آیه 84 سوره طه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ ل...» ایجاد کرد)
 
(معانی کلمات آیه)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
 
</tabber>
 
</tabber>
 
==معانی کلمات آیه==
 
==معانی کلمات آیه==
«عَلَی أَثَرِی»: به دنبال من. نزدیک به من و پا به پای من.
+
اثرى: اثر: نشانه و نيز به معنى بعد و پشت سر آيد. گويند: «خرج في اثره» يعنى در پى او خارج شد،.
 +
در آيه به همين معنى است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref>
  
== تفسیر آیه ==
+
==تفسیر آیه==
 
<tabber>
 
<tabber>
 
  تفسیر نور=
 
  تفسیر نور=
سطر ۵۰: سطر ۵۱:
  
 
{{ نمایش فشرده تفسیر|
 
{{ نمایش فشرده تفسیر|
 +
وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌ «83»
 +
 +
و (به موسى گفتيم:) اى موسى! چه چيز سبب تعجيل (و پيشى‌گرفتن) تو از قومت شد؟! (چرا زودتر به وعدگاه آمدى؟)
 +
 
قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‌ «84»
 
قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‌ «84»
  
 
(موسى) گفت: آنها (قوم من) به دنبال من هستند و پروردگارا! براى خشنودى تو به سوى تو شتاب كردم.
 
(موسى) گفت: آنها (قوم من) به دنبال من هستند و پروردگارا! براى خشنودى تو به سوى تو شتاب كردم.
 +
 +
قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ «85»
 +
 +
(خداوند) فرمود: همانا ما قوم تو را بعد از (آمدن) تو آزمايش كرديم و سامرى آنها را گمراه كرد.
 +
 +
===نکته ها===
 +
 +
امام صادق عليه السلام در ذيل آيات فوق، سيماى عاشق را چنين بيان فرمود: انسان مشتاق نه در فكر غذا، لباس ومسكن است ونه آرام وقرار دارد تا به محبوبش برسد، همان‌گونه كه حضرت موسى به عشقِ دريافت وحى، خواب و خوراك نداشت و فرمود: خدايا! من زودتر از قوم خود آمده‌ام تا تو راضى شوى. «1»
 +
 +
===پیام ها===
 +
 +
1- پيامبر نيز در مقابل عملكرد خود مسئول است. ما أَعْجَلَكَ‌ ...
 +
 +
2- رهبر بايد پيشگام باشد تا امّت به دنبال او حركت كنند. «أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي»
 +
 +
3- موسى عليه السلام عاشق خدا و استماع كلام الهى بود. «عَجِلْتُ إِلَيْكَ»
 +
 +
4- عجله در كار خير و براى كسب رضاى الهى مانعى ندارد. عَجِلْتُ‌ ... لِتَرْضى‌
 +
 +
5- بالاترين هدف انبيا ومقصد اعلاى آنان، جلب رضايت الهى است. «لِتَرْضى‌»
 +
 +
6- با حضور رهبر در جامعه، از دشمنان كارى ساخته نيست. منحرفان، از غيبت و نبود رهبر الهى سوءاستفاده مى‌كنند. «مِنْ بَعْدِكَ»
 +
 +
7- امّت‌ها در غيبت پيشوايان، در معرض آزمون وفتنه هستند. فَتَنَّا ... مِنْ بَعْدِكَ‌
 +
------
 +
«1». تفسير صافى.
 +
 +
جلد 5 - صفحه 374
 +
 +
8- نقش هنر وهنرمند غير متعهّد در تخريب باورهاى دينى و انحراف مردم، كمتر از قدرت طاغوت نيست. «أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ»
 +
 +
9- ارتداد براى تازه ايمان‌آورده‌ها، خطر وتهديدى جدّى است. «أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ»
 +
 +
10- اصحاب پيامبر بودن كافى نيست، حسن عاقبت و استوارى دينى لازم است.
 +
«أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ» (خداوند بنى‌اسرائيل را نجات داد و طيّبات را روزى آنان كرد، امّا بد عاقبت شدند.)
 
}}
 
}}
  
سطر ۶۳: سطر ۱۰۳:
  
  
قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‌ (84)
+
وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌ (83)
  
قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي‌: گفت موسى در جواب حق تعالى: ايشان گروه قوم بر عقب من برسند بزودى. وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‌: و شتاب نمودم به سوى تو اى پروردگار من تا خشنود شوى از من، زيرا فرمانبردارى، موجب رضاى امر كننده است، يعنى پيش آمدن من از قوم نه به جهت تعظيم بر ايشان بود، بلكه‌
+
وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌: و چه چيز شتابان ساخت تو را تا پيشتر آمدى از قوم خوى اى موسى.
  
