آیه 5 سوره یونس: تفاوت بین نسخهها
(←معانی کلمات آیه) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←معانی کلمات آیه) |
||
سطر ۴۴: | سطر ۴۴: | ||
در مجمع البيان و كشاف گفته است: ضياء از نور ابلغ است. | در مجمع البيان و كشاف گفته است: ضياء از نور ابلغ است. | ||
شايد بدين جهت در آفتاب ضياء آمده و در قمر نور گفته شده. | شايد بدين جهت در آفتاب ضياء آمده و در قمر نور گفته شده. | ||
− | اقرب الموارد ضياء را بالذات و نور اكتسابى گفته است . | + | اقرب الموارد ضياء را بالذات و نور را اكتسابى گفته است. |
− | گويند: تقدير | + | گويند: تقدير آن، «جعل الشّمس ذات ضياء و القمر ذا نور» است. |
− | قدره: قدر (بر وزن عقل) و تقدير: | + | قدره: قدر (بر وزن عقل) و تقدير: اندازه گيرى و تعيين. «القدر و التقدير: تبيين كمية الشيء». |
− | تقدير | + | تقدير آيه، شايد «قدر لهم منازل» باشد.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> |
− | == تفسیر آیه == | + | ==تفسیر آیه== |
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
سطر ۸۸: | سطر ۸۸: | ||
6- از شيوههاى تعليم و تربيت، روشن وباز كردن مطالب است، نه كلّى گويى. | 6- از شيوههاى تعليم و تربيت، روشن وباز كردن مطالب است، نه كلّى گويى. | ||
− | |||
«يُفَصِّلُ الْآياتِ» | «يُفَصِّلُ الْآياتِ» | ||
7- پى بردن به رازهاى آفرينش، نيازمند فكر و تعليم است. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» | 7- پى بردن به رازهاى آفرينش، نيازمند فكر و تعليم است. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» | ||
− | + | ------- | |
«1». تفسير راهنما. | «1». تفسير راهنما. | ||
سطر ۲۳۹: | سطر ۲۳۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
− | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | + | |
− | * [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم |
− | * [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم |
− | * [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول |
− | * [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم |
− | * [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش |
+ | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
[[رده:آیات سوره یونس]] | [[رده:آیات سوره یونس]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۶
<<4 | آیه 5 سوره یونس | 6>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
اوست خدایی که آفتاب را رخشان و ماه را تابان فرمود و سیر ماه را در منازلی معین کرد تا بدین واسطه شماره سنوات و حساب ایام را بدانید. اینها را خدا جز به حق نیافریده. خدا آیات خود را برای اهل علم و معرفت مفصل بیان میکند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
ضياء: ضوء و ضياء: نور. در مجمع البيان و كشاف گفته است: ضياء از نور ابلغ است. شايد بدين جهت در آفتاب ضياء آمده و در قمر نور گفته شده. اقرب الموارد ضياء را بالذات و نور را اكتسابى گفته است. گويند: تقدير آن، «جعل الشّمس ذات ضياء و القمر ذا نور» است.
قدره: قدر (بر وزن عقل) و تقدير: اندازه گيرى و تعيين. «القدر و التقدير: تبيين كمية الشيء». تقدير آيه، شايد «قدر لهم منازل» باشد.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «5»
اوست كه خورشيد را درخشنده و ماه را تابان قرار داد و براى حركتِ ماه منزلگاههايى قرار داد تا شمارهى سالها و حساب را بدانيد. خداوند اينها را جز بر اساس حقّ نيافريده است. خداوند آيات را براى آنان كه (مىخواهند) بدانند، به تفصيل بيان مىكند.
نکته ها
در قرآن، براى خورشيد كلماتى همچون «سراج» و «ضِياءً» به كار رفته كه به معناى نور شديد و قوى است، و در مورد ماه، كلمات «نور» و «منير»، كه نور ضعيف را هم شامل
جلد 3 - صفحه 540
مىشود آمده است.
البتّه اگر «ضِياءً» را جمع «ضوء» بگيريم، ممكن است اشاره به اين باشد كه خورشيد داراى نورهاى گوناگونى است. «1»
مراد از «تفصيل آيات»، شايد گسترش در خلقت باشد، يعنى دست خدا در آفرينش هستى باز است و گسترش خلقت براى اهل فهم، روشن است. «2»
همان گونه كه خداوند حكيم براى شمارش سال، در آسمانها نشانهگذارى كرده است، براى هدايت مردم نيز در زمين رسولان و هاديانى قرار داده است، زيرا نياز بشر به ارشاد، مهمتر از نياز او به تعداد سالهاست. «3»
پیام ها
1- در حركت كرات آسمانى و تعيين مدار آنها، به نيازهاى انسان توجّه شده است. «لِتَعْلَمُوا»
2- نظم و ترتيب در حركت ماه، يك تقويم طبيعى، عمومى و هميشگى را بوجود آورده است. لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ ... (از تغيير شكل ماه، مىتوان روزشمارى كرد)
3- معيار محاسبات در امور شرعى، سال وماه قمرى است. لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ ...
4- عدد، آمار وحساب، در زندگى انسان نقش مهمّى دارد. «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ»
5- آفرينش، بيهوده نيست، بلكه بر اساس حقّ است. «بِالْحَقِّ»
6- از شيوههاى تعليم و تربيت، روشن وباز كردن مطالب است، نه كلّى گويى. «يُفَصِّلُ الْآياتِ»
7- پى بردن به رازهاى آفرينش، نيازمند فكر و تعليم است. «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ»
«1». تفسير راهنما.
«2». تفسير الميزان.
«3». تفسير روحالمعانى.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 541
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم