آیه 13 سوره یونس: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُ...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | القرون: قرن (بر وزن عقل) ، جمع كردن. «قرن البعرين: جمعهما فى حبل واحد» | |
| + | قرن به قول راغب ، جماعتى را گويند كه در يك زمان نزديك به هم زندگى مىكند . جمع آن ، قرون است. | ||
| + | «القرن:القوم المقترنون فى زمن واحد» . طبرسى نيز چنين گفته است. پس قرون، به معنى نسلها و جماعتها است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
| سطر ۶۷: | سطر ۶۹: | ||
4- در كنار تاريخ بايد فلسفه‌ى تاريخ نيز بيان شود تا مايه‌ى عبرت باشد. «1» | 4- در كنار تاريخ بايد فلسفه‌ى تاريخ نيز بيان شود تا مايه‌ى عبرت باشد. «1» | ||
| − | |||
أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ ... كَذلِكَ نَجْزِي | أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ ... كَذلِكَ نَجْزِي | ||
5- سنّت‌هاى الهى، همگانى و هميشگى است. «كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ» | 5- سنّت‌هاى الهى، همگانى و هميشگى است. «كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ» | ||
| − | + | ----- | |
«1». هلاك اقوام گذشته، تاريخ است و رمز هلاك كه ستم و جُرم است، فلسفه تاريخ. | «1». هلاك اقوام گذشته، تاريخ است و رمز هلاك كه ستم و جُرم است، فلسفه تاريخ. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۹
| <<12 | آیه 13 سوره یونس | 14>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و محقّقا ما اقوام و مللی را پیش از شما به کیفر ظلمشان سخت به دست هلاک سپردیم و نیز به کیفر آنکه پیغمبرانی با آیات و معجزات بر آنها آمد باز هیچ ایمان نیاوردند. ما این گونه مردم بد عمل را به کیفر می‌رسانیم.
یقیناً اقوام پیش از شما را هنگامی که ستم ورزیدند، هلاک کردیم، و پیامبرانشان برای آنان دلایل روشن آوردند، ولی آنان بر آن نبودند که ایمان بیاورند؛ این گونه گروه گناهکار را کیفر می دهیم.
و قطعاً نسلهاى پيش از شما را هنگامى كه ستم كردند به هلاكت رسانديم، و پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند و[لى] بر آن نبودند كه ايمان بياورند. اين گونه مردم بزهكار را جزا مى‌دهيم.
و ما مردمى را كه پيش از شما بودند چون ستم كردند و به پيامبرانشان كه با دلايل روشن سوى ايشان آمده بودند ايمان نمى‌آوردند، هلاك كرديم. مردم تبهكار را اينچنين كيفر مى‌دهيم.
ما امّتهای پیش از شما را، هنگامی که ظلم کردند، هلاک نمودیم؛ در حالی که پیامبرانشان دلایل روشن برای آنها آوردند، ولی آنها ایمان نیاوردند؛ این‌گونه گروه مجرمان را کیفر می‌دهیم!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
القرون: قرن (بر وزن عقل) ، جمع كردن. «قرن البعرين: جمعهما فى حبل واحد» قرن به قول راغب ، جماعتى را گويند كه در يك زمان نزديك به هم زندگى مىكند . جمع آن ، قرون است. «القرن:القوم المقترنون فى زمن واحد» . طبرسى نيز چنين گفته است. پس قرون، به معنى نسلها و جماعتها است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «13»
وهمانا ما امّت‌هاى پيش از شما را چون ستم كردند، هلاك كرديم. (زيرا) پيامبرانشان براى آنها معجزات آوردند، ولى آنها ايمان نياوردند. ما اين گونه گروه تبهكاران را كيفر مى‌دهيم.
نکته ها
«قرون» جمع «قرن»، به مردمى كه در يك عصر وزمان زندگى مى‌كنند، گفته مى‌شود.