«1» تفسير برهان، ج 3، ص 40 بنقل از عياشى و حاكم ابو القاسم حسكانى- ترجمه شواهد التنزيل حسكانى، ص 320 ذيل آيه شريفه 5 روايت ذكر نموده است.
+
بيان: چون خداى تعالى وعده فرموده بود به نزول تورات، امر شد به موسى كه با عده‌اى از خواص به كوه طور روند. چون نزديك كوه رسيدند، حضرت موسى عليه السلام از غايت اشتياق به كلام سبحانى. از قوم پيش افتاده زودتر به بالاى كوه برآمد، خطاب رسيد: به چه سبب و چه چيز تو را شتابان ساخت تا تعجيل نمودى و پيشتر آمدى از قوم خود اى موسى.
 
 
جلد 8 - صفحه 309
 
 
 
محض طلب خشنودى تو پيش افتادم؛ و سرعت به امر مطلوب عقلائى و آيه شريفه‌ «وَ سارِعُوا إِلى‌ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ» «1» دليل جواز آن باشد.
 
  
  
سطر ۱۲۹: سطر ۱۶۵:
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
 
{{نمایش فشرده تفسیر|
قال‌َ هُم‌ أُولاءِ عَلي‌ أَثَرِي‌ وَ عَجِلت‌ُ إِلَيك‌َ رَب‌ِّ لِتَرضي‌ (84)
+
وَ ما أَعجَلَك‌َ عَن‌ قَومِك‌َ يا مُوسي‌ (83)
  
‌گفت‌: ‌آنها‌ كساني‌ ‌که‌ بنا ‌بود‌ ‌با‌ ‌من‌ بيايند ‌بر‌ اثر ‌من‌ ميآيند و اينكه‌ ‌من‌ عجله‌ كردم‌ بواسطه‌ شوق‌ آمدن‌ بسوي‌ تو پروردگار ‌من‌ ‌براي‌ خشنودي‌ تو (مسئلة) تكاليف‌ موقّته‌ مثل‌ صلوات‌ يوميّه‌ و ‌لو‌ وقت‌ وسعت‌ دارد لكن‌ تعجيل‌ ‌در‌ اوّل‌ وقت‌ موجب‌ رضاي‌ الهي‌ ميشود و تأخيرش‌ فقط اسقاط تكليف‌ ميكند و رفع‌ عقوبت‌ مخالفت‌، چنانچه‌ ‌از‌ حضرت‌ رسالت‌ مرويست‌ فرمود:
+
و چه‌ چيز باعث‌ شد ‌که‌ تو عجله‌ كردي‌ و تنها آمدي‌ ‌در‌ ميقاتگاه‌ و ‌با‌ قوم‌ نيامدي‌، مثل‌ ‌اينکه‌ ‌که‌ مواعده‌ ‌شده‌ ‌بود‌ ‌که‌ موسي‌ ‌با‌ بني‌ اسرائيل‌ بيايد ‌در‌ ميقات‌گاه‌ و چون‌ بني‌ اسرائيل‌ تكاهل‌ و تسامح‌ كردند و گفتند: ‌ما مي‌آييم‌ حضرت‌ موسي‌ ترسيد ‌که‌ ‌اگر‌ صبر كند و ‌با‌ ‌آنها‌ برود موقع‌ مواعده‌ عقب‌ افتد و مخالفتي‌ ‌شده‌ ‌باشد‌، لذا عجله‌ كرد و تنها رفت‌ ‌در‌ محل‌ مواعده‌ ‌در‌ ميقات‌گاه‌ خطاب‌ رسيد.
  
(اوّل‌ الوقت‌ رضوان‌ اللّه‌ و آخر الوقت‌ غفران‌ اللّه‌)
+
(وَ ما أَعجَلَك‌َ عَن‌ قَومِك‌َ يا مُوسي‌) و حال‌ آنكه‌ واجب‌ ‌بود‌ ‌بر‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌که‌ حسب‌ المواعده‌ ‌که‌ ‌در‌ چند آيه قبل‌ گذشت‌ ‌که‌ فرمود: (وَ واعَدناكُم‌ جانِب‌َ الطُّورِ الأَيمَن‌َ) ‌آنها‌ ‌هم‌ همراه‌ موسي‌ حركت‌ كنند ولي‌ مسامحه‌ كردند و گفتند: بموسي‌ ‌شما‌ برويد ‌ما ‌هم‌ ‌در‌ اثر ‌شما‌ مي‌آييم‌ لذا موسي‌.
  
لذا موسي‌.
+
77
 
 
(قال‌َ هُم‌ أُولاءِ عَلي‌ أَثَرِي‌) خواهند آمد ‌در‌ اثر ‌من‌ و متابعت‌ كنند مرا ‌در‌ آمدن‌ بميقات‌.
 
 
 
(وَ عَجِلت‌ُ إِلَيك‌َ رَب‌ِّ لِتَرضي‌) و تعجيل‌ ‌من‌ ‌براي‌ ‌اينکه‌ بوده‌ ‌که‌ اوّل‌ وقت‌ ‌را‌ درك‌ كنم‌ ‌که‌ وقت‌ فضيلت‌ ‌است‌ و صبر نكنم‌ ‌تا‌ وقت‌ فضيلت‌ بگذرد و ‌در‌ وقت‌ اجزاء عمل‌ كنم‌ ‌براي‌ رضاي‌ تو (تنبيه‌) ‌از‌ ‌براي‌ صلوات‌ يوميّه‌ شش‌ وقت‌ هست‌ وقت‌ فضيلت‌ و وقت‌ اجزاء و وقت‌ مختص‌ّ و وقت‌ مشترك‌ و وقت‌ اختياري‌ و وقت‌ اضطراري‌، ‌از‌ ‌براي‌ نماز صبح‌ دو وقت‌ ‌است‌ فضيلت‌ ‌از‌ طلوع‌ فجر صادق‌ ‌تا‌ ظهور حمره مشرقيّه‌ و اجزاء ‌از‌ ظهور حمره‌ ‌تا‌ طلوع‌ شمس‌، و ‌از‌ ‌براي‌ ظهر و عصر چهار وقت‌ ‌است‌ وقت‌ مختص‌ّ بظهر چهار ركعت‌ ‌ يا ‌ دو ركعت‌ ‌ يا ‌ دو ركعت‌ ‌اگر‌ مسافر ‌باشد‌ اوّل‌ وقت‌ و مختص‌ّ بعصر چهار ‌ يا ‌ دو ركعت‌ ‌اگر‌ مسافر ‌باشد‌ آخر وقت‌ و ‌بين‌ ‌اينکه‌ دو وقت‌ مختص‌ّ وقت‌ مشترك‌ ‌است‌، و وقت‌ فضيلت‌ ظهر ‌از‌ اوّل‌ وقت‌ ‌است‌ ‌تا‌ سايه شاخص‌ بقدر شاخص‌ زياد شود، و فضيلت‌ عصر ‌از‌ ‌بعد‌ ‌از‌ اداء ظهر ‌است‌ ‌تا‌ سايه‌ شاخص‌ دو برابر شاخص‌ شود و بقيه‌ وقت‌ اجزاء ‌است‌ و ‌از‌ ‌براي‌ مغرب‌ و عشاء شش‌ وقت‌ ‌است‌، مختص‌ّ بمغرب‌ سه‌ ركعت‌ اوّل‌ وقت‌، و مختص‌ّ بعشاء چهار ركعت‌ ‌ يا ‌ دو ركعت‌ ‌اگر‌ مسافر ‌باشد‌ بنصف‌ شب‌ شرعي‌ ‌که‌ ‌از‌ مغرب‌ ‌است‌ ‌تا‌ طلوع‌ فجر صادق‌ نه‌ شب‌ عرفي‌ ‌که‌ ‌از‌ غروب‌ ‌است‌ ‌تا‌ طلوع‌ آفتاب‌، و وقت‌ فضيلت‌ مغرب‌ ‌از‌ اوّل‌ مغرب‌ ‌است‌ ‌تا‌ ذهاب‌ شفق‌ مغربيّه‌ و فضيلت‌ عشاء ‌پس‌ ‌از‌
 
 
 
جلد 13 - صفحه 78
 
 
 
ذهاب‌ شفق‌ ‌است‌ ‌تا‌ ثلث‌ شب‌، و وقت‌ اجزاء مغرب‌ ‌پس‌ ‌از‌ ذهاب‌ شفق‌ ‌است‌ ‌تا‌ رسيدن‌ بوقت‌ مختص‌ّ عشاء، و وقت‌ اجزاء عشاء دو وقت‌ ‌است‌ «1» ‌بعد‌ ‌از‌ مغرب‌ ‌تا‌ ذهاب‌ شفق‌ «2» ‌از‌ ثلث‌ شب‌ ‌تا‌ نصف‌ شب‌، و وقت‌ اختياري‌ ‌اينکه‌ دو ‌از‌ مغرب‌ ‌است‌ ‌تا‌ نصف‌ شب‌ ‌که‌ تأخيرش‌ حرام‌ و معصيت‌ ‌است‌ و وقت‌ اضطراري‌ ‌آنها‌ ‌پس‌ ‌از‌ نصف‌ شب‌ ‌است‌ ‌تا‌ طلوع‌ فجر و ‌در‌ اينجا يك‌ مسئله‌ مشكله‌ ‌است‌ ‌بر‌ شخص‌ مسافر ‌که‌ ‌اگر‌ بمقدار سه‌ ركعت‌ بنصف‌ شب‌ باقيست‌ ‌اگر‌ مغرب‌ ‌را‌ بجا آورد وقت‌ اختصاصي‌ عشاء ‌از‌ ‌بين‌ ميرود و ‌اگر‌ عشاء ‌را‌ مقدّم‌ دارد هنوز وقت‌ اختصاصي‌ ‌او‌ نرسيده‌ مرحوم‌ استاد آية اللّه‌ نائيني‌ (ره‌) ميفرمود: بايستد بمغرب‌ يك‌ ركعت‌ مغرب‌ ‌را‌ بجا آورد سپس‌ مشغول‌ بعشاء شود و ‌پس‌ ‌از‌ عشاء دو ركعت‌ ديگر مغرب‌ ‌را‌ بجا آورد ‌که‌ نماز عشاء ‌در‌ وسط مغرب‌ واقع‌ شود، لكن‌ ‌اينکه‌ فرمايش‌ بنظر تمام‌ نيست‌، زيرا ‌اگر‌ فرضا پنج‌ ركعت‌ ‌براي‌ شخص‌ حاضر بوقت‌ باقيست‌ ‌در‌ ظهر و عصر ميگويند: ظهر مقدم‌ ‌است‌ و ‌لو‌ سه‌ ركعت‌ ظهر ‌در‌ وقت‌ مختص‌ عصر ‌باشد‌ بقاعده‌
 
 
 
(‌من‌ ادرك‌ ركعة ‌من‌ الصلاة فقد ادرك‌ الصلاة)
 
 
 
و همچنين‌ ‌در‌ مغرب‌ و عشاء و ‌لو‌ دو ركعت‌ مغرب‌ ‌در‌ وقت‌ مختص‌ّ عشاء واقع‌ شود بناء ‌علي‌ ‌هذا‌ ‌در‌ فرض‌ مزبور بايد 3 ركعت‌ مغرب‌ ‌را‌ بجا آورد ‌که‌ يك‌ ركعت‌ ‌از‌ مغرب‌ ‌در‌ وقت‌ مختص‌ واقع‌ شود و اللّه‌ العالم‌.
 
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۵۶: سطر ۱۸۰:
 
]
 
]
  
(آیه 84)- و موسی بلا فاصله «عرض کرد: پروردگارا! آنها به دنبال منند، و من برای رسیدن به میعادگاه و محضر وحی تو، شتاب کردم تا از من خشنود
+
(آیه 83)- غوغای سامری! در اینجا فراز مهم دیگری از زندگی موسی (ع) و بنی اسرائیل مطرح شده و آن مربوط به رفتن موسی به اتفاق نمایندگان بنی اسرائیل به میعادگاه طور و سپس گوساله پرستی بنی اسرائیل در غیاب آنهاست.
  
ج3، ص136
+
برنامه این بود که موسی (ع) برای گرفتن احکام تورات، به کوه طور برود، و گروهی از بنی اسرائیل نیز او را در این مسیر همراهی کنند.
  
شوی» (قالَ هُمْ أُولاءِ عَلی أَثَرِی وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضی).
+
ولی از آنجا که شوق مناجات با پروردگار در دل موسی شعله‌ور بود، قبل از دیگران تنها به میعادگاه پروردگار رسید.
  
نه تنها عشق مناجات تو و شنیدن سخنت مرا بی‌قرار ساخته، بلکه مشتاق بودم هر چه زودتر قوانین و احکام تو را بگیرم و به بندگانت برسانم و از این راه رضایت تو را بهتر جلب کنم، آری من عاشق رضای توام و مشتاق شنیدن فرمانت.
+
در اینجا وحی بر او نازل شد: «ای موسی! چه چیز سبب شد که پیش از قومت به اینجا بیایی و در این راه عجله کنی»؟ (وَ ما أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یا مُوسی).
 
