراه حسن، حسین و زینب (علیهم السلام)، از فرزندان حضرت فاطمه و حضرت علی (علیهما السلام) دانسته اند.[۱] در برخی منابع، تاریخ ولادت ام کلثوم را سال ۶ قمری ذکر شده است.[۲]

اول باری که نام ام کلثوم در روایات تاریخی ذکر شده است، مربوط به زمانی است که حضرت فاطمه (س) مادر بزرگوارش در سن جوانی به شهادت رسید. در روایتی آمده است که پس از شهادت حضرت زهرا(س)، امام علی(ع) فرزندان فاطمه (س) را صدا زد و فرمود: یا ام کلثوم یا زینب یا سکینه یا فضه هلموا تزودوا من امکم: ای ام کلثوم! ای زینب، ای سکینه و ای فضه برای آخرین بار به دیدار مادرتان بشتابید.[۳] هنگامی که حضرت زهرا علیها السلام، دار فانی را وداع گفت، ام کلثوم که پنج سال بیش نداشت، برقعی به صورت انداخت و چادری بلند بر سر کرد و با آه و ناله گفت: «یا ابتاه یا رسول الله الان حقا فقدناک فقدا لا لقاء بعده ابدا؛ ای پدرجان ای رسول خدا الان به حقیقت تو را از دست دادیم از دست دادنی که لقائی بعد از آن نیست.»[۴]

ام کلثوم در واقعه عاشورا حضور داشته و از اسرای کربلا بوده است. در جریان اسارت اسرای اهل بیت پس از شهادت امام حسین علیه السلام، هنگامی که کوفیان برای اطفال غذا آوردند، ام کلثوم فریاد زد و گفت:‌ ای اهل کوفه، صدقه بر ما (اهل بیت پیامبر) حرام است.[۵] همچنین روایت شده است که به هنگام ورود کاروان اسرا به شام، ام کلثوم از شمر خواست که سرهای شهدا را از میان اسیران به سمتی ببرد که همه نگاه‌ها به آن طرف برود و نظاره به سوی زنان اهل بیت کمتر شود.[۶][۷]

علامه مامقانی درباره حضرت امّ کلثوم می نویسد: «هی جلیلة القدر فهیمة بلیغة، و انی اعتبرها من الثقات»؛ او جلیل القدر و فهیم و بلیغ بود و من او را از افراد ثقه می دانم.

مسئله ازدواج ام‌کلثوم با عمر

یکی از مسائل مهم در مورد زندگی ام کلثوم، مسئله ازدواج آن حضرت با عمر خلیفه دوم است. محققان در نفی و اثبات این موضوع، بیشترین تلاش را به خود اختصاص داده است.

منابع اهل سنت

در بین اهل سنت، مشهور است که امیرالمؤمنین علی علیه السلام دختر خود امّ کلثوم را به ازدواج خلیفه دوم، عمر بن خطاّب، در آوردند. آنها این ازدواج را نشانگر دوستی و روابط حسنه میان علی علیه السلام و خلیفه دوم قلمداد می کنند. روایاتی که منشاء این نظر هستند در صحاح سته اهل سنت وجود ندارد، اما برخی از منابع تاریخی و روایی اهل سنّت، مانند: «الطبقات» ابن سعد و «المستدرک» حاکم نیشابوری، ازدواج ام کلثوم با خلیفه دوم را مطرح نموده اند. در این باره، دو نکته شایان ذکر است:

الف. براساس مبانی رجالی اهل سنّت، هیچ یک از راویان این روایت اعتبار لازم را ندارند؛ لذا براساس منابع اهل سنت، موضوع ازدواج امّ کلثوم با عمر بن خطّاب به لحاظ سندی فاقد اعتبار می باشد.

