آیه 18 سوره زخرف: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|أَوَمَنْ يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْ...» ایجاد کرد) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | *'''ينشأ''': نشأ. پديد آمدن. تنشئة: پديد آوردن، آن در آيه به صيغه مجهول به معنى تربيت شدن است. | |
| + | *'''خصام''': مصدر است به معنى مخاصمه و مجادله.<ref>تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص15</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
| سطر ۵۳: | سطر ۵۴: | ||
آيا كسى را كه در زيور پرورش يافته و در مجادله بيانش غير روشن است (شايسته نسبت دادن به خداست؟) | آيا كسى را كه در زيور پرورش يافته و در مجادله بيانش غير روشن است (شايسته نسبت دادن به خداست؟) | ||
| + | |||
| + | وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبادُ الرَّحْمنِ إِناثاً أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ «19» | ||
| + | |||
| + | و فرشتگان را كه خود بندگانِ (خداى) رحمان هستند، مؤنث پنداشتند. آيا شاهد آفرينش آنها بوده‌اند؟ گواهى آنان (بر آن همه خرافات) به زودى نوشته مى‌شود و بازخواست خواهند شد. | ||
| + | |||
| + | ===نکته ها=== | ||
| + | |||
| + | در آيه 9 خوانديم كه مشركان، خالقِ هستى را خداوندِ عزيز عليم مى‌دانستند، اين آيه مى‌فرمايد: شما كه خالق را عزيز عليم مى‌دانيد چرا براى او دختران را قرار مى‌دهيد كه در زينت و زيور پرورش مى‌يابند و در گفتگوها، عواطف و احساساتشان غالب است. در حالى كه لازمه‌ى عزيز بودن، صلابت و قاطعيّت و لازمه‌ى علم، استدلال و منطق است، نه رفتار عاطفى و احساسى. | ||
| + | |||
| + | ===پیام ها=== | ||
| + | |||
| + | 1- زينت‌طلبى و زيورگرايى، براى زنان و دختران امرى طبيعى است. «يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ» | ||
| + | |||
| + | 2- زن از جهت عاطفه و احساسات قوى‌تر از مرد و از جهت برخورد و مجادله | ||
| + | |||
| + | جلد 8 - صفحه 443 | ||
| + | |||
| + | ضعيف‌تر است. «وَ هُوَ فِي الْخِصامِ غَيْرُ مُبِينٍ» | ||
| + | |||
| + | 3- فرشتگان، مخلوق خدا و بندگان او هستند، نه فرزندانش. «عِبادُ الرَّحْمنِ» | ||
| + | |||
| + | 4- بر خلاف انسان، فرشتگان زن و مرد ندارند. جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ ... إِناثاً | ||
| + | |||
| + | 5- آنچه را كه خود نديده‌ايم، گواهى ندهيم. «أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ» | ||
| + | |||
| + | 6- همه گواهى‌ها وگفته‌ها در نزد خداوند ثبت مى‌شود. «سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ» | ||
| + | |||
| + | 7- انسان در برابر عقايد خود مسئول است. «يُسْئَلُونَ» | ||
| + | |||
| + | 8- عقايد خرافى را بايد به شدّت كوبيد. «أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَناتٍ- أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ» | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۹
| <<17 | آیه 18 سوره زخرف | 19>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا کسی که به زیب و زیور پرورده می‌شود (یعنی دختران) و در خصومت (از حفظ حقوق خود) عاجز است (چنین کس لایق فرزندی خداست).
آیا کسی را [شریک خدا قرار داده اند] که در زر و زیور پرورش یافته است و [هنگام] مجادله و بحث بیانش روشن نیست؟
آيا كسى [را شريك خدا مى‌كنند] كه در زر و زيور پرورش يافته و در [هنگام] مجادله، بيانش غير روشن است؟
آيا آن كه به آرايش پرورش يافته و در هنگام جدال آشكار نمى‌گردد از آن خداست؟
آیا کسی را که در لابلای زینتها پرورش می‌یابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا می‌خوانید)؟!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- ينشأ: نشأ. پديد آمدن. تنشئة: پديد آوردن، آن در آيه به صيغه مجهول به معنى تربيت شدن است.
- خصام: مصدر است به معنى مخاصمه و مجادله.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ وَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ وَ هُوَ فِي الْخِصامِ غَيْرُ مُبِينٍ «18»
آيا كسى را كه در زيور پرورش يافته و در مجادله بيانش غير روشن است (شايسته نسبت دادن به خداست؟)
وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبادُ الرَّحْمنِ إِناثاً أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ «19»
و فرشتگان را كه خود بندگانِ (خداى) رحمان هستند، مؤنث پنداشتند. آيا شاهد آفرينش آنها بوده‌اند؟ گواهى آنان (بر آن همه خرافات) به زودى نوشته مى‌شود و بازخواست خواهند شد.