}}
 
}}
 
|-|
 
|-|
سطر ۱۷۰: سطر ۱۹۴:
  
 
==تفسیر های فارسی==
 
==تفسیر های فارسی==
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{ترجمه تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر خسروی|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر خسروی|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر عاملی|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر عاملی|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر جامع|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر جامع|سوره=20 |آیه=83}}===
  
 
==تفسیر های عربی==
 
==تفسیر های عربی==
==={{تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر المیزان|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر مجمع البیان|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر نور الثقلین|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر الصافی|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر الصافی|سوره=20 |آیه=83}}===
==={{تفسیر الکاشف|سوره=20 |آیه=84}}===
+
==={{تفسیر الکاشف|سوره=20 |آیه=83}}===
 
</tabber>
 
</tabber>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<div style="font-size:smaller"><references/></div>
+
<div style="font-size:smaller"><references /></div>
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
+
 
* [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
+
*[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
* [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
+
*[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام‌، 1378 ش‌، چاپ دوم‌
* [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
+
*[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
* [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
+
*[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
* [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌
+
*[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
 +
*[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش‌، چاپ پنجم‌
  
 
[[رده:آیات سوره طه]]
 
[[رده:آیات سوره طه]]
 
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]]
 
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۱۸

مشاهده آیه در سوره

قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ

مشاهده آیه در سوره


<<83 آیه 84 سوره طه 85>>
سوره : سوره طه (20)
جزء : 16
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

موسی عرضه داشت: هم اینک قوم از پی من هستند و من خود برای خشنودی تو تعجیل کرده و بر آنها تقدم جستم.

گفت: پروردگارا! من به سوی تو شتافتم تا خشنود شوی. آنان گروهی هستند که اینک به دنبال من می آیند.

گفت: «اينان در پى منند، و من -اى پروردگارم- به سويت شتافتم تا خشنود شوى.»

گفت: آنها همانهايند كه از پى من روانند. اى پروردگار من، من به سوى تو شتافتم تا خشنود گردى.

عرض کرد: «پروردگارا! آنان در پی منند؛ و من به سوی تو شتاب کردم، تا از من خشنود شوی!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He said, ‘They are close upon my heels, and I hurried on to You, my Lord, that You may be pleased.’

He said: They are here on my track and I hastened on to Thee, my Lord, that Thou mightest be pleased.

He said: They are close upon my track. I hastened unto Thee, my Lord, that Thou mightest be well pleased.

He replied: "Behold, they are close on my footsteps: I hastened to thee, O my Lord, to please thee."

معانی کلمات آیه

اثرى: اثر: نشانه و نيز به معنى بعد و پشت سر آيد. گويند: «خرج في اثره» يعنى در پى او خارج شد،. در آيه به همين معنى است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌ «83»

و (به موسى گفتيم:) اى موسى! چه چيز سبب تعجيل (و پيشى‌گرفتن) تو از قومت شد؟! (چرا زودتر به وعدگاه آمدى؟)

قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‌ «84»

(موسى) گفت: آنها (قوم من) به دنبال من هستند و پروردگارا! براى خشنودى تو به سوى تو شتاب كردم.

قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ «85»

(خداوند) فرمود: همانا ما قوم تو را بعد از (آمدن) تو آزمايش كرديم و سامرى آنها را گمراه كرد.

نکته ها

امام صادق عليه السلام در ذيل آيات فوق، سيماى عاشق را چنين بيان فرمود: انسان مشتاق نه در فكر غذا، لباس ومسكن است ونه آرام وقرار دارد تا به محبوبش برسد، همان‌گونه كه حضرت موسى به عشقِ دريافت وحى، خواب و خوراك نداشت و فرمود: خدايا! من زودتر از قوم خود آمده‌ام تا تو راضى شوى. «1»

پیام ها

1- پيامبر نيز در مقابل عملكرد خود مسئول است. ما أَعْجَلَكَ‌ ...

2- رهبر بايد پيشگام باشد تا امّت به دنبال او حركت كنند. «أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي»

3- موسى عليه السلام عاشق خدا و استماع كلام الهى بود. «عَجِلْتُ إِلَيْكَ»

4- عجله در كار خير و براى كسب رضاى الهى مانعى ندارد. عَجِلْتُ‌ ... لِتَرْضى‌

5- بالاترين هدف انبيا ومقصد اعلاى آنان، جلب رضايت الهى است. «لِتَرْضى‌»

6- با حضور رهبر در جامعه، از دشمنان كارى ساخته نيست. منحرفان، از غيبت و نبود رهبر الهى سوءاستفاده مى‌كنند. «مِنْ بَعْدِكَ»

7- امّت‌ها در غيبت پيشوايان، در معرض آزمون وفتنه هستند. فَتَنَّا ... مِنْ بَعْدِكَ‌


«1». تفسير صافى.