ب. صرف نظر از ضعف سندی، این روایت به لحاظ دلالت و معنی نیز دچار تعارض، چندگانگی و تشویش در نقل می باشد؛ به گونه ای که برخی از نقلها برخی دیگر را تکذیب می نمایند. به عنوان مثال، در برخی نقلها این گونه آمده است که وقتی عمر به خواستگاری امّ کلثوم آمد، علی علیه السلام مسئله کوچکیِ سنّ ام کلثوم را مطرح نمودند و در برخی نقلها آمده است که حضرت فرمودند: «من او را برای فرزندان برادرم جعفر بن ابی طالب نگه داشته ام.» در نقل دیگری بیان شده است که علی علیه السلام بدون درنگ ام کلثوم را نزد عمر فرستاد تا او را نگاه کند.[۸]

نظر عالمان شیعه

در بین عالمان شیعه در این مورد دو دیدگاه عمده وجود دارد:

۱. این ازدواج صورت نگرفت:

برخی از عالمان شیعه اصل ماجرا را انکار کرده‌اند. به نحوی که آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعه چندین کتاب مستقل را که در ردّ این ازدواج نوشته شده نام می‌برد.

شیخ مفید در المسائل السرویه (ص۸۶) در این باره می‌گوید: حدیث وارده در باب تزویج ام کلثوم ثابت نیست و زبیر بن بکار که آن را روایت کرده فردی متهم و دشمن امیرمؤمنان(ع) بوده است. اما در المسائل العکبریه (ص۶۰) این مسأله را پذیرفته و از آن خبر داده است.

ابن شهرآشوب در کتاب المناقب (ج۳، ص۱۸۹) از قول ابومحمد نوبختی می‌گوید: عقد صورت گرفت اما ام کلثوم کوچک بود. وی صبر کرد تا بزرگ شود، ولی عُمَر قبل از وقوع زفاف مُرد.[۹]

۲. این ازدواج صورت گرفت؛ ولی از روی اکراه و اجبار:

در منابع حدیثی شیعه روایاتی وجود دارد که نشانگر وقوع این ازدواج از روی تهدید و ارعاب می باشد. در ذیل به نمونه ای اشاره می شود:

محمد بن ابی عمیر از هشام بن سالم از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: «هنگامی که عمر [از اُم کلثوم] نزد علی علیه السلام خواستگاری نمود، حضرت در پاسخ او فرمودند: او کم سنّ و سال است. عمر با عباس ـ عموی علی علیه السلام ـ ملاقات کرد و گفت: آیا در من عیبی هست؟» عباس گفت: چه شده؟ عمر گفت: به خواستگاری دختر برادرزاده‌ات رفتم؛ ولی او پاسخ منفی به من داد. به خداوند سوگند! چاه زمزم را پُر می کنم و هیچ نشانه بزرگی و کرامت برای شما نیست، مگر آنکه آن را از بین خواهم برد و هر آینه دو شاهد برای او اقامه کرده، به اتّهام سرقت دست راست او را قطع خواهم نمود. پس عباس نزد علی علیه السلام آمد و او را [از تهدیدهای عمر] آگاه ساخت و از ایشان درخواست نمود تا امر [این ازدواج] را به او واگذار نماید. علی علیه السلام نیز مسئله ازدواج ام کلثوم را به عموی خود عباس سپرد.»[۱۰]

براساس این روایات برخی معتقدند این ازدواج صورت گرفته است، ولی از روی اختیار و رغبت امام(ع) نبود، بلکه پس از تکرار درخواست و زورگویی که نزدیک بود به درگیری و مرافعه بیانجامد صورت گرفت. به عنوان نمونه سید مرتضی چنین نظری دارد.[۱۱]

۳. همسر عمر، امّ‌کلثوم دختر ابوبکر بوده است:

عده‌اى از دانشمندان شیعه و سنى با پذیرش اصل ازدواج، نکته دیگرى را مطرح کرده‌اند که امّ‌کلثوم همسر عمر، دختر امیرمؤمنان علیه السلام نبود؛‌ بلکه دختر ابوبکر بوده است؛ از جمله یحیى بن شرف نووى، مهمترین شارح صحیح مسلم در کتاب تهذیب الأسماء این مطلب را نقل کرده و آیت الله مرعشى نجفى از عالمان شیعه در شرح احقاق الحق به این مطلب تصریح کرده‌اند.[۱۲] ایشان این ازدواج را انکار کرده و آن را از اشتباهات تاریخی شمرده است. به گفته مرحوم مرعشی نجفی: «از جمله اشتباهات بزرگ تاریخی، وقوع ازدواج بین مخدره مکرمه حضرت ام کلثوم بنت علی و فاطمه(علیهما السلام) با عمر بن خطاب می باشد و حق در مسئله این است که ام کلثومی که با عمر ازدواج کرده دخترخوانده حضرت امیرالمومنین(ع) و دختر ابوبکر از اسماء بنت عمیس می باشد و چون در کودکی پدر خود را از دست داده بود، امیرالمومنین(ع) زوجه ابوبکر را تزویج فرموده و این بچه (مانند محمد بن ابی بکر) زیر نظر آن حضرت بزرگ شده و همه جا به او خطاب می کردند، بنت علی(ع). و شواهد متعددی بر نفی تزویج حضرت ام کلثوم بنت علی و فاطمه علیهما السلام با عمر موجود است، از جمله مسلم است بین مورخین ام کلثوم که زوجه عمر بوده، در زمان حضرت مجتبی(ع) در مدینه با پسرش زید بن عمر از دنیا رفته و حضرت بر هر دو جنازه یک نماز میت خوانده اند و همین مدرکِ عده ای از فقها در اثبات جواز یک نماز بر دو میت می باشد. اما ام کلثومی که بنت علی و فاطمه (علیهما السلام) بوده، در کربلا حضور داشته و در شب یازدهم محرم همراه با خواهرشان عقیله بنی هاشم زینب کبری (س) تا صبح، همدم اطفال در به در شده شهدا بودند.»[۱۳]

توجه به اینکه قاعدتا وجود ام کلثوم همسر خلیفه دوم که فرزندی هم داشت در بین اهل بیت علیهم السلام، می باید بسیار پر رنگ در نقل واقعه کربلا و اسارت کوفه و شام منعکس می شد و اصولاً برای او حرمتی قائل می‌شدند، نشان می دهد که ام کلثوم فرزند حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها همسر عمر نبوده است.[۱۴]

پانویس

  1. (الاستیعاب، ج ۴، ص ۱۸۹۳، شماره ۴۰۵۷ (شرح حال حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)) ؛ ج ۴، ص ۱۹۵۴، شماره ۴۲۰۴ (شرح حال ام کلثوم)، نقل از سیدمحمدمهدی حسین پور ،ازدواج ام کلثوم (۱)، نشریه الکترونیکی پرسمان، شماره ۱۲۸
  2. ذهبی، سیر اعلام النبلاء، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۰۰؛ دخیل، اعلام النساء، بیروت، دارالاسلامیة، ۱۴۱۲ق، ص۲۳۸.
  3. غربت تاریخی ام کلثوم ، سایت نسیم مطهر
  4. روضة الواعظین، ج‏۱، ص۱۵۲
  5. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۱۴.
  6. ابن طاووس، لهوف، ص۱۷۴.
  7. ام کلثوم دختر امام علی، ویکی شیعه
  8. مصطفی عزیزی علویجه، ازدواج امّ کلثوم با عمر در هاله ای از ابهام، مبلغان، بهمن ۱۳۸۶، شماره ۱۰۰، ص ۵۳ در دسترس در سایت حوزه، بازیابی : ۲۳ فروردین ۱۳۹۴
  9. ازدواج ام کلثوم با عمر بن خطاب، ویکی شیعه، بازیابی: ۲۳ فروردین ۱۳۹۴
  10. کلینی، کافی، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۳۴۶
  11. رسائل سید مرتضی، ج۳، ص۱۴۹، نقل از ازدواج ام کلثوم با عمر بن خطاب، ویکی شیعه
  12. بررسی شبهه ازدواج ام کلثوم با عمر، سایت ولیعصر، بازیابی:۲۳ فروردین ۱۳۹۴
  13. جواد قربان پور، کتیبه ها تشنه نام تواند، ص۲۶ به نقل از مسائل جدید، ج۵
  14. تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، علی اکبر حسنی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اوّل، ۱۳۷۹ ش، ج ۲، ص ۵۹.

پیوندها