پیام ها
1- ظلم وستم، زمينه‌ساز سقوط ملّت‌هاست. أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ ... لَمَّا ظَلَمُوا
2- عقاب و قهر الهى، بعد از اتمام حجّت است. «أَهْلَكْنَا وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ»
3- هلاكت، براى ستمگرانى است كه اميدى به ايمان و اصلاحشان نيست. «وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا»
4- در كنار تاريخ بايد فلسفه‌ى تاريخ نيز بيان شود تا مايه‌ى عبرت باشد. «1» أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ ... كَذلِكَ نَجْزِي
5- سنّت‌هاى الهى، همگانى و هميشگى است. «كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ»
«1». هلاك اقوام گذشته، تاريخ است و رمز هلاك كه ستم و جُرم است، فلسفه تاريخ.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 549
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «13»
بعد از آن اخبار از عقوبات امم ماضيه مى‌فرمايد براى احتراز از ارتكاب مثل آن اعمال:
وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ: و هر آينه بتحقيق هلاك كرديم اهل قرنهاى پيش از شما را، يعنى اهل مكه. لَمَّا ظَلَمُوا: وقتى كه ستم كردند به تكذيب پيغمبران، و عصيان ورزيدند در اطاعت رحمن. وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ: و حال آنكه آمده بودند بديشان پيغمبرانشان به حجتهاى روشن و معجزه‌هاى ظاهر كه دالند بر صدق نبوت ايشان. وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا: و نبودند ايشان كه ايمان آرند اگر هلاك نشدندى و زنده ماندى به جهت فرط عناد و لجاج و انكار ايشان. حاصل آنكه: معلوم و محقق بود كه اگر اين جماعت كفره مانند قوم نوح و عاد و ثمود و لوط و غيره اگر باقى بمانند، ايمان نياورند به انبياء و كتب منزله، و اتمام حجت هم بر آنها شد، سپس عذاب الهى وارد بر ايشان گرديد. ابو على جبائى به اين آيه استدلال نموده بر آنكه ابقاى كافر واجب است اگر معلوم باشد از حالش كه ايمان مى‌آورد. «1» كَذلِكَ: همچنين كه ايشان را جزا داديم، با هلاك ايشان به جهت تكذيب انبياء، و مهلت نداديم به سبب عدم فايده، بلكه باعث اضرار ايشان. نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ: جزا خواهيم داد گروه مشركان اهل مكه را كه تكذيب پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله مى‌كنند.
«1» مجمع ج 3 ص 96.
ج5، ص 275
نكته- وضع مظهر در موضع مضمر كه «نجزيكم» باشد، به جهت دلالت بر كمال جرم ايشان است.
تنذير- آيه شريفه تحذيرى است مر امّت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله را از مخالفت الهى كه تأمل نمايند در واقعات امم سابقه و هلاك آنها به عذاب، مانند قوم نوح عليه السّلام به غرق، و قوم ثمود به صيحه، و قوم عاد به باد صرصر، و قوم لوط عليه السّلام به خسف، و قوم موسى عليه السلام و عيسى عليه السّلام به مسخ، و عبرت يابند از آنها و محترز شوند از مخالفت و ارتكاب مناهى.
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در ذيل خطبه‌اى فرمايد: «1» و انّ لكم فى القرون السّالفة لعبرة اين العمالقة و ابناء العمالقة اين الفراعنة و ابناء الفراعنة اين اصحاب مدائن الرّسّ الّذين قتلوا النّبيّين و أطفأوا سنن المرسلين و احيوا سنن الجبّارين اين الّذين ساروا بالجيوش و هزموا الالوف و عسكروا العساكر و مدّنوا المدائن.
يعنى: بدرستى كه براى شما در اهل قرنهاى گذشته هر آينه عبرتى است از حال ايشان و گذاشتن اين جهان، كجايند عمالقه و پادشاهان عمالقه كه پادشاهان حجاز و يمن بودند از اولاد عمليق بن لاود بن ارم بن سام بن نوح عليه السّلام، كجايند فراعنه و پسران فراعنه كه ملوك مصر بودند به استقلال، و چگونه در دريا غرق شدند با لشكر و از آب به آتش گرفتار، كجايند اصحاب مدائن رس كه اصحاب شعيب پيغمبر بودند، آنانكه كشتند پيغمبران را و فرونشاندند چراغهاى طرق رسولان را و زنده كردند طريقهاى متكبران را، كجايند آنانكه سير كردند با لشكرها و هزيمت ساختند هزاران هزارها و گرد آوردند لشكرها را و بنا نمودند شهرها.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ وَ ما كانُوا لِيُؤْمِنُوا كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «13» ثُمَّ جَعَلْناكُمْ خَلائِفَ فِي الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ «14»
ترجمه
و بتحقيق هلاك كرديم اهل عصرهاى پيش از شما را چون ستم كردند و آمدند ايشانرا پيغمبرانشان با معجزات و نبودند كه ايمان آورند اينچنين جزا دهيم گروه گناهكاران را
پس قرار داديم شما را جانشينان در زمين بعد از ايشان تا به بينيم چگونه رفتار ميكنيد.