جلد 5 - صفحه 374

8- نقش هنر وهنرمند غير متعهّد در تخريب باورهاى دينى و انحراف مردم، كمتر از قدرت طاغوت نيست. «أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ»

9- ارتداد براى تازه ايمان‌آورده‌ها، خطر وتهديدى جدّى است. «أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ»

10- اصحاب پيامبر بودن كافى نيست، حسن عاقبت و استوارى دينى لازم است. «أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ» (خداوند بنى‌اسرائيل را نجات داد و طيّبات را روزى آنان كرد، امّا بد عاقبت شدند.)

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌ (83)

وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌: و چه چيز شتابان ساخت تو را تا پيشتر آمدى از قوم خوى اى موسى.

بيان: چون خداى تعالى وعده فرموده بود به نزول تورات، امر شد به موسى كه با عده‌اى از خواص به كوه طور روند. چون نزديك كوه رسيدند، حضرت موسى عليه السلام از غايت اشتياق به كلام سبحانى. از قوم پيش افتاده زودتر به بالاى كوه برآمد، خطاب رسيد: به چه سبب و چه چيز تو را شتابان ساخت تا تعجيل نمودى و پيشتر آمدى از قوم خود اى موسى.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ لَقَدْ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ أَنْ أَسْرِ بِعِبادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقاً فِي الْبَحْرِ يَبَساً لا تَخافُ دَرَكاً وَ لا تَخْشى‌ (77) فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ ما غَشِيَهُمْ (78) وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدى‌ (79) يا بَنِي إِسْرائِيلَ قَدْ أَنْجَيْناكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَ واعَدْناكُمْ جانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَ نَزَّلْنا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‌ (80) كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ لا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَ مَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوى‌ (81)

وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى‌ (82) وَ ما أَعْجَلَكَ عَنْ قَوْمِكَ يا مُوسى‌ (83) قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‌ أَثَرِي وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‌ (84) قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85) فَرَجَعَ مُوسى‌ إِلى‌ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ يا قَوْمِ أَ لَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْداً حَسَناً أَ فَطالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدِي (86)

ترجمه‌

- و بتحقيق وحى نموديم بموسى كه سير ده در شب بندگان مرا

جلد 3 صفحه 517

پس بزن براى ايشان براهى در دريا خشك در حاليكه نه بيم داشته باشى از رسيدن دشمن و نه بترسى‌

پس رفتند از پى ايشان فرعون با لشگرهايش پس فرو گرفت آنها را از دريا آنچه فرو گرفت آنها را

و گمراه كرد فرعون قوم خود را و هدايت نكرد

اى بنى اسرائيل بتحقيق نجات داديم شما را از دشمنانتان و مواعده نموديم با شما طرف راست كوه طور را و نازل كرديم بر شما ترنجبين و مرغ بريان را

بخوريد از پاكيزه‌هاى آنچه روزى كرديم شما را و تعدّى مكنيد در آن پس فرود آيد بر شما غضب من و كسيكه فرود آيد بر او غضب من پس بتحقيق هلاك شده است‌

و همانا من هر آينه آمرزنده‌ام كسى را كه توبه كند و بگرود و بجا آورد كار شايسته را پس هدايت يابد

و چه چيز بشتاب انداخت تو را در پيشروى از قومت ايموسى‌

گفت ايشان آنگروهند كه در دنبال منند و شتاب نمودم بسوى تو پروردگارا تا خشنود شوى‌

گفت پس همانا ما بتحقيق آزمايش نموديم قوم تو را بعد از تو و گمراه كرد آنها را سامرى‌

پس برگشت موسى بسوى قوم خود غضبناك متأسف‌

گفت اى قوم آيا وعده نداد بشما پروردگار شما وعده خوبى آيا پس طول كشيد بر شما آنزمان يا خواستيد كه فرود آيد بر شما غضبى از پروردگارتان پس تخلّف نموديد از وعده من.