نکته ها
در آيه 9 خوانديم كه مشركان، خالقِ هستى را خداوندِ عزيز عليم مى‌دانستند، اين آيه مى‌فرمايد: شما كه خالق را عزيز عليم مى‌دانيد چرا براى او دختران را قرار مى‌دهيد كه در زينت و زيور پرورش مى‌يابند و در گفتگوها، عواطف و احساساتشان غالب است. در حالى كه لازمه‌ى عزيز بودن، صلابت و قاطعيّت و لازمه‌ى علم، استدلال و منطق است، نه رفتار عاطفى و احساسى.
پیام ها
1- زينت‌طلبى و زيورگرايى، براى زنان و دختران امرى طبيعى است. «يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ»
2- زن از جهت عاطفه و احساسات قوى‌تر از مرد و از جهت برخورد و مجادله
جلد 8 - صفحه 443
ضعيف‌تر است. «وَ هُوَ فِي الْخِصامِ غَيْرُ مُبِينٍ»
3- فرشتگان، مخلوق خدا و بندگان او هستند، نه فرزندانش. «عِبادُ الرَّحْمنِ»
4- بر خلاف انسان، فرشتگان زن و مرد ندارند. جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ ... إِناثاً
5- آنچه را كه خود نديده‌ايم، گواهى ندهيم. «أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ»
6- همه گواهى‌ها وگفته‌ها در نزد خداوند ثبت مى‌شود. «سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ»
7- انسان در برابر عقايد خود مسئول است. «يُسْئَلُونَ»
8- عقايد خرافى را بايد به شدّت كوبيد. «أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَناتٍ- أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أَ وَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ وَ هُوَ فِي الْخِصامِ غَيْرُ مُبِينٍ «18»
أَ وَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ: آيا مى‌گردانيد و فرا مى‌گيريد براى خدا كسى را كه نشو و نما نمايد و بزرگ شود در پيرايه، يعنى به زيب و زينت و ناز و نعمت پرورش يافته باشد، وَ هُوَ فِي الْخِصامِ: و او در وقت مخاصمه و مجادله و سخن ورى، غَيْرُ مُبِينٍ: آشكار كننده حجت نباشد، يعنى در وقت محاجه تقرير حجت نتواند كرد بلكه به جهت نقصان عقل و ضعف رأى، تقرير حجت بر خود كند نه بر غير، پس آيا ذات سبحانى چنين كسى را به فرزندى خود اختيار كند، تعالى اللّه عن ذلك علوا كبيرا.
تنبيه:
آيه شريفه نكته‌اى را تذكر فرمايد به اينكه: زنى كه در ناز و نعمت و زيب و زينت تربيت يافته، با اين وصف در مقام اقامه حجت عاجز و ناتوان است، زيرا اثبات برهان در مقام مجادله و مخاصمه منوط به كمال عقل است، و زنان داراى نقصان عقل و ايمانند، چنانچه حضرت امير المؤمنين عليه السلام فرمايد: «انّ النّساء نواقص الأيمان و نواقص الحظوظ و نواقص العقول». «1»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَناتٍ وَ أَصْفاكُمْ بِالْبَنِينَ «16» وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِما ضَرَبَ لِلرَّحْمنِ مَثَلاً ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ «17» أَ وَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ وَ هُوَ فِي الْخِصامِ غَيْرُ مُبِينٍ «18» وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبادُ الرَّحْمنِ إِناثاً أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ «19» وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ «20»
ترجمه
آيا اختيار كرد از آنچه آفريد دخترانى را و برگزيد شما را به پسران
و چون مژده داده شود يكى از آنها بآنچه زد براى خداى بخشنده مثلى ميگردد رويش سياه در حاليكه بسى در دل خشمناك است
آيا كسيكه نشو و نمايابد در زينت و او در مخاصمه نيست بيان كننده
و قرار دادند فرشتگان را كه آنان بندگان خداوند بخشنده‌اند از جنس زنان آيا مشاهده نمودند آفريدن آنها را زود است كه نوشته شود گواهى آنها و پرسيده ميشوند
و گفتند اگر ميخواست خداى بخشنده نميپرستيديم آنان را نيست براى آنها به آن هيچ دانشى نيستند آنان مگر آنكه افترا ميزنند.