تفسير
احوال امم سابقه و اهل اعصار گذشته از قبيل قوم عاد و ثمود و فرعون بايد موجب عبرت شود كه چون آنها ظلم بخود و غير نمودند چگونه بعذاب دنيوى و اخروى گرفتار شدند و در نتيجه غفلت و معصيت استعداد آنها براى قبول مواعظ انبياء فاسد شد كه معجزات با هرات را ديدند و ايمان نياوردند و خداوند آنها را بجزاى اعمالشان رساند چون قابل هدايت نبودند پس كسانيكه جانشين آنانند در زمين بعد از آنها بايد مواظب و مراقب اعمال خودشان باشند تا مشهود نشود از آنها آنچه مشهود شد از پيشينيانشان و مبتلا نگردند بآنچه مبتلا شدند آنها بآن از بلاى دنيا و عذاب آخرت.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَقَد أَهلَكنَا القُرُون‌َ مِن قَبلِكُم لَمّا ظَلَمُوا وَ جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنات‌ِ وَ ما كانُوا لِيُؤمِنُوا كَذلِكَ نَجزِي القَوم‌َ المُجرِمِين‌َ «13»
و هر آينه بتحقيق ما هلاك كرديم چندين قرن پيش شماها را چون که ظلم كردند و پيغمبران آنها آمدند آنها را با معجزات و براهين و بيّنات و آنها نبودند که ايمان آورند و همين نحو جزا ميدهيم قوم گنهكاران را.
اينکه آيه شريفه تهديد شديدي است براي كفار و مكذبين حضرت رسالت [ص] که مشاهده كنند که وَ لَقَد أَهلَكنَا القُرُون‌َ مِن قَبلِكُم قوم نوح که بغرق هلاك شدند، قوم هود عاد بريح صرصر هلاك شدند، قوم صالح ثمود بصيحه، قوم شعيب اصحاب مدين بصاعقه، قوم لوط بخسف و نزول حجاره، قوم موسي فرعونيان بغرق در رود نيل و بسيار ديگر بزلزله و رجفه و خسف مثل قارون حتي اصحاب فيل بابابيل، نمرود بپشه، شداد بفجعه و هكذا.
و سرّ هلاكت آنها لَمّا ظَلَمُوا هم بانبياء ظلم كردند و هم بمؤمنين و هم بخود وَ جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنات‌ِ نوح، هود، صالح، ابراهيم، لوط، شعيب، موسي عليهم السلام هر كدام با معجزات روشن و ادله و براهين محكم و بينه واضحه وَ ما كانُوا لِيُؤمِنُوا و مع ذلک ايمان بانبياء نياوردند بلكه اذيت بآنها كردند تا هلاك شدند.
كَذلِكَ نَجزِي القَوم‌َ المُجرِمِين‌َ بترسيد اي مشركين و كفار که ايمان برسول اكرم نياورديد بهمين نوع بلاها هلاك شويد.
لطف حق با تو مداراها كند
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 13)- ستمگران پیشین و شما: در این آیه نیز اشاره به مجازاتهای افراد ستمگر و مجرم در این جهان می‌کند و با توجه دادن مسلمانان به تاریخ گذشته به آنها گوشزد می‌نماید که اگر راه آنان را بپویند به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.
نخست می‌گوید: «ما امتهای قبل از شما را هنگامی که دست به ستمگری زدند و با این که پیامبران با دلائل و معجزات روشن برای هدایت آنان آمدند هرگز به آنها ایمان نیاوردند، هلاک و نابود ساختیم» (وَ لَقَدْ أَهْلَکْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ وَ ما کانُوا لِیُؤْمِنُوا).
و در پایان آیه می‌افزاید: این برنامه مخصوص جمعیت خاصی نیست «این چنین مجرمان را کیفر می‌دهیم» (کَذلِکَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