تفسير

- پس از اتمام حجّت بر فرعون و فرعونيان بظهور معجزات باهرات بدست حضرت موسى و استنكاف آنها از قبول خداوند بحضرت موسى وحى فرمود كه شبى بنى اسرائيل را از مصر كوچ دهد و چون بدريا رسد عصاى خود را بدريا زند با توسل بمحمّد و آل او چنانچه در سوره بقره در ذيل آيه و اذ فرقنا بكم البحر مفصلا بيان شد و قرار دهد براى آنها در دريا راهى خشك با آنكه ايمن باشد از آنكه دشمن ايشانرا درك كند و بآنها برسد و نترسد از آنكه آب ايشانرا فرو گيرد و غرق نمايد و چون آنحضرت بدستور الهى عمل فرمود و بسلامت از دريا عبور نمودند و فرعون و فرعونيان در تعقيب ايشان بر آمدند آب دريا آنها را فرو گرفت بطوريكه در محلّ مذكور شرح آنگذشت و بنى اسرائيل آنرا مشاهده نمودند و از حقيقت و سرّ آن كسى آگاه نبود جز خدا و اينكه فرموده پس فرو گرفت آنها را از دريا آنچه فروگرفت بطور ابهام براى عظمت امر و اشاره بشهرت واقعه و ايجاز در كلام و مبالغه در آن است و فرعون با آنكه مدّعى بود كه قوم خود را

جلد 3 صفحه 518

هدايت بسبيل رشاد ميكند گمراه كرد آنها را و باز داشت از هدايت و بعد از اين فتح و فيروزى خداوند در ضمن وحى بحضرت موسى بنى اسرائيل را مخاطب قرار داده ميفرمايد و ظاهرا احتياج باضمار قول يا صرف خطاب به بنى اسرائيل زمان پيغمبر ما صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه در صافى فرموده ندارد چون مستفاد از وحى است باين تقريب كه بتحقيق نجات داديم ما شما را از چنگ دشمن قوى مانند فرعون و قومش و مواعده نموديم با شما بتوسط پيغمبرتان موسى عليه السّلام براى مناجات و انزال تورية كه در جانب راست كوه طور حاضر شويد و فرستاديم براى ارتزاق شما در وادى تيه ترنجبين و مرغ سمانى بريان شده را از آسمان بتفصيلى كه در سوره بقره ذكر شد و گفتيم بخوريد از روزى حلال پاكيزه لذيذى كه ببهترين وجه ما براى شما از آسمان نازل نموديم ولى در اداء شكر آن كوتاهى نكنيد و از حدّ اعتدال در صرف تجاوز باسراف و تبذير ننمائيد و از مستحق احيانا دريغ نداريد كه در صورت تخلّف مستحق عقوبت و نزول عذاب من خواهيد شد و كسيكه مستحق نزول عذاب من شود و مشمول آن گردد بتحقيق در پستى افتاده و بهلاكت رسيده در توحيد از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد از غضب در اين آيه عقاب است چون خداوند از حالى بحالى منتقل نميشود و تغيير در ذات او روى نميدهد و همانا من آمرزنده‌ام كسى را كه توبه كند از شرك و ايمان آورد بآنچه واجب است ايمان بآن و بجا آورد كارهائى را كه بايد بجا آورد پس هدايت شود و راه يابد بولايت ائمه اطهار عليهم السلام كه جمعا چهار شرطند براى مغفرت، توبه و ايمان و عمل صالح و معرفت امام كه شرط قبول اعمال است و باين معنى اخبار كثيره از پيغمبر اكرم و ائمه هدى در كتب معتبره نقل شده ولى بعضى از مفسّرين ثمّ اهتدى را بمعناى لزوم و استمرار بر ايمان تا وقت موت و بعضى عدم تشكيك در آن و بعضى اخذ بسنّت و ترك بدعت دانسته‌اند و خلاف ظاهر بودن همه ظاهر است و مواعده خدا با بنى اسرائيل بتوسط حضرت موسى كه قبلا ذكر شد آن بود كه آنحضرت با بزرگان بنى اسرائيل متّفقا بطور بيايند ولى چون نزديك بكوه شدند حضرت موسى از شوق چند قدمى از آنها جلو افتاد و خداوند باو فرمود چه موجب شد كه عجله كردى و از قومت جلو افتادى اى موسى او در جواب عرض كرد كه آنها در عقب منند و اين‌