تفسير
خداوند متعال براى اظهار تعجّب و انكار عقائد و اقوال كفّار قريش ميفرمايد آيا خدا اختيار كرده است براى خود از مخلوقاتش دخترانى را و ترجيح داده است شما را بر خود بداشتن پسران با آنكه وقتى بشارت داده شود بيكى از شما بآنچه او براى خدا مثل و مانند و شبيه قرار داده است كه دختر باشد چون ولد از هر جنس مثل و مانند و شبيه والد است فورا رنگ رويش سياه و دلش مملوّ از خشم و اندوه ميگردد و آيا سزاوار است چيزيكه شما خودتان از آن ننگ داريد بخدا نسبت دهيد آيا كسيكه در زيور و زينت نشو و نما يافته و همّش مصروف آن شده لذا از ادراك حقائق بازمانده و اگر با كسى مخاصمه داشته باشد از اقامه دليل بر مدّعاى خود عاجز است كه دختر باشد سزاوار به فرزندى خدا است اين فقط توهين از مقام ربوبى نيست از ملائكه هم كه بعد از انبياء و اولياء بندگان خوب خدايند توهين است كه آنان را زنان بخوانند و كفّار مكّه خواندند و اظهار اعتقاد بآن نمودند با آنكه علم نداشتند چون پيغمبرى بآنها چنين خبرى نداده بود و در وقت خلقت ملائكه حاضر نبودند كه ديده باشند خدا آنها را از جنس زن آفريده البتّه اين شهادت ناحقّ و نسبت ناروا در نامه اعمال آنها ثبت و ضبط خواهد شد و روز قيامت مسئول و معاقب بر آن خواهند بود و بعضى بجاى عباد الرّحمن عند الرّحمن قرائت نموده‌اند و بنابر اين اشاره بمقام قرب آنها است بحقّ و تذكير ضمير در و هو فى الخصام باعتبار لفظ من است و گفته‌اند
جلد 4 صفحه 598
كمتر وقتى است كه زن بخواهد دليلى براى ادّعاء خود اقامه نمايد و خود را محكوم ننمايد و نيز پرستندگان معبودهاى باطل در مقام اعتذار از عمل خود ميگفتند اگر خدا ميخواست ما عبادت آنها را نكنيم منصرف مينمود ما را از عبادت آنان پس او خواسته است كه ما عبادت نمائيم آنها را غافل از آنكه خدا هيچوقت راضى بعمل قبيح نميشود نهايت آنكه بندگان وقتى اعراض از ذكر و فكر نمودند آنها را بحال خودشان واميگذارد و منصرف از عمل قبيح نميفرمايد و به بيان عقل و شرع در ردع آنها اكتفا ميفرمايد لذا قول آنان را كه مبنى بر جبر است مستند بجهل فرموده و اين نسبت را بخدا دروغ و افترا خوانده است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ وَ مَن يُنَشَّؤُا فِي الحِليَةِ وَ هُوَ فِي الخِصام‌ِ غَيرُ مُبِينٍ «18»
و كسي که نشو و نما در حلي و زينت كرده او در مخاصمه و اقامه حجت نمي‌تواند بيان كند و از عهده برآيد.
اينکه آيه شريفه را سه نحوه تفسير كرده‌اند:
يكي: مراد از أَ وَ مَن يُنَشَّؤُا فِي الحِليَةِ نساء باشند که همان بنات هستند و مراد از حلية زيور بطلا و حرير که بر زنها جايز است خود را بآنها زينت كنند و بر رجال حرام است و لكن امروز بسياري از جوانهاي ما بند ساعت طلا در دست مي‌كنند و حلقه طلا در انگشت و بدانند که اينکه يك معصيت دائميه است يعني آن به آن يك معصيت است در يك شبانه روز هزارها معصيت مي‌شود چه رسد در سال و سالها بعلاوه اگر اهل نماز باشند نماز در آن هم باطل است و همچنين لباس حرير يعني ابريشم و مراد از وَ هُوَ فِي الخِصام‌ِ غَيرُ مُبِينٍ براي اينکه است که نظر به ضعف بيان اينکه بنات نمي‌تواند حجت خود را بيان كنند که با پدران قسي القلب که ما چه گناهي داريم که ما را زنده زير خاك مي‌كنند يا با كراهت و اهانت با ما رفتار مي‌كنند و اينکه تفسير مناسب با آيات قبل است.
تفسير دوم اينكه مراد اصنام و آلهه آنها است که آنها را بجواهرات و طلا و حلي و حلل زينت مي‌كنند و اينها قدرت بر تكلم و اقامه حجت بر الوهيت خود ندارند.
تفسير سوّم راجع به قضاياي فرعون و موسي است چون فرعون بر فرش طلاباف مي‌نشست و خود را به جواهرات زينت ميكرد اينکه كلام فرعون است که من با اينکه همه حلي و جواهرات نشو و نما كرده‌ام و ضمير هو بموسي برگردد که زبانش لكنت دارد و از عهده بيان برنمي‌آيد و اينکه تفسير بسيار بعيد است چنانچه تفسير دوم هم بعيد به نظر مي‌آيد چون تعبير به من فرموده که از براي ذوي العقول است و اگر مراد اصنام باشد مناسب با ما است نه من.
14
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 18)- باز در ادامه این سخن می‌افزاید: «آیا کسی را که در لابلای زینتها پرورش می‌یابد، و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست» فرزند خدا می‌خوانید (أَ وَ مَنْ یُنَشَّؤُا فِی الْحِلْیَةِ وَ هُوَ فِی الْخِصامِ غَیْرُ مُبِینٍ).
در اینجا قرآن دو صفت از صفات زنان را که در غالب آنها دیده می‌شود و از جنبه عاطفی آنان سر چشمه می‌گیرد مورد بحث قرار داده، نخست علاقه شدید آنها به زینت آلات، و دیگر عدم قدرت کافی بر اثبات مقصود خود به هنگام مخاصمه
ج4، ص364
و جر و بحث به خاطر حیا و شرم.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص15
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