جلد 3 صفحه 519

چند قدم كه من جلو افتادم براى شوق بخدمت و تعجيل در اطاعت امر تو بود كه موجب خوشنودى تو گردد و از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده كه حضرت موسى نخورد و نياشاميد و نخوابيد و بچيزى از اين قبيل ميل نكرد در رفتن بميقات و برگشتن از آن مدّت چهل روز براى اشتياق بپروردگار خود و در مدّت غيبت حضرت موسى سامرى بتفصيلى كه در سوره بقره ذيل آيه و إذ واعدنا موسى گذشت بنى اسرائيل را گمراه نمود و خداوند بآنحضرت اعلام فرمود كه ما امتحان نموديم قوم تو را و مبتلا كرديم بعبادت گوساله بعد از بيرون آمدن تو از ميان آنها تا معلوم شود مخلص از منافق و مطيع از عاصى براى خلق و ممتاز گردند از يكديگر در خارج بعلم و معرفت و جهل و ضلالت و حضرت موسى بعد از موعد مقرّر بلا فاصله با الواح تورية مراجعت فرمود نزد بنى اسرائيل با كمال خشم و غضب و اندوه و تأسف از حال قوم كه چرا بايد مرتكب چنين امر قبيحى شوند و بآنها فرمود آيا وعده نفرمود خداوند بشما وعده خوبى كه دادن تورية باشد كه در آن نور و هدايت بود براى شما و مرحمت فرمود مگر زمان مفارقت من از شما بطول انجاميد كه از موعد مقرّر تجاوز شده باشد و باين سبب گوساله را عبادت كرديد يا آنكه خواستيد مشمول غضب الهى شويد براى اين امر شنيع لذا از وعده‌اى كه بمن داديد در حين مفارقت كه آنمدت از استقامت و ثبات در دين و اطاعت هارون در بيان اوامر و نواهى الهيّه تخلّف ننمائيد تخلف كرديد و در كلام اشاره است بآنكه وجهى براى اين عمل شما نبود جز آنكه عمدا خواستيد خودتان را مستحق عقوبت الهيّه نمائيد و اين كاشف از نهايت جهل و سفاهت است.

جلد 3 صفحه 520

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ ما أَعجَلَك‌َ عَن‌ قَومِك‌َ يا مُوسي‌ (83)

و چه‌ چيز باعث‌ شد ‌که‌ تو عجله‌ كردي‌ و تنها آمدي‌ ‌در‌ ميقاتگاه‌ و ‌با‌ قوم‌ نيامدي‌، مثل‌ ‌اينکه‌ ‌که‌ مواعده‌ ‌شده‌ ‌بود‌ ‌که‌ موسي‌ ‌با‌ بني‌ اسرائيل‌ بيايد ‌در‌ ميقات‌گاه‌ و چون‌ بني‌ اسرائيل‌ تكاهل‌ و تسامح‌ كردند و گفتند: ‌ما مي‌آييم‌ حضرت‌ موسي‌ ترسيد ‌که‌ ‌اگر‌ صبر كند و ‌با‌ ‌آنها‌ برود موقع‌ مواعده‌ عقب‌ افتد و مخالفتي‌ ‌شده‌ ‌باشد‌، لذا عجله‌ كرد و تنها رفت‌ ‌در‌ محل‌ مواعده‌ ‌در‌ ميقات‌گاه‌ خطاب‌ رسيد.

(وَ ما أَعجَلَك‌َ عَن‌ قَومِك‌َ يا مُوسي‌) و حال‌ آنكه‌ واجب‌ ‌بود‌ ‌بر‌ بني‌ اسرائيل‌ ‌که‌ حسب‌ المواعده‌ ‌که‌ ‌در‌ چند آيه قبل‌ گذشت‌ ‌که‌ فرمود: (وَ واعَدناكُم‌ جانِب‌َ الطُّورِ الأَيمَن‌َ) ‌آنها‌ ‌هم‌ همراه‌ موسي‌ حركت‌ كنند ولي‌ مسامحه‌ كردند و گفتند: بموسي‌ ‌شما‌ برويد ‌ما ‌هم‌ ‌در‌ اثر ‌شما‌ مي‌آييم‌ لذا موسي‌.

77

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 83)- غوغای سامری! در اینجا فراز مهم دیگری از زندگی موسی (ع) و بنی اسرائیل مطرح شده و آن مربوط به رفتن موسی به اتفاق نمایندگان بنی اسرائیل به میعادگاه طور و سپس گوساله پرستی بنی اسرائیل در غیاب آنهاست.

برنامه این بود که موسی (ع) برای گرفتن احکام تورات، به کوه طور برود، و گروهی از بنی اسرائیل نیز او را در این مسیر همراهی کنند.

ولی از آنجا که شوق مناجات با پروردگار در دل موسی شعله‌ور بود، قبل از دیگران تنها به میعادگاه پروردگار رسید.

در اینجا وحی بر او نازل شد: «ای موسی! چه چیز سبب شد که پیش از قومت به اینجا بیایی و در این راه عجله کنی»؟ (وَ ما أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یا مُوسی).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

  1. تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع